ความอยาก (2559)

จดไว้

อยากได้กล้องฟูลเฟรมสักตัว
– ไอ้ที่อยากได้นั่นก็ราคาเรือนแสน ไม่รวมเลนส์เลยนะ
– ระยะเวลา: ไม่รู้แฮะ ขึ้นอยู่กับว่าจะเก็บเงินเย็นได้เมื่อไหร่
– และมีค่ายอื่นไหมนอกากโซนี่ที่มันทำกล้องฟูลเฟรมขนาดไม่ควาย

อยากได้โดรน
– ระยะเวลา: อีกสิบปีข้างหน้าก็รอได้ ไม่รีบ
– ไม่รีบเพราะไม่มีเงินเอามาฟุ่มเฟือยมาก และรอให้มันเก่งกว่านี้

อยากเปิดบ้านให้คนต่างชาติที่ไม่รู้จักมานอนเล่น
– ระยะเวลา: อีกสิบปีข้างหน้าก็รอได้ ไม่รีบ
– สนใจทั้ง Couchsurfing และ Airbnb
– คือให้มีคนต่างชาติ หรือคนไทยก็ได้ มาเที่ยวบ้าน แล้วเราพาทัวร์ ไม่คิดเงินยังได้

อยากทำฟอนต์
– ระยะเวลา: ไม่รู้แฮะ เสียใจแต่ก็พูดตามตรงแบบนี้
– เคยตั้งเป็นปณิธานแห่งปีสักปีแล้วก็เหลว เพราะโอกาสและความใส่ใจมีน้อยมากๆ
– จนบางทีก็เสียใจเหมือนกันว่าเราไม่ได้ไม่ว่างหรอก แต่เอาเวลาไปทำอย่างอื่นหมด

อยากขี่จักรยานวันละ 4 ชั่วโมง
– ระยะเวลา: อันนี้ทำได้เลย รอลูกสาวเปิดเทอม ไม่ใช่เรื่องใหญ่
– แต่ไม่ได้ถึงขนาดวันละ 4 ชั่วโมง เพราะลูกกวนตัว ก็จะได้แค่อาทิตย์ละครั้ง
– การขี่จักรยานของข้าพเจ้าไม่ใช่การขี่เพื่อออกกำลังกาย แต่เพื่อความบันเทิงล้วนๆ

อยากออกกำลังกาย
– ระยะเวลา: ฝันไปเถอะ
– มีข้ออ้างสารพัดที่จะไม่ทำ ถือเป็นความล้มเหลว พูดให้ปากดีไปงั้น
– แต่ทุกวันนี้ก็มีออกนิดๆ นะตอนดูซีรีส์ไปด้วย ซึ่งก็แค่เบาๆ วันละ 45 นาที

อยากหัดปลูกต้นไม้ใหญ่ ไม้ยืนต้น ปลูกป่าเป็นของตัวเอง
– เกิดมาในตระกูลเกษตรกร แต่ปลูกกล้วยยังไม่เป็น กระจอกมาก
– แต่อันนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ เพราะตั้งเป้าหมายชีวิตพุ่งไปทางนั้นเรียบร้อย

อยากเที่ยวทั่วไทยแบบอันซีน (อีกครั้ง)
– เป็นบาปของคนมีลูกเล็กมากๆ (ย้ำว่าไม่ใช่เพราะมีลูก แต่เป็นเพราะลูกยังเล็ก)
– ตอนนี้นับถอยหลัง เหลืออีกปีครึ่งน่าจะลงตัวและเที่ยวได้เหมือนเดิม
– จะไปเหมือนเดิมได้ไงล่ะ เพราะเอาลูกไปด้วยนี่ ก็จะไปแนวดิบเถื่อนไม่ได้
– ซึ่งก็โอเค

อยากวาดรูปเล่นได้ทุกวัน
– อันนี้ฝันเป็นจริงพอสมควรแล้ว เหลือแค่จัดการเพิ่มความถี่และความชิล

อยากอ่านหนังสือที่ซื้อมาดองไว้
– จากเดิมดองไว้ประมาณ 1 หลา ปัจจุบันนี้น่าจะขยับเป็น 2-3 หลาแล้ว
– ที่บาปมากคือการ์ตูน เมื่อก่อนไม่เคยมีสักครั้งที่ซื้อการ์ตูนมาดองไว้ แต่ตอนนี้มีแล้ว

อยากเข้าสู่โหมดแต่งบ้าน
– ระยะเวลา: 6-18 เดือนนับจากนี้

อยากตื่นมาเลี้ยงหมาแมว เล็มต้นไม้ ปลูกผักงี่เง่า
– ระยะเวลา: 12-18 เดือนนับจากนี้
– อันนี้เป็นฝันระยะสั้นและสลิ่มกว่าโหมดทำสวนข้างบน
– มันคือการปลูกพืชแบบคนเมืองๆ นี่แหละ กล้อมแกล้มไปก่อนระหว่างที่ยังอยู่ไม่ไกลกรุง

อยากไปยะลา
– ระยะเวลา: ไม่รู้แฮะ
– เพราะเมียไม่อนุญาต

อยากสนุกกับงานแปลกๆ ที่ไม่เคยนึกว่าตัวเองจะมาทำ
– กำลังทำอยู่ มีทั้งแบบได้เงินและไม่ได้เงิน (ส่วนใหญ่จะไม่ได้เงิน)

นึกออกเท่านี้

ปณิธานปีใหม่ 2556

2556

เพิ่งสังเกตว่าเมื่อต้นปีนี้ ตัวเองเขียนเรื่องเกี่ยวกับปีใหม่ไว้เป็นการ์ตูน 2 ตอน ซึ่ง เหี้ยมาก พอขึ้นปีหน้าเลยกะจะขอจริงจังสักหน่อย ด้วยการตั้งจิตอธิษฐาน กำหนดนโยบายของตัวเองในปีหน้า (และหวังว่จะเป็นธรรมเนียมในปีต่อๆ ไปด้วย) ที่จริงเขียนไว้ในบอร์ดแล้วแหละ ขอเอามาเรียบเรียงลงในพื้นที่ส่วนตัวอีกที

อ้อ ก่อนอื่นเราคงขอข้ามไอ้ประโยคหล่อๆ แบบว่า เฮ้ย ทำไมต้องปีใหม่ด้วย เราตั้งใจทำอะไรให้ได้ทุกวันไม่ได้เหรอ อะไรพวกนั้นไปเลยนะครับ

เนื่องจากปีก่อนไม่ได้เขียนปณิธานอะไรเอาไว้ ก็เลยไม่มีจุดหมายอะไรในชีวิตมาก ดังนั้นปี 2555 ที่ผ่านมาเลยค่อนข้างเป๋ไปเป๋มา มีความสุขบ้าง มีความกังวลเรื่องเวลาชีวิตส่วนตัวบ้าง ส่วนปีก่อนหน้านั้นอีกก็ผ่านครึ่งนึง ไม่ผ่านอีกครึ่ง ก็ถือว่าพอถูไถละเนอะ

เอาล่ะ ปี 2556 ที่จะถึงนี้ ข้าพเจ้ามีความตั้งใจหลายประการ

เรื่องงาน

  • กลับมาทำฟอนต์ ไม่มีข้ออ้างอีกแล้ว หลังจากผัดมาหลายปี (อันนี้มันถือเป็นงานได้มะ งานอดิเรกก็นับละกันเนอะ) ไม่รอแล้วอี FontLab ห่าเหวนั่น เมลไปถามเรื่องเวอร์ชันใหม่ (ที่ไม่ตกยุค) ทีไรก็บอกว่าปีนี้แหละ ปีนี้แหละจะออกทุกที แม่งเลื่อนมาหลายปี เลยทำกูเหลวไหลไปด้วย (ไม่โทษตัวเองเลยนะ)
  • รื้อเว็บฟอนต์ใหม่ทั้งเว็บ ให้เป็นอย่างที่ “ว่าจะ” มานานแล้ว และกลับมาทำให้เว็บฟอนต์มันมีเสน่ห์มากๆ อีกครั้ง
  • เลิกบ่นเรื่องการเป็นมนุษย์เงินเดือน ด้วยการลาออกจากงานประจำเสียที เกษียณตัวเองจากโลกหุ่นยนต์ กลับมามีชีวิตเพื่อครอบครัวและตัวเอง เรื่องเงินไม่เคยเป็นปัญหาสำหรับเราอยู่แล้ว ไม่ใช่ว่ารวย (ใครรู้จักกันจะรู้ว่ากูแกล้งรวย แกล้งไม่เนียนด้วย) ประเด็นคือ มาถึงป่านนี้เราพิสูจน์ตัวเองมาหลายครั้งแล้ว ว่าเงินไม่ใช่คำตอบของชีวิตจริงๆ แต่เป็นความชิว อันเป็นความฝันอันสูงสุด (เขียนไว้ในบล็อกนี้: อย่างไม่คิดจะถุยชีวิตให้เสียเวลา) คือจะกลับมาพับเสื้อที่บ้าน ช่วยเมียสกรีนเสื้อขายเหมือนเดิม และหารายได้อื่นๆ ที่ไม่ต้องจ่ายเวลาไปวันละ 4-5 ชั่วโมงบนท้องถนนอีก อาจจะรับจ้างทำฟรีแลนซ์อยู่บ้านเลี้ยงปากเลี้ยงท้องตามเรื่องตามราวงี้
  • หรือถ้ามันยากนักก็อาจจะเกษียณตัวเองออกจากวงการออกแบบสื่อดิจิทัลไปเลย (ข้อนี้ไม่มั่นใจ และไม่คิดว่าจะทำได้)
  • เขียนหนังสือออกวางขาย ตอบโจทย์ความฝันหนึ่งก้อนของตัวเองเรื่องการเป็นอยากนักเขียน
  • เอาเวลามาทำร้านโมนามาเฟียให้ดี ให้เป็นอย่างที่เคยฝันไว้ว่าอยากเห็น

เรื่องครอบครัว

  • เล่นกับลูกทุกวัน ทำให้ลูกติดพ่อให้ได้ ฮ่าๆๆ
  • ไปเที่ยวกับครอบครัวบ่อยมากๆ ให้ความสำคัญกับครอบครัวเป็นอันดับแรกของชีวิตเสียที (ที่ผ่านมาคืองาน)

เรื่องสุขภาพ

  • ออกวิ่งทุกเช้า หรือหาทางออกกำลังกายอื่นที่พอแก้เขินได้ เช่นว่ายน้ำ ขี่จักรยาน (ถ้าไม่ได้ทุกวันก็อย่างน้อยวันเว้นวัน) ข้อนี้เริ่มทำทันทีตั้งแต่ต้นปีเลย
  • เออใช่ ซื้อจักรยานมาขี่ด้วย แต่ขอศึกษาข้อมูลและดูความพร้อมก่อน
  • นอนก่อนห้าทุ่มครึ่งให้ได้โดยถาวร (เขียนบล็อกตอนนี้ในเวลาห้าทุ่มครึ่งเศษๆ)

สรุปว่าปี 2556 ที่จะถึงนี้ เราตั้งใจว่าจะเป็นคนที่มีความสุข และเป็นครอบครัวที่มีความสุข เป้าสูงสุดในอุดมคติ (พูดอย่างไม่อาย) คือ กูจะสุขจนคนอิจฉา.. แต่ถ้าไม่ได้ตามเป้า ก็ขอให้เป็นชีวิตแบบที่ตัวเองอยากเป็นมานาน

เป็นตัวเองเสียที