โอยยย
อูยยยยยยยยยยย
ไม่คิดว่าวันนี้จะมาถึงเร็วยังงี้
เมื่อคืนนี้อยู่ดีๆ ก็เกิดปวดฟันกรามขวาซี่ในสุดขึ้นมาอย่างแร็ง
ปวดขนาดที่ว่าครั้นจะข่มตาหลับ (เมื่อคืนเฝ้าร้านถึงตีสอง) ก็ยังแสนจะลำบาก
คือ… อูยยยย…. อูยยยยย
กูจะเขียนยังไงให้คนอื่นเข้าใจดีวะ
อูย…. คิมูจิ๊ 
Continue reading 017 | ปัวะ ฮวัล (ภาค 1)
มาเล่นมาริโอ้กันเถอะ!!!!
เกมมาริโอ้ฟอเรเวอร์นี้ ผมไปเจอมาจากเว็บโหลดเถื่อนแห่งนึงที่ใช้บริการบ่อยๆ
ตอนแรกก็คิดว่าเป็นแค่เวอร์ชันเก่าเอามาปรับใหม่เฉยๆ
แต่นี่ที่ไหนได้ ดันเป็นเวอร์ชันที่คล้ายกับ Mario 1 (บ้านเราเรียกยังงี้กัน)
แต่ว่าเปลี่ยนให้เดินย้อนหลังได้ ..ไม่ติดฉากละทีนี้
แล้วก็มีอาวุธใหม่ๆ มาเพิ่ม (ลองเล่นดู ผมโคตรชอบไอ้พลังหัวไชเท้าเลย)
แม้การบังคับจะนุ่มนวลคลาสสิกเท่าต้นฉบับไม่ได้
แต่ว่าความสนุกนั้นไม่ได้ลดน้อยลงเลยครับ
นับเป็นเกมรีเมกที่เจ๋งอันนึงเลยทีเดียวเชียวเฮียวเงียววววว
หมายเหตุ: ผมเล่นเกมในโลกนี้เป็นอยู่เกมเดียวก็มาริโอ้นี่แหละ
แถมต้องเป็นเวอร์ชั่นสองมิติแบบแฟมิคอมด้วยนะ ไอ้หลังๆ ของ GameCube นี่ยอมแพ้เลย
ดาวน์โหลด – ไปที่นี่แล้วโหลดเลย (ซ่อมลิงก์แล้วจ้ะ)
สวยดี
เขาว่ากันว่าเป็นโปสการ์ดสำหรับวันวาเลนไทน์ที่ผ่านมา
แต่แบบว่า มันเก๋ดี
อืม.. อา.. โอ… 
ยังครับ ยังเห่อรถใหม่ไม่จบไม่สิ้น
เมื่อวันหยุดมาฆบูชาที่ผ่านมา
ก็เลยนั่งวีออสคันใหม่เอี่ยมป้ายแดงไปกะโบว์
รู้ก็รู้ว่ามือใหม่ เลยพยายามเลาะลัดไปเรื่อยๆ ทั่วรังสิตใกล้ๆ
แล้วก็ขับเข้าไปในมหาวิทยาลัย (ซึ่งมันขับง่ายกว่าข้างนอกไง)
แล้วก็ติดป้ายโปรโมทร้านโมนามาเฟียไปด้วย *-*
(ร้านนี้กำลังจะเปิดครับ ให้ผมทำเว็บอีกหน่อย)
เข้าเรื่องเหอะ
ลองเอาไอคอนรูปลูกกะตามาแปะในหน้าของแบบ ดูเคืองๆ ดี
เลยตั้งชื่อว่าเคืองซะเลย
Continue reading 013 | เคือง
