ราชประสงค์/ไม่ลงสี

บล็อกภาพถ่ายครั้งแรกของปีนี้ครับ
จากกล้อง GF1 ตัวเล็กสีแดงเจ้าเก่า
ภาพเยอะหน่อยนะครับ ขี้เกียจเลือกเลยลงแม่งหมดเลย
อ้อ คำบรรยายบางภาพอาจไปเชื่อมกับที่ทวีตในเหตุการณ์ไว้ด้วยนะครับ เชิญยล..

หกโมงเป๊ง ฝนเพิ่งหยุดตก รอดจากคำสาปแช่งไปอย่างหวุดหวิด

สังเกตได้ว่ามีเจ้าหน้าที่ประจำการทุกจุด
ตอนขากลับ เดินไปขึ้นรถไฟฟ้าสถานีสยาม เจอตำรวจอีกเพียบเลยในวัดปทุมฯ

สะพานลอยจากสถานีชิดลม พ่อยกแม่ยกเยอะมาก การจราจรโดยเท้าติดขัดฝุดๆ

เข้าไปพบภรรยาในห้าง เห็นฝูงชนอยู่แถวนั้นเลยเข้าไปดูหน่อย

เขามารอต้อนรับผู้สมัครกันในนี้ครับ ปลายทางเป็นห้องเก็บตัวฯ

เจ้าหน้าที่ตำรวจเยอะมาก มากกว่าที่คิดไว้อีกมาก มาก มาร์คมาก

ออกมาข้างนอก ตรงลานเซ็นทรัลเวิลด์

กองเชียร์เบียดกันแน่นขนัดครับ แน่นจริงๆ จนไม่รู้จะบรรยายยังไง
ตอนไปคอนเสิร์ตเขาใหญ่ยังพอมีทางให้เดินได้บ้าง แต่นี่ไม่มีเลย
ต้องเดินเบียดลุงป้าน้าอาจำนวนมหาศาล (ราวๆ แปดร้อยล้านคน)

อากาศค่อนข้างอบอ้าวครับ เข้าใจว่าเพราะเป็นความแฉะหลังฝนตกด้วย

ฝ่าเลียบชายคามาจนถึงจุดใกล้ๆ ประตูทางออกของผู้สมัคร ส.ส.ครับ
ตรงนี้คนจะโล่งนิดนึงเพราะข้างหน้ามีปีนดูตามกระถางต้นไม้ ก็เลยได้มาหยุดดูคุณยาย

แกกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อย่างสบายใจมากที่สุดในประเทศไทย

เจอเพื่อนโบว์ด้วย

มองไปกลางคลื่นมนุษย์ โอ้ ขอเสียงหน่อยคร้าบบบบ

งานนี้เราจะได้เห็นคนชูกล้อง ชูมือถือ ไม่ต่างจากคอนเสิร์ตครับ

คุณชวนกำลังพูดอยู่บนเวทีครับ ไม่ได้ฟังแกพูดมานาน
จนกระทั่งการปราศรับครั้งนี้จบลง ผมก็ยังรู้สึกว่าแกพูดดีที่สุดจริงๆ

คือนอกจากโทนเสียงแบบเย็นๆ ฟังดูผู้ดีๆ แล้ว
การออกหมัดแต่ละหมัดของแกนี่เข้าเป้าจังๆ ทุกครั้งครับ
ตอนที่ฮาก็ฮาขี้แตกขี้แตน (เช่นมุกตอนโดนทุบรถ)

เรื่องเนื้อหา หรือข้อโต้แย้งต่างๆ ของการปราศรัยนี่ขอละไว้ ขี้เกียจเขียนถึง
เพราะน่าจะหาอ่านได้ตามแหล่งอื่นทั่วไปนะครับ แต่เรื่องลีลา วาทะของแกนี่ต้องยกให้จริงๆ

ลองต่อเลนส์ 100-300 ที่ยึดยืมมาจาก @dotpng พอซูมเล่นดู พบว่าแม่งแดกแบตมาก
และยิ่งทำให้รู้ว่าเราสู้ความมืดไม่ได้จริงๆ ก็ต้องปรับ ISO สูงๆ ภาพเลยยิ่งแตก
ตอนนี้เลยตัดสินใจเปลี่ยนเป็นโหมดขาวดำดีกว่า เพราะพอแตกเป็นเม็ดๆ แล้วดันเท่

ทีนี้มาดูเหล่าแฟนคลับกันบ้าง

จอแอลซีดีข้างเวที

ขอถ่ายน้องหน่อยนะครับ

กรี๊ดๆ

ตอนนี้ขยับมาจนถึงหน้าประจูที่ผู้ปราศรัยเดินออกมาจากที่เก็บตัวเพื่อขึ้นเวที
ตรงนี้จะมีไอเย็นจากแอร์ในห้างออกมาด้วย ดีเหมือนกัน สบาย~
เข้าใจความรู้สึกของหมาหน้าเซเว่นแล้วครับ

สเต็ปบนเวทีคราวนี้คือ สุเทพเปิด ชวนถล่ม กอร์ปศักดิ์อัด และอภิสิทธิ์ขยี้

ถ้าภาพนี้มีเสียงก็จะได้ยินเสียงตะโกน เบอร์สิบ เบอร์สิบ ตลอดเวลา
จนคุณบุญยอดที่เป็นพิธีกร (เกาะเสาอยู่ห่างผมประมาณห้าเมตร) ต้องทำมือขอให้เพลาๆ หน่อย

คิดว่าถ้าประชาธิปัตย์ได้เบอร์ 1-5 น่าจะทำให้เชียร์กันง่ายกว่านี้

เพราะตอนนี้พ่อยกแม่ยกต้องชูจั๊กกะแร้ถึง 2 ข้าง ไม่เหลือมือไว้ถือของ

ดังนั้นเลือกตั้งคราวหน้าก็หาคนดวงดีๆ ไปจับฉลากเลือกเบอร์นะครับ

ทีแรกดีใจ คิดว่ามีเสื้อแดงมาฟังกะเขาด้วย (ป้ายนี้สีแดงเถือกเลยนะ)

ที่ไหนได้..

ส่วนนี่ป้ายไฟครับ มีป้ายไฟจริงๆ ด้วย

กรี๊ดมาก เลยขอถ่ายคนถือป้ายครับ

เจ้าหน้าที่ก็เดินกันขวักไขว่

ต่อไปเป็นชุดภาพนิ่ง (จริงๆ ก็นิ่งมาตลอดนี่หว่า)

พอคุณอภิสิทธิ์พูดไปได้สักพักก็พบว่าแกมาคุว่ะ ไม่ฮาเหมือนคุณชวนเลย
ก็เลยบอกโบว์ว่าชิ่งกันเถอะ ก่อนที่คุณหัวหน้าพรรคจะกล่าวปิด และคลื่นมหาชนแตกฮือ
ไม่งั้นคงขึ้นรถไฟฟ้ากลับยากแน่ๆ.. ก็เลยเดินเข้าไปในห้าง

และเปลี่ยนไปมองจากข้างบนแทน

ถ้ารู้ว่ามองจากข้างบนก็แจ่ม แถมเย็นดีด้วยแบบนี้ คงขึ้นมานานแล้ว

มองเห็นข้างล่างชัดแจ๋วเลย

ผมอยากให้คนไทยบินได้..

มีคนบอกว่ามาจากต่างจังหวัดเยอะเลยนะครับ

ปิดท้ายด้วยภาพนี้ เป็นอันจบและชิ่งกลับบ้านของจริงครับ

ป.ล.
ทีแรกจะลงเฉพาะภาพขาวดำ แต่ตอนแรกดันถ่ายเป็นสี
เลยช่างมันละกัน ถือว่าเมื่อประชาธิปัตย์เริ่มพูดบนเวทีปั๊บ
ก็เท่ากับเริ่มสาดสีกันเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องลงสีละ

ป.อ.
ฉิบหาย คิดได้ไงวะข้างบน

ป.ฮ.
จริงๆ มีคลิปด้วยนะครับ แต่ถ่ายมาส่งเดชมาก
เอามาต่อๆ กันใส่ตัวอักษรขึ้นยูทูบเลย ไร้ความสุนทรีย์ใดๆ ทั้งสิ้น
ถ้าไงคลิกไปดูกันเองเด้อ