นอนอยู่ดีๆ เมียเรียกแง้วๆ ด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ว่าให้ลุกมาดู เลยตื่นมา ก็เจอไอ้แบบนี้เลย โอเคเนอะ ชีวิตดีแล้ว
ไอ้คำว่าชีวิตดีนี่มันเป็นสแลงที่ใช้ในการแซะได้ไงไม่รู้ 5555 แต่เออ มันก็เป็นพัฒนาการต่อเนื่องจากนิสัยร่วมของมนุษย์ออนไลน์ที่ระบบมันเอื้อให้เกิดการอวดกัน มีอวดแล้วก็มีอิจฉาหมั่นไส้อีพวกขี้อวด แล้วก็มีคนที่ออกมาแซะคนที่ไปด่าคนที่หมั่นไส้อีกที ว่าเงินของเขาจะไปเสือกเขาทำไม
โลกแม่งซับซ้อนขึ้นทุกวัน
ชีวิตก็เช่นกัน บทจะง่ายก็ง่าย บทจะซับซ้อนก็ซับซ้อน เมื่อคืนก่อนคุยงานทางโทรศัพท์ (เดือนนี้เพิ่งเคยใช้โทรศัพท์ และอันที่จริง… เพิ่งเคยคุยงาน) ได้รับคำถามที่ตอบยากว่า ตอนนี้ทำอะไร ลาออกมาทำอะไรบ้าง
นึกคำตอบเท่ๆ อยู่นานแต่ก็ไม่รู้จะไปทางไหน ได้แต่บอกว่า ก็ตั้งใจจะเกษียณตัวเองมาเลี้ยงลูก กับรับทำงานกราฟิกกรุบกริบทั่วไป มีเปิดร้านสกรีนเสื้อเล็กๆ แล้วก็ช่วยงานเมียที่ร้านนลินฟ้าเป็นรายได้หลัก อะไรแบบนี้ ดูสล็อตแมชชีนดี
ส่วนวงการเว็บนี่คือวางมือโดยสิ้นเชิงเลย ตอนนี้ความรู้หยุดอยู่แค่ยุคออกแบบเว็บด้วยโฟโต้ช็อปแล้ว (ในขณะที่โลกไปไกลกว่านี้อีกแล้ว บัดซบ) (เออ แต่วันก่อนยังเห็นคนใช้ Dreamweaver เขียนเว็บผ่านตาอยู่เลย) ก็เอาน่า ถ้ามีงานเข้ามาก็โยนสิ่งที่ไม่ถนัดไปให้เพื่อนพี่น้องในวงการต่อไปได้ละกัน
มาเที่ยวทั้งทีดันนึกเรื่องงานทำไม โวะ
แค่จะบอกว่าเช้านี้ตื่นเต้นที่ได้เห็นเมียตื่นเต้นที่ได้เห็นแสงแรกของวัน ที่สวยมากๆ สวยจนคนที่ไม่เคยอะไรกับสุนทรียะทางสายตาอย่างเมียผม ได้แสดงความชื่นชมออกมา
นั่นคงแปลว่าเราน่าจะมาถูกทางแล้วปะ
วันนี้กลับกรุง ไม่สิ ขอแวะแถวๆ ปริมณฑลอีกหน่อย แล้วค่อยกลับบ้าน ไม่รีบเนอะ
ไอ้ที่ดูเด็กจะเป็นความสโลว์ไลฟ์อะไรแบบนี้ไม่มีจริงนะครับ เห็นงี้ก็ทำงานเหมือนกัน แต่แค่วางแผนงานให้คล่องตัวจนสามารถออกแบบวิถีชีวิตให้มันหอบลูกเมียตระเวนไม่ต้องติดบ้านติดที่ทำงานได้ ก็เท่านั้นเอง