ถึงจะเขียนช้าไปหน่อย แต่ก็มาชัวร์นะครับ
พอดีผมเพิ่งกลับมาจากเพชรบุรี ไปงานหมั้นของญาติโบว์มา
กว่าจะกลับมาเคลียร์งานสุมทรวงเสร็จ ชาวบ้านชาวช่องเขาก็เขียนกันไปหมดแล้ว
งั้นให้ถือเป็นข้อดีว่าผมมาช่วยย้ำอีกทีไม่ให้ลืมงานเมื่อวานซืนละกันนะครับ แฮ่..
WordCamp Bangkok เป็นงานสัมมนาเล็กๆ ที่พูดคุยกันเรื่อง WordPress
WordPress นะครับ ไมใช่ Microsoft Word 
(นอกเรื่องนิดนึง เว็บ WordPress ตรง Title Bar เขียน “ที่นี่” เป็น “ที่นี้” :08:)
เอาล่ะ ต่อไปนี้มาเล่าด้วยภาพกันตามฟอร์ม (กดที่ภาพเพื่อขยายใหญ่)
ผมตื่นมาตอนเก้าโมง ออกมาปากซอย ก็พบมหัศจรรย์ใจไทยแลนด์เลยครับ
เพิ่งดูรายการตาสว่าง ที่ ดร.อาจอง มาพูดเรื่องโลกร้อนและน้ำท่วมกรุงเทพฯ
ไม่คิดว่าน้ำแข็งมันจะละลายมาถึงวังหินเร็วขนาดนี้ 
(อดีตผู้ว่าสมัครฯ เคยบอกว่าไอ้ที่เห็นนี่ไม่ใช่น้ำท่วม เขาเรียก “น้ำนอง”)
ไปถึง TCDC ก็ใกล้เวลาลงทะเบียนละ เลยเดินวนไปวนมาแถวนั้นด้วยความประหม่า
คือถ้าเป็นพารากอนนี่ มันจะวางตัวเองให้หรูยังไง แต่ผมก็เกิดก่อน รู้จักเมืองกรุงก่อนมัน
ดังนั้นเลยใส่รองเท้าแตะกางเกงหูรูดเดินได้สบายหน่อย แต่กับเอ็มโพเรี่ยมเนี่ย.. โอ้ว
จำได้ว่าเคยเข้ามาทำธุระอะไรสักอย่าง (แวะฉี่มั้ง) แล้วก็ไม่เคยย่างกรายมาอีกเลย
ดังนั้นนี่ก็เลยเป็นการมาเที่ยว TCDC ครั้งแรกของผมอย่างเป็นทางการครับ ..เชยไหม
งานนี้ทีแรกก็ตัดสินใจไปโดยไม่ได้นัดใครที่รู้จักไว้สักคนครับ
คือปกติเวลาไปนั่งฟังนั่งเรียนอะไรแบบนี้ ถ้าเอาเพื่อนไปด้วยมันจะห่วงคุยไง
แต่ก็เจอบักเอ บักเฟรม บักวินดี้ แล้วก็มิตรสหายอีกหลายนามโดยบังเอิญ
หลังจากคุณปรเมศวร์ขึ้นไปกล่าวบนเวที ทักทายผู้เข้าร่วมงานแล้ว ก็ส่งไมค์ต่อ
ให้พิธีกรคู่จากแบไต๋ไฮเทค (ฮากันกระจายครับ ทีมงานกดเสียงตบมุกได้เร็วมาก)
เนื้อหาสาระแบบละเอียดยิบไปตามอ่านได้จากบล็อกของเฟรมนะครับ
เพราะผมจะเล่าแบบไม่มีสาระอย่างเดียวเลยละกัน
“ทุกวันนี้มีบัตรสมาร์ทการ์ด อยู่แล้ว
แต่ทำไมเวลาเปิดบัญชีธนาคารถึงยังต้องถ่ายเอกสาร”
ดร.ทวีศักดิ์ กออนันตกูล รองผู้อำนวยการ สวทช.
กล่าวอธิบาย ว่า สวทช. คืออะไร มีหน่วยงานี้ไว้ทำไม
สักพักถึงเวลากินข้าวเที่ยง เพื่อเป็นการแสดงความมั่งมี ไหนๆ มาห้างคนรวยทั้งที
เราเลยพากันออกมาข้างหน้า ไปกินเย็นตาโฟในร้านอาแปะข้างหน้าห้างนั่นแหละครับ
อาแปะมีลูกสาวคนนึง หมวยอย่างที่คิด และมีอาม่าอีกสองสามคนช่วยกันเช็ดโต๊ะ
(ราคาก๋วยเตี๋ยวหน้าห้างเอ็มโพเรียม ณ ปลายปี พ.ศ.๒๕๕๑ อยู่ที่ ๔๐ บาทครับ)
พออิ่มท้องปั๊บก็เข้ามาสู่งานในช่วงบ่าย
พี่บอย โกสิยพงษ์ มานั่งรอคิวเตรียมพูดแล้วครับ เลยไปขอบันทึกภาพซะทีนึง
คุณปรีดา (ผมแอบกรี๊ดมานานแล้วครับ เพิ่งเคยเจอตัวจริง) นั่งเก้าอี้วีไอพีแถวหน้า
แล้วสักพักก็เป็นคิวของคุณเก่ง (keng.com) ขึ้นไปพูดจ้ะ นี่ก็เพิ่งเคยเจอเหมือนกัน
สาระ(ไหนว่าจะไม่เขียน)หลักๆ ของคุณเก่ง
คุณเก่งหน้าเหมือนพลพลบวกพี่ป๋อง กพล แล้วก็ไว้ผมยาว แล้วก็ผอมลงอีกที
เอ๊ะ งั้นจะเปรียบเทียบทำไมให้มันยากวะ ก็ดูภาพพี่เขาไปเลยเซ่!
ต่อไปก็เป็นไฮไลต์ของงานครับ ทางผู้จัดได้เชิญพี่บอยและป๋าเต็ดมาเป็นไอดอลของงาน
แต่แหม สารภาพตามตรงว่ารัศมีน้องซีขโมยซีนมาซะเยอะ (แต่เต็มใจให้ขโมยนะ :10:)
จริงๆ ก็สงสารน้องเขาอยู่เหมือนกันนะ ที่มาเป็นพิธีกรน่ารักโดดเด้งคนเดียวในงาน
กลายเป็นว่าใครที่ไม่ได้เล่นมุกแทะโลมน้องซีนี่ วันนั้นจะ OUT มาก (ก็ดูภาพสิ)
ต่อจากนั้นเป็นคิวของการเล่าประสบการณ์การทำงานของทีม WordPressThai
ทีแรกที่มางานนี้ ก็ขอสารภาพตามตรงอีกแหละ ว่าผมไม่ได้สนใจหัวข้อนี้เป็นพิเศษครับ
แต่เกินคาด! ความโคตรฮาของเฮียบูบู้ ทำให้ช่วงนี้กลายเป็นช่วงที่ครื้นเครงสุดๆ ของงาน!
(ในภาพประกอบด้านซ้าย ช่องบนเป็นหน้าลงทะเบียนไวไฟของ TCDC ครับ
ภาพบนจะเห็นว่าสะกด WordCamp ผิดด้วย.. แป่ว..
ส่วนภาพล่างเป็นเว็บหมู่บ้านไทย ที่เฮียบูบู้ (คนหลังเขา) อุตส่าห์จะเอามาอวด
แต่ดันเปลี่ยน DNS พอดี ก็เลยกลายเป็นหน้าแหม่มสาว พร้อมลิงก์โฆษณาไปซะงั้น!)
เสร็จปั๊บก็เข้าช่วงสาระยามบ่าย เป็นคิวของคุณเม่น (เห็นตัวจริงเลยคิดว่าน่าจะเป็นญาติกับซูโม่กิ๊ก)
คุณเม่นมาบรรยายเกี่ยวกับการดัดแปลงแก้ไขหน้ากาก WordPress แนะนำปลั๊กอินเจ๋งๆ
(โอ๊ะ ลืมไปว่าจะไม่พูดสาระในบล็อกนี้ งั้นข้ามนะครับ แหะๆ)
อ้อ สองภาพล่างนั้นผมหยิบมาใส่ผิดลำดับไปหน่อย จะกล่าวถึงในย่อหน้ามะรืนครับ
แล้วก็ตามมาติดๆ ด้วยช่วงคุยกับบล็อกเกอร์ที่น่าสนใจ ๕ ท่าน อันได้แก่
– น้องซี อันนี้เป็นที่รู้จักกันอยู่แล้วว่าเป็นสาวตึงที่เขียนบล็อกเกี่ยวกับ Gadget
– คุณปรีดา “ผู้ทุพพลภาพถาวรสิ้นเชิง” ที่ชีวิตแข็งแรงจนใครๆ ที่มีครบ ต้องมองตัวเอง!
– น้องเมษ เด็กอายุ ๑๓ เขียนบล็อก (ถ้ามาเจอเด็ก ๑๑ ทำฟอนต์ คงคุยกันสนุกนะ)
– ProjectLib พี่แกเขียนติดต่อกัน ๓๖๕ วัน (ปฎิญญากุมภาพันธ์ยังแค่ ๒๘ วัน)
– Patsonic เขียนบล็อกมานานนมทั้งดูหนังฟังเพลงและบันเทิง
ช่วงนี้ก็ฟังได้เรื่อยๆ ครับ มีลูกเล่นลูกแซวกันเป็นระยะพอให้ยิ้มได้ไม่ง่วงเหงา
(*นี่แหละย่อหน้ามะรืนที่ว่า)
และก็ปิดงานด้วยสาระหนักๆ เรื่องสื่อพลเมือง จากทีม SIU และคนชายขอบ
ใจจริงที่มางานนี้ ผมอยากมาฟังมาดูตรงนี้เน้นๆ หนักๆ โดยเฉพาะเลยนะครับ
เพราะเป็นแฟนของบล็อกคนชายขอบมานานแล้ว (อ่านอย่างเดียว หัวไม่ค่อยถึง)
แต่เนื่องจากจะต้องรีบไปรับแฟนกับว่าที่แม่ยายไปหัวหิน กลัวจะถึงดึก
ก็เลยต้องเสียมารยาทลุกออกจากงานก่อนหมดเวลา ..เสียดายมากๆ ครับ
ขอบคุณกระปุก ขอบคุณเนคเทค ขอบคุณทีซีดีซี ขอบคุณเวิร์ดเพรส
ขอบคุณผู้ร่วมสนับสนุนทุกท่าน และผู้สนใจในเวิร์ดเพรสทุกคน ที่ทำให้มีงานนี้ครับ
หวังว่าปีหน้าจะเปิดโอกาสให้ผมมาร่วมนั่งฟังอีกนะ (อ้อ ลืมขอบคุณน้องซี :10:)
เนื้อหาอื่นๆ ที่เป็นสาระ อ่านได้จากบล็อกของชาวบ้าน ที่มาร่วมงานเดียวกันนี้ครับ
WordPressThai / Patsonic / 1001ii / Meawznoy / iMenn / ploysics /
keng / iam.in.th / Framekung / Jedineko / ProjectLib / ifew / ฯลฯ
และปิดท้ายด้วยภาพชุดที่ทำให้ผู้ชายทั้งประเทศต้องอิจฉา :10:
จบครับ! ..เขียนอะไรตั้งยาวเนี่ย
ใช้คำว่า Keynote แล้วดูไฮโซเกิ๊น จริงๆ มันก็แค่ภาพนิ่งๆ นี่แหละครับ
