อ่านบล็อกแล้วสนุกจัง กลับมาเขียนอีกดีกว่า

ไม่ได้เขียนบล็อกมานานเพราะเวลาจะบ่นอะไรก็เอาไปลงทวิตเตอร์หมด

ถึงจะมีตงิดๆ อยู่บ้างว่าอยู่ในนั้นมันมีความเป็น Social platform ที่พูดไม่ได้อย่างที่ใจคิดนักเหมือนสมัยเขียนบล็อกทุกวัน

หรือมองอีกแง่ มันอาจเป็นพลวัตของการใช้งานอินเทอร์เน็ตก็ได้ ทวิตเตอร์เองก็มีความเบียวจัดๆ ในสมัยก่อน (ซึ่งคนร่วมสมัยกับเราต่างก็พูดตรงกันว่าชอบบรรยากาศที่ป่าเถื่อนในยุคก่อนมาก)

ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เรายังอ่านข่าว อ่านบล็อกของคนนั้นคนนี้ผ่าน rss feed อยู่เสมอ ซึ่งนี่ก็เช่นกัน เป็นวิธีโบราณ อาจเปรียบได้กับลุงแก่ๆ ที่บอกว่าตามข่าวจากหนังสือพิมพ์ก็ได้แหละมั้ง

แต่ทำไมต้องสนด้วยล่ะ ถ้ารสนิยมเราเป็นแบบนี้

บล็อกที่ถ้าเป็นอัปเดตก็ต้องกดไปอ่านทันทีเลยก็คือของถลอก (ขอไม่ทำลิงก์ เจ้าตัวคงอยากเป็นส่วนตัว) ก่อนนี้ไม่ค่อยเขียน แต่พอเขียนทุกวันในระยะหลัง ถลอกจะรีวิวหนัง รีวิวอะไรๆ รวมถึงยืนเดี่ยวที่เพิ่งไปดูด้วยกันมาเมื่อวาน แบบที่อ่านแล้วมีความเป็นส่วนตัวดีมากๆ เลย คือไม่ต้องง้อใคร เพราะน่าจะมีเราเป็นแฟนคลับอยู่คนเดียวปะวะ (ซึ่งดี อย่าแมสเลย)

จนรู้สึกว่า นี่แหละ ความรู้สึกของการเขียนบล็อกแบบที่เราชอบ มันกลับมาแล้ว

ดังนั้นต่อจากนี้ไปจะเขียนบ่อยๆ

คอมเมนต์