Bar Bar Bar – Crayon Pop (เนื้อร้องภาษาไทย)

นี่เป็นเพลงเกาหลีเพลงแรกของโลกที่ตั้งใจฟังแบบไม่คลาดสายตา (กังนัมสไล์อะไรนั่นไม่ได้สนใจ ดูแต่ตูดผู้หญิงในเอ็มวี) ประเด็นมันคือยังงี้ครับ…

ตัวเพลงและท่าเต้นต้นฉบับน่ะเป็นของวง Crayon Pop แต่เรารู้จักจากคลิปนี้ก่อน (น้องแอนส่งมา ขอบคุณครับ) ที่มันกรี๊ดมากๆ ก็คือการมีน้องสองคนฝาแฝดรึเปล่าก็ไม่รู้ มาเต้นคัฟเวอร์ คือน่ารักมากๆๆๆๆ กดดูคลิปอื่นๆ ก็รู้เลยว่าน้องสองคนนี้ดังเป็นพลุแตกเลยในประเทศตัวเอง

แล้วที่ฟังแล้วฟังอีกซะหลายๆ รอบ ก็เพราะนิทานกำลังบ้าเต้นเพลงนี้อยู่น่ะครับ (ใครที่คุยกันบ่อยๆ คงรู้ว่าคุณลูกสาวคนนี้เกิดมาเต้นคัฟเวอร์ซะจริงๆ ก่อนหน้านี้ฮิตเพลงคุมะมงเซอร์ไพรส์ (ตอนนี้ก็ยังฮิตอยู่ แต่คือเต้นได้พรุนทั้งเพลงแล้วไง) โดยเรียกเพลง Bar Bar Bar นี้ว่า “เพลงของพี่ๆ ใส่หมวกกันน็อก” (ผมซื้อหมวกกันน็อกสีชมพูให้ลูกพอดี ซึ่งการมีคลิปที่ว่านี้ทำให้ลูกยินดีใส่หมวกเวลาแว้นไปไหนต่อไหนกันทั้งบ้านอย่างยิ่ง)

แล้วพอนิทานบ้าเพลงไหนขึ้นมา ก็จะร้องขอให้เปิดตัลหลอด ทั้งในบ้าน ในรถ ตอนอุ๊จ ตอนฉี่ ตอนนอน ตอนกินข้าว นั่นแปลว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่ที่ดีก็ควรจะร้องได้สักหน่อย (เหรอวะ)

เลยลองหาเนื้อร้องมาแปะไว้ก่อน เจอจากที่นี่ เลยเอามาเขียนเนื้อร้องไทยทับลงไปแทนในส่วนที่เป็นภาษาเกาหลี อาจจะดูเนื้อแล้วอนาถไปนิด แต่ก็เป็นความพยายามจะถอดเสียงตามเสียงวรรณยุกต์ให้ครบถ้วน จะได้อ่านเนื้อแล้วร้องประกอบการออกสเต็ปของคุณลูกได้ถนัดหน่อย ดังนี้ (ถ้าติ่งเกาหลีผ่านมาแล้วเห็นว่ามีคำไหนมันทุเรศไปโปรดชี้แนะนะครับ จะได้ถูกต้องตามฉันทลักษณ์อันดีงามของติ่ง)

ด๊ะก่าจิว่อน (ป่าๆๆ ป่าๆ ป่าๆๆ)
เน้ต่าราทู่ว (ป่าๆๆ ป่าๆ ป่าๆๆ)
โซ้หริดจะโฮ่ (โฮ่)
ตี๊หยอบะคุ่ง (คุ่ง)
เน้ต๋าระเฮ้ (เฮ้)

อ๊อมหมะโด ป๊ะปะโดก้ะ ฉี โก้ (ป่าๆๆ ป่าๆ ป่าๆๆ)
ซึนนะเกโก้ (โก้)
โซ้หริดจะโฮ่ (โฮ่)
ตี๊หยอบะคุ่ง (คุ่ง)
เน้ต๋าระเฮ้ (เฮ้)

พั่บ พั่บ คือเรยองพั้บ (*ตรงนี้เขียนตามการออกเสียงแล้วฮามาก*)

Get, set, ready… Go!

*
Jumping (เย่) Jumping (เย่) Everybody
Jumping (เย่) Jumping ดากาจิเซี่ยเซี่ย

Jumping (เย่) Jumping (เย่) Everybody
I don’t want to stick at home now

(ซ้ำ *)

I don’t want to stick at home now

ก๊อกจ๋อเงินโน่ (ป่าๆๆ ป่าๆ ป่าๆๆ)
โก๊หมินโดโน่ (ป่าๆๆ ป่าๆ ป่าๆๆ)
อุ๊สอบะโฮ่ (โฮ่)
ดั๊กขือเดเย่ (เย่)
เน้ต๋าระเฮ้ (เฮ้)

Get, set, ready… Go!

(ซ้ำ *)

I don’t want to stick at home now

โย่ คัมม่อน! (ท่อนแรปขี้เกียจแกะ)

Ready… Go!

(ซ้ำ *, *)

I don’t want to stick at home now

1-2-3 เย้


อันนี้เพลงต้นฉบับ น่ารักดีครับ ไม่เน้นเอ็กซ์ก็เพลงสนุกได้เนอะ


ส่วนอันนี้มีแฟนชาวไทยใส่ซับไตเติลและคำแปลให้ เพิ่งเห็น โธ่… อุตส่าห์นั่งพิมพ์ตั้งนาน :05:


แล้วอันนี้ค้นไปเรื่อยๆ จนเจอคลิปจากคอนเสิร์ต ก็เลยรู้ว่าวงนี้ก็เป็นที่นิยมเหมือนกันนี่หว่า 5555 (คิดว่าที่เกาหลีจะอิ่มตัวแล้วซะอีกเพราะแต่ละวงออกมาเหมือนกันเด๊ะๆ นี่จากสายตาคนนอกวงการติ่งนะ) แต่ว่าก็ว่าเหอะ เห็นในคลิปแล้วติ่งรุ่นลุงที่นั่นศรัทธากันจนหลอนเบย ร้องพร้อมเพรียงกันยังกะชุมนุม กปปส.

ป.ล.
นิทานน่าจะได้น้องสาวแหละ แต่กว่าน้องจะโตมาเต้นคู่ได้ ป่านนั้นนิทานคงหนีไปฟังกรีซซี่คาเฟ่แล้ว

เพลง เอาอยู่ (มอบแด่รัฐบาลและ ศปภ.ครับ)

Screen Shot 2554-10-30 at 4.39.56 AM
(ขอบันทึกไว้หน่อยเดี๋ยวเวลาผ่านไปแล้วลืม)

ผมเขียนบล็อกนี้ในคืนที่ทราบข่าวว่า ของบริจาคช่วยเหลือผู้ประที่มาจากทั่วสารทิศที่ ศปภ.ดอนเมืองเนี่ย
บางอย่างที่กระจายหรือขนย้ายไม่ทัน ก็เสียหายไปจำนวนมาก (ดูคลิป – ข่าวสามมิติ 29 ต.ค.54)
ทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็มีกองของบริจาคสต็อกไว้ (ดูคลิป เพจดราม่า 27 ต.ค. – ที่มา) และใครๆ ก็แทบจะกราบให้ ศปภ.ย้ายฐาน
เพราะที่ศูนย์ดอนเมืองนั้นโดนน้ำท่วมแบบเดียวกับภาพล้อเลียนที่ใครทำแซวไว้ (ใครจะรู้ว่าวันนึงมันจะจริงเนี่ย)
นั่นแปลว่าศูนย์กลางบริหารจัดการทุกอย่างในเรื่องน้ำท่วมของชาติเรา “รู้” ข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องน้ำท่วม
แต่รู้แล้ว “ตัดสินใจ”  ผิด ไม่ใช่ผิดครั้งแรก หรือครั้งที่สอง ที่สาม ที่สี่ ..แต่มากกว่านั้น! ในรอบไม่กี่วันเนี่ยนะ :58:

ผมเลยขอแต่งเพลง “เอาอยู่” มอบให้รัฐบาลและ ศปภ.ครับ
ขออภัยที่ร้องและอัดเสียงเท่าที่เสียง (กินน้ำประปาต้มสุกครับ) และสติปัญญาจะพึงมี
ใช้แมคมากี่ปีก็ยังไม่ชินกะโปรแกรมมันซะที ฮ่วย!

ใครต่อใครก็ครวญประจำ บริจาคช่วยน้ำ แต่ไม่ถึงกู
ถุงยังชีพไม่ค่อยจะมี เพิ่งรู้ตะกี้ ..อยู่ที่เจ๊ปูว์

ก็รู้ อยู่ว่ารัฐบาลคงทำไม่ไหว
ประชาชนเลือกมาอย่างภาคภูมิใจ
ทำได้เพียงแค่เอาสติกเกอร์แปะท้ายเรือไป~

ว่าเรืออยู่ที่เจ๊ปูว์~
แค่ให้ใครใครทั่วไทยได้รู้
ว่าเรือลำนี้อยู่ที่เจ๊ปูว์~
ท่วมไหนก็ท่วมกัน ทุกคืนทุกวันต่างก็เศร้าใจ
ของไม่มาถึง พวกมึงมัวแต่แปะป้ายอยู่ไง
(นี่ไง เอาอยู่)

เรื่องไม่ดีไม่งามมากมาย ดอนเมืองวุ่นวายกลายเป็นสีดำ
ถ้าหากบริหารจัดการกันดี ห้องส้วมที่มี คงไม่จมน้ำ

ก็รู้ แต่กล่อมรัฐบาลเจ๊ปูว์ไม่ไหว
ขนาดนักวิชาการเตือนเท่าไร
หรือว่าคงต้องเอาสติ๊กเกอร์แปะหลังส้วมไว้

ว่ามันอยู่ที่เจ๊ปูว์~
แค่ให้คนไทยทุกคนได้รู้
ว่าส้วมที่มีอยู่ที่เจ๊ปูว์~
ขนย้ายหนีไม่ทัน เขาเตือนทุกวันแต่ชะล่าใจ
น้ำท่วมแค่คอ อ้าว ศปภ อยู่ได้ไง

(ผมร้องท่อน RAP ไม่ได้ครับ)

แม้คนบ่นเท่าไร
แต่ว่า คุณต้องไหว
นา-ยก-ไทย-ยิ่ง-ลักษณ์…

ให้มันอยู่ที่เจ๊ปูว์~
แค่ให้คนไทยอย่างเราได้รู้
ว่ารัฐบาลเป็นของเจ๊ปูว์~
ลูกน้องต้องช่วยกัน ทุกคืนทุกวัน แต่ต้องจริงใจ
ผ่านวิกฤตสดใส ให้ใครต่อใครไม่ยี้เจ๊ปูว์
ก็เพราะเราเชื่อว่าเจ๊เอาอยู่
เป็นคนสั่งการเชียวนะเจ๊ปูว์~
ตอนนี้ต้องช่วยกัน ทุกคนทุกวัน แต่ต้องจริงใจ
ให้รัฐบาลยิ่งลักษณ์ ได้มีที่อยู่ต่อไป~

ป.ล.
ถ้าเกิดมีอยากใครเถียงกันในคอมเมนต์ เชิญครับ เถียงได้ครับ แต่เถียงกันด้วยเหตุด้วยผลและด้วยสติ
ไม่ใช่เอะอะก็ด่าพ่อล่อแม่หรือล่าแม่มดกัน ไร้สาระและไม่ช่วยเราให้พัฒนาไปทางไหนเลย โอเคนะครับ
(ผมมีจุดยืนแบบนี้มาตลอดครับ ดังนั้นคำว่าเถียงกันและคำว่าปรองดองส์ จึงไม่ได้เป็นคำตรงข้ามกันนะ)