ผมชอบเขียนการ์ตูน ผมชอบอ่านการ์ตูน ผมเป็นแฟนคลับสะอาด

ผมชอบการ์ตูน

ชอบทั้งอ่าน และชอบทั้งเขียน แม้อย่างหลังจะทำได้ไม่ดีเพราะดันไม่ได้ทุ่มเทให้มัน แต่ชอบก็คือชอบ มีความสุขเวลาได้อ่าน ได้เล่น ได้ขยับปากกาเขียนนั่นนี่เป็นงานอดิเรก
ก็เพิ่งมาฝีแตกโพละเอาตอนงานหนังสือที่ผ่านมา ผมซื้อหนังสือของ ทปก ชื่อ Draw Something และพบความสุขที่อยู่ระหว่างหน้ากระดาษนั่น

คือเพิ่งรู้เหมือนกันว่าตอนเด็กๆ แชมป์ก็เป็นพวกชอบเอากระดาษมาพับทบๆ ให้เหลือเล็กๆ แล้ววาดการ์ตูนอวดเพื่อนเหมือนกัน ต่างกันที่ตอนนี้แชมป์ยังคงทำอะไรคล้ายๆ แบบนั้นอยู่ แต่เราทิ้งมันไปแล้ว ซึ่งเสียดาย ผิดมาก) เลยรู้สึกว่าต่อแต่นี้เป็นต้นไป เราควรจะกลับมาสนุกกับการวาดมากขึ้น ก็ไปเปิดบล็อกวาดการ์ตูนเล็กๆ ที่ Tumblr ไว้ (ขออนุญาตไม่แชร์ให้รู้ละกัน จะได้อิสระหน่อย)

ส่วนการวาดเพื่อ “อวด” คนอื่นทั่วไปนั้นก็ยังคงทำอยู่ (เช่นใน Instagram / Pinterest:Pinstagram ที่หลังๆ ไม่ได้เล่นทุกวันเหมือนเมื่อก่อนแล้วเพราะพอรู้สึกว่ามันเป็นหน้าที่แล้วจะไม่สนุก) แล้วก็วาดการ์ตูนตีนปาดเรื่อยๆ (อย่างเรื่องนี้ที่กำลังทยอยวาดอยู่) แต่ไม่ได้พัฒนาฝีมือตัวเองอะไร วาดไปงั้นๆ

คือมีบางทีที่อยากพัฒนาบ้าง แต่สันดานเรารักสบายกว่านั้น ก็เลยไม่ได้หัดอะไร ซึ่งไม่ดี เราเริ่มเป็นไม้แก่ขึ้นไปทุกที ก็จะพยายามหัดตัวเองต่อไปเรื่อยๆ นะ

ทีนี้เข้าเรื่อง

ถ้าถามว่าในบรรดานักเขียนการ์ตูน เราชอบนักเขียนคนไหนมากที่สุด ตอบทันทีว่าสะอาด (ในลิงก์ไปที่ Errorblog นั้นมีการ์ตูนของทั้งครอบครัวอยู่ น่าอิจฉาครอบครัวนี้มาก แต่ถ้าแนะนำให้อ่านของสะอาดครับ กวาดสายตาหาลายเส้นเหี้ยๆ ดูว่าใครเหี้ยที่สุด นั่นแหละ คนนั้นคือสะอาด)

สะอาดชื่อภูมิ
ภูมิเป็นมนุษย์ที่เกิดทีหลังผมหลายปี เคยเห็นตัวจริงแล้ว มันหล่อกว่าผมเยอะเลย แต่ช่างเถอะ.. ผมตามงานสะอาดจากบล็อกที่ Exteen มานมนานแล้ว นานจนภาพที่ฝากไว้หายเหี้ยนไปกับกาลเวลาและความไร้เยื่อใยของอินเทอร์เน็ต

เขาน่าจะวาดการ์ตูนแบบเดียวกับที่ผมและแชมป์ทำสมัยเด็กๆ คือวาดให้เพื่อนดู ดังนั้นกลิ่นของงานเขียนมันจึงเป็นไปในทางนั้นจริงๆ แม้พอโตขึ้น เรื่องราว ความคิด และสิ่งที่สื่อลงไปในการ์ตูนจะดูแฝงนั่นแฝงนี่ (บางทีก็ดูตั้งใจแฝงไปหน่อย) แต่ความผ่อนคลายอารมณ์ในลายเส้นการ์ตูนเหล่านั้นมันปิดบังกันไม่ได้ ไอ้ช่องที่จะฮาแม่งก็ฮาสัด ไอ้จังหวะบางทีที่แม่งวางยิงๆๆ ต่อกันก็แม่นเปรี๊ยะ จนเป็นลายเซ็นของตัวเอง

เวลาซื้อหนังสือการ์ตูนที่ชอบรวมนักเขียนไทย(มีช่วงนึงที่มีแบบนี้เยอะๆ)ใดๆ การตัดสินใจของผมว่าจะซื้อ หรือไม่ซื้อ ก็คือดูว่ามีคนเขียนชื่อสะอาดหรือเปล่า

โอเค อวยกันมาพอละ แต่ก็อยากให้ลองไปหามาอ่านดูกันเอาเองครับ งานคนนี้ส่วนมากจะอยู่กับสำนักพิมพ์ Let’s Comic หาซื้อได้ไม่ยากนัก

ที่พิเศษสำหรับแฟนคลับอย่างผมก็คือ ไม่รู้ไปทำอีท่าไหนมา เมื่อสามปีก่อน สะอาดเคยวาดการ์ตูน (มาเป็นแผ่นกระดาษ A4 เลยแหละ) ส่งไปรษณีย์มาให้ผมตอนเป็นของขวัญงานแต่งงานด้วย กรี๊ดมากครับ เป็นเกียรติสุดๆ ทุกวันนี้เก็บไว้บนหิ้งศักดิ์สิทธิ์เป็นที่เรียบร้อย

ทีนี้มาเข้าเรื่อง คือจะอวดว่า ผมเพิ่งได้รางวัลจากสะอาดมาครับ จากกิจกรรมนี้ เชิญผู้อ่านร่วมสนุก ฉลอง ๖๐๐ Likes แฟนเพจ สะอาด (ตัวเลข 600 ไลก์นั้นคนอื่นอาจจะมองว่าน้อย นี่เหรอนักเขียนที่มึงชอบที่สุด ไม่เห็นดังอย่างเดอะดวง อย่างเอกสิทธิ์เลยวะ เอ๊ะ ก็ชอบอะ ทำไมหรา)

กติกาคือให้เขียน หรือแสดงความรู้สึก หรืออะไรก็เอาเหอะ ให้รู้ว่ายินดีด้วยกับ 600 ไลก์ของเพจสะอาด ผมก็เลยส่งไป .. และนี่คือการประกาศผลครับ

ยาวหน่อยนะ

แถ่มแท้มมมม

โห ภาพเยอะ โหลดโหดมากอะ (เพิ่งมาบอกอะไรตอนนี้ คนดูในมือถือเขา data เต็ม หมดตูดกันไปเรียบร้อยละ)
เอาเป็นว่า ขอขอบคุณนะคร้าบ ยืนดี ดีใจมากๆ ครับ เดี๋ยวจะติดต่อกลับไปรับรางวัลนะ

ป.ล.
บล็อกตอนนี้ Hotlink ภาพมาจากเฟซบุ๊กล้วนๆ ไม่รู้วันนึงมันจะไม่ให้ Hot หรือเปล่า ช่างมัน เลว

ป.อ.
เออ ลืมเขียนอวดลงบล็อก ผมเพิ่งไปชนะอีกรางวัลมาครับ เป็นการประกวดวาดภาพชิง Galaxy Note II ส่งประกวดไปสองรายการ คือที่ Exteen กับพันทิป (ไม่ลิงก์ไปละกันเพราะเดี๋ยวลิงก์ก็ตาย) ปรากฏว่าสู้ทวยเทพใน Exteen ไม่ได้ แต่ก็ยังดีที่ได้รางวัลที่พันทิป ขอบคุณนะคร้าบ กำลังเห่อเลย โน้ตสองแม่งสุดยอด ขอเป็นสาวกอย่างแรงเลย

ป.ฮ.
ที่ประกวดๆ นั่นนี่ก็เพราะช่วงนี้อยากหาอะไรสนุกๆ ทำน่ะครับ ผมจะเป็นแบบนี้ทุกทีที่เริ่มมี “สัญญาณแห่งความไม่ชิวอันเกิดจากความเบื่อหน่ายในชีวิตประจำวันซ้ำๆ” (ชื่ออาการยาวมาก) ใครอยู่สายงานออกแบบหรือพวกความคิดสร้างสรรค์ แล้วรู้สึกชีวิตมันน่าเบื่อๆ เหมือนกัน ก็ลองได้นะ ไม่มีอะไรเสียหาย ถ้าชนะก็เอามาคุยอวด ถ้าแพ้ก็เงียบไว้ ฮ่าๆๆ