หลายวันก่อน มีลูกค้าอุ้มลูกหมามาที่ร้าน ตาของมันเป็นสีฟ้าซีดๆ ดูแล้วน่าจะดุและเหี้ยมเกรียม แต่ตรงกันข้าม ความเด็กของมันทำให้ดูเหมือนตุ๊กตาขนฟูๆ ..หล่อและน่ากอด
ไอ้หมาตัวนี้ (จำไม่ได้ว่าชื่ออะไร) มันเป็นพันธุ์ไซบีเรียนฮัสกี้ ตัวเล็กๆ พอดีอุ้ม ..ปกติแล้วหมาพันธุ์นี้มันน่าจะไปอยู่แถวขั้วโลก เอาไว้ลากเลื่อนขึ้นเขาลุยหิมะ แต่นี่เจ้าของพามาเล่นแร็ก.. ตากห้องแอร์ (เอาวะ.. หนาวพอๆ กัน ให้อภัยๆ)
ผมจับมันมาอุ้มและแสดงท่าทางเอ็นดูอย่างสุดขีด เพราะปกติเป็นคนที่ชอบสัตว์เป็นชีวิตจิตใจ โดยเฉพาะหมาแล้ว ยิ่งเป็นหมาที่ท่าทางไม่ไฮโซละก็.. รักตายห่าเลย เลยจับมันมากก มากอด และซุกไว้ตรงพุงขณะนั่งหน้าคอม แล้วเอามือลูบขนนุ่มๆ ของมันจนหลับคามือ (หรือไม่ก็ใกล้จะเฉาตาย)
พอถามราคากับเจ้าของ (ชายหนุ่มขาวตี๋และมีรถ) ว่าต้องจ่ายเท่าไหร่ถึงจะมีสิทธิ์ได้ไอ้ก้อนนุ่มๆ นี้ไว้ในครอบครอง ก็ปรากฏว่าคำตอบคือ ไอ้หล่อตัวนี้ดูดตังค์เขาไปแปดพันบาท
โอว… เย็ดครก แปดพันแลกกับความหล่อและสาวมองเหลียวหลัง (ด้วยการอุ้มหมาไง) ….. ถ้าเป็นกู ขอแก้ผ้าเดินดีกว่า ได้มองกันตั้งกะต้นซอยยันท้ายซอย
Continue reading 034 | ไอ้ลูกหมา
