เมื่อเช้าตื่นนอนขึ้นมา
ตอนพับผ้าห่ม ดันไปสะบัดเอาโทรศัพท์กระเด็นตกพื้นอย่างแร็ง
เสียงมันกระทบพื้นแตกเปรื่อง (คำว่าเปรื่องนี่เป็นศัพท์โบราณ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็น)
ถึงจะไม่ได้ตกทีนึงก็แตกแหกเป็นชิ้นๆ แบบโนเกีย ที่เปลี่ยนหน้ากากได้เพื่ออำพรางแผล
แต่อุบัติเหตุครั้งนี้ไม่ได้สร้างแผลสดครับ .. ดันเป็นอาการช้ำในภายในตัวเครื่อง
อาการของมันในตอนนี้ก็เลย กลายเป็นมือถือที่ใช้พูดโทรได้อย่างเดียว แต่ไม่ได้ยินเสียง!
พูดง่ายๆ ก็คือ มันหูหนวกซะแล้วครับ!! (โธ่.. กู) Continue reading 074 | สวัสดีน้านนาน
คอมเมนต์
