นิทานล้านบรรทัด

แฮ่.. ในที่สุดผมมีลูกจนได้ครับ

จริงอย่างที่ใครๆ ก็เหยียดหยันว่า มึงน่ะไม่ถ่ายรูปลูกไม่ได้ร้อกกกก
ก็เลยถ่ายแม่งเลย เอาให้เพียบ! แล้วเขียนเล่ายาวมากด้วยนะ

ไปอ่านต่อได้ที่บล็อก bow.iannnnn โลดครับ (เตือนไว้นิดว่าภาพเยอะ โหลดโหดมาก)

ป.ล.
ขอบคุณโคตรขอบคุณทุกๆ ข้อความแสดงความยินดีจากทุกสารทิศในวันนี้นะครับ
ผมเป็นพวกดิบๆ ไม่รู้จักกาลเทศะและมารยาทในการกล่าวขอบคุณเท่าไหร่
เลยไล่ขอบคุณเรียงตัวไม่ไหวจริงๆ คือที่จริงเขินมากและซึ้งใจกับทุกข้อความ ทุกเสียงทักทายครับ
แต่ทำตัวไม่ถูกจริงๆ ว่ะ.. ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ

คอมเมนต์