ฟอนต์แม่ไก่ (iannnnn-HEN)

ตามธรรมเนียม คือพอสร้างฟอนต์เสร็จตัวนึงแล้วเราจะเอามาเล่าที่นี่ด้วยความเห่อ อย่างน้อยก็เป็นการบันทึกไว้เผื่อลืมว่าตอนนั้นตัวเองคิดอะไร ทำไมถึงทำมันขึ้นมา เคยลองไม่บันทึก เพราะกะว่ายังไงก็จำได้ ปรากฏว่าพอกาลเวลามันพัดพาไป เราก็ลืมจนได้ เสียดายมาก

คราวนี้เป็นคิวของการทำฟอนต์แม่ไก่ ฟอนต์ล่าสุดในตระกูลฟอนต์ iannnnn ยุคใหม่ ถัดจากฟอนต์ เป็ด หมา ห่าน เสือ และนกฮูก ยังไม่นับที่ถอดลายมือของสะอาดและพลอย (ทั้งหมดสามารถดาวน์โหลดได้ฟรีจากเว็บฟอนต์ > iannnnn)

ฟอนต์แม่ไก่ ดาวน์โหลดฟรี ใช้ฟรี ใช้ทำมาหากินก็ได้ตามสบาย ที่ f0nt.com/release/iannnnn-hen/

ประวัติของฟอนต์แม่ไก่คร่าวๆ แบบเชิงบวก เชิงโฆษณา เชิงภาพลักษณ์ สามารถอ่านได้จากลิงก์ข้างบนนี้ เขียนให้มันสวยๆ สำหรับคนผ่านไปผ่านมา

เวอร์ชันเนิร์ด เขียนบันทึกระหว่างทางการทำฟอนต์ ที่แปะไว้ในฟอรั่มหลังบ้านของเว็บฟอนต์ โชว์ไปเลยว่าเราทำงานช้าแค่ไหน เจอปัญหาอะไร แปะไว้ที่นี่ : ฟอนต์แม่ไก่ (iannnnn-HEN)

และเวอร์ชันบ่นให้คนรู้จักฟัง จะอยู่ถัดจากนี้ไปครับ…

เป็นที่น่าใจหายมากๆ ที่ปีนี้ทั้งปี เราเพิ่งทำฟอนต์ออกมาได้แค่ฟอนต์เดียว จากที่เคยตั้งเป้าไว้ว่า 3-4 เดือน น่าจะมีสักฟอนต์ และก็จะทยอยทำแจกฟรีไปเรื่อยๆ จนตัวเองไม่ไหว เป็นงานอดิเรกที่ทำแล้วเพลิน แถมเรายังดื่มกินคำชื่นชม ขอบคุณ เสพความภูมิใจที่ได้ผลิตงานที่ตัวเองชอบออกมาสำเร็จ นี่เป็นกิเลสส่วนตัว มากกว่าเงินทอง ที่เราขัดแย้งกับเมียมาตลอด (เมียอยากให้ทำอะไรที่มันทำแล้วรวยน่ะ แต่เราไม่ถนัดจริงๆ)

กลับมาเรื่องการทำฟอนต์ เราพบว่าเรามีปัญหาเดิมที่เกิดขึ้นในระยะหลังมานี้ คือ เราไม่ค่อยรู้จักพอ รู้จักการหยุด แล้วก็ปล่อยมันออกจากมือ ให้ไปสู่โลกกว้างได้เแล้ว งานมันไม่มีวันสมบูรณ์หรอก ถ้าจะแก้คือมึงก็แก้ไปเรื่อยๆ นั่นแหละ ไม่มีวันจบ

สิ่งนี้เกิดขึ้นหนักมากกับฟอนต์แม่ไก่ ซึ่งเอาจริงๆ นับย้อนไปถึงตอนเริ่มโปรเจกต์ iannnnnPNG เมื่อปี 2006 (ก็คือยี่สิบปีแล้ว…) เราอยากทำฟอนต์มินิมัล-ไม่มีหัวขึ้นมาสักชุด มาใช้ทดแทน หรืออย่างน้อยก็วางเคียงคู่ฟอนต์เจ้าตลาดในสมัยนั้นที่ยังไม่มีเวอร์ชันแจกฟรี แต่ก็พับไป บอกตามตรงว่าปากดี แต่ฝีมือไม่ถึง ออกแบบยังไงก็ไม่ลงตัว และไม่พยายามมากพอ มันเลยถูกปล่อยทิ้งร้าง แต่ชื่อมันสวย เลยอยากทำต่อในดีไซน์อื่น

ต่อมา พอถึงยุคสมัยของฟอนต์ iannnnn รุ่นใหม่ๆ ที่เปลี่ยนไส้ในจาก kerning + liga เป็นระบบ kerning + mark (อ่านไม่รู้เรื่องก็ช่างมันเถอะ) และปรับสเกลฟอนต์เพื่อให้รองรับกับยุคสมัยปัจจุบัน และสร้างด้วยโปรแกรมฟอนต์แล็บราคาแพงระยับ ผมยังขุดดีไซน์ที่ร่างไว้จากฟอนต์มินิมัล-ไม่มีหัว มาลองเติมหัวดู เออ เข้าท่านี่หว่า

คู่ขนานกับการได้เห็นฟอนต์ iannnnnGMO ที่ทำไว้เมื่อ 20 ปีก่อน (2005) แล้วดันเห็นว่ามันยังคงถูกใช้งานอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน

ซึ่งอย่างที่บอกว่า เทคโนโลยีการแสดงผลฟอนต์มันเปลี่ยนไปเยอะ ส่วนฝั่งของดีไซน์ คนทำเองก็เห็น “บาดแผล” ในงานของตัวเองมาตลอด อยากแก้ตรงนั้น อยากปรับตรงนี้ แต่ก็ยังไม่มีแรงใจจะรื้อใหญ่ คืองานแก้บาดแผลและแก้โครงสร้างภายในเนี่ยมันใหญ่เกินคำว่าสนุก (เป็นคีย์เวิร์ดหลักในชีวิตผมหากจะเลือกหมกมุ่นอยู่กับอะไร มันต้องสนุกก่อนดิ ไม่งั้นจะไม่มีแรงทำ)

ใจจริงอยากลบมันออกและป่าวประกาศว่าอย่าใช้ GMO ได้ไหม เห็นแล้วฉันอยากกรี๊ด แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะกระสุนถูกปล่อยออกไปนานเกินจะควบคุมแล้ว

ความที่มีไอเดียฟอนต์นึงวนเวียนในหัวมากว่าสิบปี และความอยากรีโนเวตฟอนต์เดิม ทั้งสองสิ่งนี้เป็นแรงบันดาลใจให้เคาะโปรเจกต์ฟอนต์แม่ไก่ขึ้นมาเมื่อปี 2021 …ใช่ 4 ปีแน่ะ

ที่ชื่อฟอนต์แม่ไก่ก็เพราะ ฟอนต์นี้เริ่มจากการที่เรามี ก.ไก่ แบบที่ชอบอยู่ในหัวเป็นตัวแรก เลยอยากพัฒนาต่อให้ออกมาเป็นฟอนต์ เลยตั้งชื่อ(ตอนนั้น)ว่า iannnnn-CHICKEN

ที่ตลกก็คือพอพัฒนาดีไซน์ไปเรื่อยๆ เรากลับนั่งปรับ ก.ไก่ อีกหลายครั้ง (คือเวลาออกแบบฟอนต์ เราจะแก้ไปแก้มา ทั้งในกระดาษและในคอมพ์) จนสุดท้ายก็กลายเป็น ก.ไก่ แบบที่เห็นในปัจจุบัน

คือสำหรับเรา (ที่เป็นสายมวยวัดนะครับ ไม่ใช่สายหลักที่เขาร่ำเรียนกันเป็นระบบและฉลาดกว่านี้มาก) การพัฒนาฟอนต์ 1 ตัว มันดูแค่ตัวเดียวโดดๆ ไม่ได้ เวลาทำไปเรื่อยๆ แล้วหันกลับมาเช็ก

  • มีไหม ตัวที่เห็นแล้วมันกระโดดออกจากกลุ่ม ไม่เข้ากับพวก ถ้ามีก็เอามาเกลาๆ ให้เข้า
  • บุคลิกของน้ำเสียงที่ต้องการสื่อสารจากฟอนต์นี้ยังคงเป็นแบบที่เราตั้งใจไว้ไหม ถ้ามันเปลี่ยน เหตุผลที่เปลี่ยนไปนั้นเราโอเคไหม ถ้าโอเคก็รื้อ แล้วไปต่อ

เนื่องจากมันเป็นโปรเจกต์ส่วนตัวที่ทำสนุกๆ การเปลี่ยนแนวกลางคัน เลยไม่รู้สึกว่าเป็นการขาดทุนอะไร เหมือนเห็นว่าวิ่งไปเลนใหม่น่าจะสนุกกว่าย้ำอยู่เลนเดิม ก็เปลี่ยน มักง่ายจังวะ

ซึ่งฟอนต์ไก่ ที่ถูกเปลี่ยนเป็นแม่ไก่ ก็เข้าข่ายนี้ มันถูกทำทิ้งไว้ปีนึง เอามาดูใหม่ ไม่ชอบบุคลิกนี้แล้ว ขอเปลี่ยนโทนหน่อย แต่ระหว่างนั้นก็เก็บเกี่ยวอะไรมาเพื่อเป็นทุนไว้สำหรับการไปต่อ เราโพสต์และทดความคิดไว้ในบอร์ดฟอนต์ อายคนเขาเหมือนกัน (ถึงจะอ่านแค่ไม่กี่คน) แต่ก็อยากบันทึกทิ้งไว้อยู่ดี

จนสลับไปทำฟอนต์อื่นๆ หลายตัว แล้ววนกลับมาสู่โปรเจกต์ที่ต้องการแรงใจในการผลักดันให้จบให้จงได้

2021 เริ่มออกแบบ
2022 รื้อแบบ
2023 รื้อใหม่ทั้งหมด
2024 พับโครงการยาว ไปทำฟอนต์อื่นๆ แทน
2025 เดือนเมษายน… คราวนี้ ตั้งใจไว้แล้วว่ากูจะจบงานให้ได้!

ก็คือรื้อใหม่ทั้งหมดตั้งแต่แรกอีกแล้วครับ เวอร์ชันล่าสุด (ที่เป็นเวอร์ชันจริง) ตัดสินใจกำหนดน้ำเสียงของตัวอักษรว่า เราจะไม่ตะโกนโฉ่งฉ่างมาก บุคลิกไม่ตะโกนนัก แปลง่ายๆ ว่ามันจะไม่ฉูดฉาดเท่าไหร่ แต่ก็ยังพอดูออกว่าเหมือนฟอนต์ที่ชินตาในสมัยก่อน เอามาปรับให้มันดูเล่นๆ มากขึ้น น่าจะได้ใช้งานเป็นปัจจุบันมากขึ้น ไรงี้

(ลองย้อนไปดูข้างบนแล้วเปรียบเทียบก็ได้ครับ ดีไซน์ยุคแรกๆ ก็คือเฟี้ยวฟ้าว ถ้าใช้ในงานก็คือจะมีบุคลิกที่จี๊ดประมาณนึง แต่แบบใหม่จะนุ่มและน่ารักกว่า นี่จึงเป็นน้ำเสียงของชื่อ “แม่ไก่” ที่ตั้งใจ)

พอ DNA มันมา ทีนี้ก็ยาวเลย งานออกแบบไปทำไป แก้ไป ที่จริงก็ใช้เวลาหลังเสร็จงานมานั่งปั่นฟอนต์ก่อนนอนทุกคืนที่ว่าง โดยที่ได้รับอนุญาตจากเมียแล้ว

การได้นั่งทำฟอนต์ทุกคืน แม้จะคืนละนิดละหน่อย อาจจะชั่วโมง หรือสองสามสี่ชั่วโมง จะเรียกว่าผ่อนคลายไหมก็คงใช่และไม่ใช่ คือมันสนุก เพลิดเพลิน เป็นงานอดิเรกในฝัน ที่ถ้ามีแรงเราก็จะทำไปเรื่อยๆ… แต่ก็แลกมาด้วยข้อจำกัดของความชรา ตอนนี้เราอายุ 40 กว่าแล้ว ไม่ใช่ไอ้หนุ่มไฟแรงที่ทำแป๊บๆ ก็เสร็จ หรือโต้รุ่งได้ทั้งคืนโดยไม่ต้องมีภาระ หรือเสียสุขภาพอะไร

ฟอนต์นี้เราตั้งใจจะทำ “ดีไซน์หลัก” ให้เสร็จใน 1 เดือน ซึ่งก็ทำได้จริง เสร็จดีไซน์หลักในดราฟต์แรกก่อนขึ้นเดือนพฤษภาฯ

แต่นั่นคือครึ่งเดียว งานออกแบบฟอนต์สนุกๆ มันคือครึ่งเดียว

ครึ่งหลังที่เหลือคือการเช็ดขี้เช็ดเยี่ยว ใส่เครื่องปรุง เติมกะปิน้ำปลาให้กับมัน นั่นคือฝั่งดีไซน์ ที่แก้และเพิ่มเติมจนคืนสุดท้ายของเดือนพฤษภาคม แต่ไอ้ที่หนักจริงๆ คือฝั่งงานกรรมกร ตรวจสอบความเรียบร้อย ปรับตรงนั้นเข้ามา ตรงนี้ออกไป ช่องไฟให้พอดี สระอีวางตรงนี้ ถ้าสระอิให้ขยับไปหน่อย ทำซ้ำๆ จนเสร็จ

พอเสร็จก็มานึกว่า เออไอ้ที่ทำไปมันน่าจะดีได้มากกว่านี้ (เริ่มละมึง) ก็เลยรื้อใหม่ (หมายเหตุเนิร์ด : เราแก้ระบบมาร์กจากแต่เดิมแค่มีวรรณยุกต์และสระบนแค่สองชั้น ขอปรับใหม่เป็นแปดตำแหน่ง มันจะได้คัสตอมได้ดั่งใจ)

ในภาพจะมีดาวสีแดงๆ เหนือ ก.ไก่ …นั่นแหละการวางตำแหน่งวรรณยุกต์ต่างๆ

แล้วก็จะมีไอ้อะไรแบบนี้ที่เป็นส่วนผสมของความเรื่องมาก และความอยากลอง มันจะประมาณว่า “ไหน ฟอนต์นี้มันก็ใช้เวลาทำมานาน ขอใส่ไอ้นี่ลงไปนิดนึงเหอะวะ” งี้ ด้วยความที่รู้ชะตาว่าถ้าปล่อยมันไปสู่โลก มันคงจะอยู่ไปอีกอย่างน้อย 20 ปีเหมือนบรรพบุรุษของมันแน่ๆ แล้วทำไมจะปล่อยให้มีบั๊กอันไม่พึงประสงค์หลุดรอดไปได้อีกล่ะ

เนี่ย ไอ้ความคิดแบบข้างบนเนี่ยอันตรายต่อ “ความเสร็จของงานตามที่ตั้งใจไว้” มาก เราเลยใช้วิธีประจานตัวเองลงโซเชียลด้วย คือทำเสร็จแค่ไหนก็ทวีตไป จะได้รู้ว่าเราควรย้ำคิดย้ำทำ ย้อนโพรเซสกลับไปแก้ไขในเรื่องที่ “ปล่อยผ่านหน่อยก็ได้มั้ง” ให้น้อยที่สุด

นั่งทับมือไว้ ได้บ้างไม่ได้บ้าง จองคิวไว้ในบอร์ดแล้ว แต่น้องๆ พี่ๆ ที่ไฟแรงกว่า ก็ลงคิวปล่อยฟอนต์กันรัวๆ จนยาวขนาดที่ปล่อยฟอนต์ใหม่วันละ 7 ตัว ก็ยังทลายคิวไม่สำเร็จ

สุดท้าย ฟอนต์แม่ไก่ก็เสร็จ 100% แต่ปล่อยไม่ทันเดือนพฤษภาคมอย่างที่ประกาศและประจานไว้

3 มิถุนายน เราไปเที่ยวกับครอบครัว ไปนอนบ้านสวนของเพื่อน(วุฒิ)ที่แปดริ้ว ในห้องคือทุกคนหลับกันหมดแล้ว ไม่มีโต๊ะ ไม่มีเก้าอี้ แต่รู้สึกว่าอยากจบงานนี้แล้ว ไม่งั้นคงนอนไม่หลับ

เราเดินออกมาจากห้อง ที่นั่นเป็นโกดังอุตสาหกรรมขนาดใหญ่และที่เก็บของเก่า เฟอร์นิเจอร์เก่า ข้างนอกมืดสนิท ไม่มีไฟ ก็เอาไฟฉายส่องหาเก้าอี้ที่พอจะมีวางไว้สักแห่ง โชคดีที่ไม่มีผี (หรือไม่เห็นก็ไม่รู้) เลยได้เก้าอี้มา ก็เอามานั่งหน้าตู้ลิ้นชัก ใช้เป็นสเตชันในการแก้ไขครั้งสุดท้าย และออกแบบมาสคอตของฟอนต์นี้ (เออ งานสำคัญของเราคือคิดมาสคอตในแต่ละฟอนต์ ถ้าคิดไม่ออกก็จะไม่ยอมปล่อย 55555)

ได้แม่ไก่และตระกูลน้องไข่มาเป็นที่สำเร็จ

ก็เอามาประกอบและทำเป็นอาร์ตเวิร์ก (ภาพบนสุด และภาพอื่นๆ ในหน้าโหลดฟอนต์แม่ไก่) จึงสบายใจ และหลับได้

แล้ววันนี้ก็ปล่อยฟอนต์นี้ เป็นอันจบงานอดิเรกที่ดูจะเป็นภาระเหลือเกิน แต่มันสนุกง่ะ เลิกไม่ได้

ยิ่งคืนนั้นลูกสาวคนเล็กมาคุยเรื่องฟอนต์ โม้ให้ลูกฟังว่าเนี่ย พ่อก็ทำฟอนต์ด้วยนะ – ใช่ๆ ฟอนต์หมาใน Canva ที่หนูใช้นี่ลายมือพ่อเอง คุ้นไหมๆ จากนั้นลูกก็ถามชื่อฟอนต์แต่ละตัวที่ทำ เราก็อวดไปด้วยความใจฟู

และคำถามสุดท้ายก็คือ หลังจากฟอนต์แม่ไก่แล้ว พ่อจะทำฟอนต์เป็นสัตว์อะไรต่อ

เราบอกว่าฟอนต์แมวพ่อขอต๊ะไว้ก่อน อยากทำให้เป็นฟอนต์ที่รักสุดๆ ไม่แพ้ฟอนต์หมา แต่ตอนนี้ยังนึกไม่ออก (มาถึงวันที่พิมพ์นี่ก็พอจะนึกออกแล้วว่าอาจจะเป็นลูกผสมของ iannnnnPNG กับแม่ไก่ก็ได้ ทดไว้เท่านี้พอ)

ลูกเลยเสนอว่า หนูขอชื่อฟอนต์หมู

ได้ ฟอนต์หมู เจอกัน ตัวถัดไปนี้เลย!

––––––––––––––––––––––––––––––––

Post-credits scene : สุดท้ายนี้ ขอฝากฟอนต์แม่ไก่ในอ้อมอกอ้อมใจทุกคนที่ผ่านมาอ่านด้วยนะครับ (น่าจะประมาณ 3 คน) และฝากฟอนต์ exclusive เป็นแม่ไก่นุ่มพิเศษ 3 น้ำหนักเท่ากัน แต่มุมมน ก็จะนุ่มน่ารักขึ้นไปอีก ซึ่งเซ็ตพิเศษนี้ไม่ได้แจกฟรี ถ้าชอบก็สามารถ donate เท่าไหร่ก็ได้ เดี๋ยวผมจะส่งแม่ไก่นุ่มให้เป็นการสมน้ำหน้าคุณครับ

ฟอนต์นกฮูก (iannnnn-OWL)

เนื่องจากช่วงนี้ชีวิตวุ่นวายรายวันมาก เลยไม่ได้มาเขียนเล่าสักมี กลัวจะลืม (นี่ก็เริ่มลืมแล้ว สมองนะ)

ก่อนอื่นขอโปรโมตนิดนึง

น้องคือฟอนต์นกฮูก (ดาวน์โหลดฟรี จิ้ม) เป็นฟอนต์ซีรีส์สัตว์ตัวล่าสุดที่เพิ่งเผยแพร่ไปเมื่อไม่กี่วันก่อนนี้

เรามีโครงการที่คิดไว้เล่นๆ คือจะทำฟอนต์ใหม่ สลับกับบูรณะฟอนต์เดิมของตัวเอง ที่หลายตัวตกมาตรฐานฟอนต์สมัยใหม่มานาน ไม่ได้มานั่งรื้อสักที เพราะทำโค้ดหลังบ้านเองไม่เป็นด้วยแหละ กอปรกับสังขารเริ่มถึงวัยที่นอนตีสามก็จะตายแล้วด้วยอีก

ฟอนต์นกฮูกจึงมาในโหมดฟอนต์ใหม่ ที่ให้บรรยากาศวังเวง

ก่อนนี้เราทำฟอนต์ผีไว้ตัวนึง ชื่อ iannnnnPDA (2006) เป็นหนึ่งฟอนต์ที่ทำแล้วสนุกตั้งแต่เริ่มเลย ก็คือเขียนด้วยปากกาบนเครื่อง PDA มือสอง ที่มิตรสหายส่งมาให้เป็นค่าแรงในการออกแบบ (มานึกดูเราเป็นพวกทำงานแลกของแทนตังค์มานานแล้วเหมือนกันนี่หว่า ถึงว่าสิไม่รวยสักที) เสร็จแล้วพอปล่อยให้ดาวน์โหลด มันก็กลายเป็นหนึ่งในภาพจำของฟอนต์ผีไทยๆ แบบการ์ตูนผีเล่มละบาท คือมีความเลือดๆ เละๆ เยิ้มๆ และไทยๆ

บรรยากาศนี้ถูกส่งต่อมาถึงฟอนต์ที่จะทำใหม่ประจำกลางปี 2567 ทีแรกเราตั้งใจจะรื้อฟอนต์ PDA แต่คราวนี้เปลี่ยนจากเครื่อง PDA เป็น iPad ก็นั่งวาดใน Procreate ไปพักใหญ่ ยังไม่ทันจะเสร็จดี ก็มีเหตุให้ลูกสาวต้องเอาเครื่องไปใช้เรียน พอยกให้ไปปุ๊บ ก็รู้เลยว่าซวยแล้ว แอปที่ว่ามันส่งต่อมาทำที่อื่นไม่ได้นี่นา ถึงจะ export เป็น psd แล้วแต่ก็ยังได้แค่ลายเส้น วิญญาณของมันยังตามมาไม่ได้

พอเจออุปสรรคนี้ ก็เลยต้องเบรกไว้ก่อน แล้วมาขีดๆ เขียนๆ ลงในกระดาษดูว่าพอจะมีทางสานต่อยังไงให้ไม่สะดุดอีก

แล้ววันหนึ่งก็สบโอกาส มีคนประกาศขายแท็บเล็ตซัมซุง Galaxy Tab S8 สภาพโอเคในราคาถูก เลยจัดมาใช้แทนของเดิม (ใครใช้มือถือแอนดรอยด์อยู่ แนะนำครับ ชีวิตสะดวกกว่าตอนไอแพดมาก) ลองลงแอป HiPaint ดู เฮ้ย ความรู้สึกนี้มันคือ Procreate จีนเลยนี่หว่า ได้ๆๆๆ เอามาทำฟอนต์ๆๆๆ

พอเริ่มทำไปสักพักก็พบว่า เราทิ้งน้องไว้นานเกิน ต่อไม่ติด 沈 แต่ตั้งใจว่าอยากทำฟอนต์ใหม่ 1 ตัวให้เสร็จภายในเดือนกันยายนให้ได้ ร่างไปร่างมาก็เลยเจออีกสำเนียงหนึ่งที่ยังไม่(ค่อย)มีในฟอนต์ไทย นั่นคือบรรยากาศหลอนๆ แต่ไม่แหวะ ไม่เลือด ไม่หนอง ไม่หนอน ไม่เหม็น ไม่แฮ่ ไม่กรรโชก ไม่เป็นผี extrovert

หรืออาจจะแค่ให้ความรู้สึกไทยๆ บ้านๆ ไม่ผีเลยก็ยังได้

พอเจอทางแล้วทีนี้ก็ยาวเลยครับ นั่งทำไป รื้อวิชา เคาะสนิมไป คือมันนานๆ ทำที ก็ต้องลืมเป็นธรรมดาปะ นอนดึก 2-3 คืน ในที่สุดก็เสร็จทันเวลา

ไม่ได้เสร็จน้ำหนักเดียวด้วย แต่มาถึง 5 น้ำหนัก

ฟอนต์นกฮูก ดาวน์โหลดฟรี ใช้ฟรี ใช้ทำมาหากินก็ได้ตามสบาย ที่ f0nt.com/release/iannnnn-owl/

จะเห็นได้ว่าฟอนต์นี้ก็ยังคงเป็นแบบลายมือๆ บิดๆ เบี้ยวๆ เหมือนเดิม เพราะเราชอบความ “ไม่เป็นคอมพิวเตอร์” ในงานตัวเอง ซึ่งถ้าพูดกันจริงๆ คือเป็นคนที่อดทนมานั่งดัดเส้น ประกอบร่าง เพิ่มความเนี้ยบ อะไรแบบนี้ไม่พอ

เลยจบด้วยงานสเก็ตช์เหมือนจะไม่ไฟนอลมาตลอด ซึ่งนี่แหละพี่ ไฟนอลแล้ว…

  • ทีแรกตั้งชื่อไว้ว่าฟอนต์ค้างคาว เพราะชื่อนกฮูกถูกเอาไปใช้ใน PDA ใหม่แล้ว
  • แต่พอเขียนคำว่าค้างคาว มันดันไม่ค่อยสวย เลยขอยึดชื่อนกฮูกมาใช้ที่นี่เลย เพราะชอบแล้ว
  • ส่วนฟอนต์ PDA เดิมที่จะรื้อใหม่ ก็จัดลงคิวบูรณะต่อจากตัวนี้ละกัน ไหนๆ ผีแล้วก็ผีต่อไป

เย้ สนุก

เราไม่ได้ทำฟอนต์เป็นอาชีพ (ทำแจกฟรี ฟอนต์ที่แจกก็เป็นฟอนต์ที่อยากใช้เอง แต่มันไม่มี ก็เลยทำขึ้นมา) แต่พูดตามตรง ชีวิตนี้เรามีโอกาสดีๆ หลายครั้งก็เพราะการทำฟอนต์ และเว็บฟอนต์ขึ้นมา

ดังนั้นก็จะทำฟอนต์ต่อไป ถึงไม่ “ได้” อะไร เราก็จะทำต่อไป เพราะมันสนุกดี

ทบทวนทุกอย่าง

บรรทัดต่อจากนี้ไปขอให้อ่านโดยนึกอยู่เสมอว่าผมที่เป็นผู้เขียนเนี่ย เขียนด้วยหน้านิ่งๆ ไม่ได้รู้สึกคร่ำครวญหรืออะไร แต่อยากบันทึกความรู้สึกไว้ เพราะคิดว่ามันเป็นช่วงเวลาที่มีค่าดี แน่นอนว่าเขียนเรื่อยๆ นึกอะไรออกก็พิมพ์เหมือนเดิม อย่าหวังความสละสลวย

วันนี้พี่ที่เคารพท่านนึงชื่อจ๋ง (นามสมมติ ซึ่งจริงๆ แกก็ชื่อจ๋ง) นัดสัมภาษณ์ที่ร้านแถวบ้านผม อันที่จริงบ้านผมกะบ้านแกนี่ปุ่นจักรยานไปเจอกันได้ภายใน 10 นาทีด้วยซ้ำ

ประเด็นที่แกมาสัมภาษณ์คืองานวิจัยเกี่ยวกับศูนย์การเรียนรู้แห่งหนึ่ง ผมไม่แน่ใจว่าจะเป็นความลับหรือเปล่า (ลืมถามแก) แต่ก็น่าจะพูดได้แหละ แค่จำมาเขียนไม่หมดเท่านั้นเอง Continue reading ทบทวนทุกอย่าง

ความคืบหน้าล่าสุด เล่นเฟซบุ๊กเป็นแล้วครับ

หนึ่งในปมคาใจตลอดมาก็คือ ผมทนเล่นเฟซบุ๊กไม่ได้ซะที คือเข้าไปแล้วหงุดหงิด กับทั้งการออกแบบทั้ง UI และ UX ที่แย่ จนส่งผลให้ผู้ใช้ทำระบบนิเวศน์เพี้ยนโดยไม่รู้ตัว คือเอาผู้ใช้บ้านเราไม่อยู่นั่นแหละ ถึงจะมีชมบ้าง แต่ชมไปชมมาก็ว่าจะหัดเล่น แต่กว่าจะหัดจนเล่นเป็น และทำเป็นไม่สนใจอคติที่เป็นอุปสรรคสำคัญในการเล่นเว็บที่เด็กประถมมันก็เล่นได้นั้น ก็ใช้เวลานานพอดู

เอาจริงๆ จุดเปลี่ยนนมันก็แค่การพยายามสะกดจิตตัวเองให้สนใจไอ้เม็ดแจ้งเตือนสีแดงๆ แบบเดียวกะที่สนใจบน Google+ นั่นแหละครับ เท่านั้นเอง! พอรู้สึกว่าจะต้องเคลียร์อีตรงนั้นปั๊บ ทุกอย่างก็ง่ายละ เอาสิ ใครเม้นอะไร แท็กอะไรมา ต่อไปนี้จะเริ่มสนใจละ (เมื่อก่อนปิดหมดเลย รำคาญไง มันมาเยอะเกิน ทั้งที่ตั้งค่านั่นนี่ก็แล้ว)

แต่ทั้งนี้ก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนนิสัยตัวเองให้ไปสนุกกับการดูชีวิตของคนอื่นได้จริงๆ ไม่รู้จริงๆ ว่ามันสนุกตรงไหน แม้บางทีก็มีคำตอบ(พร้อมกับคำถาม)ง่ายๆ ว่า

https://twitter.com/iannnnn/status/382902797873590274

แต่ไอ้ครั้นจะไปเสือกเรื่องของชาวบ้านบ่อยๆ ก็ไม่ใช่นิสัยที่เราถนัดจริงๆ งั้นเล่นแบบเป็นเราละกัน

เออ จะว่าไปเราเขียนบล็อกเรื่องเฟซบุ๊กมาหลายทีจนเป็นปมด้อยในชีวิตอันนึงไปละ 55555 ก็นะ ตอนนี้พอใช้เป็นแล้วก็รู้สึกเท่าทันชาวบ้านซะที ว่าเขาบ่นอะไร พูดอะไร ฮิตอะไรกัน สังคมแม่งไม่เหมือนทวิตเตอร์เลยว่ะ! (ทวิตเตอร์เร็ว กระชับ คนพูดรู้เรื่องกว่ากันหลายเท่า อันนี้เข้าข้างเลย)

ทั้งนี้ทั้งนั้น ต้องขอบคุณการลาออกจากงานจริงๆ นะครับที่ทำให้มีเวลามานั่งเล่นอะไรแบบนี้ได้ 5555 เอ้า มาลาออกกันๆ

เออๆ จะว่าไปอีกที เราไม่เคยพูดถึงเพจของเว็บฟอนต์เลยนี่หว่า

เอาจริงๆ คือไม่เคยดูแล ไม่เคยสนใจ ใส่ใจอะไรด้วยซ้ำ พอๆ กับที่สมัยทำเว็บเฟล ตอนนั้นก็แบบนี้แหละ มาสนุกอยู่บนโลกนอกเฟซบุ๊กตั้งนาน ส่วนในเพจก็ปล่อยให้มันรกร้างมาหลายปีมากๆ เพราะอ้างว่าไม่มีเวลา จริงๆ แล้วคือไม่ใส่ใจมากกว่า คือเราไม่เล่นเฟซบุ๊กไง เลยไม่รู้จะไปทำอะไรกะมัน นานๆ ทีก็เลยเข้าไปโพสต์รายงานตัวทีนึง แล้วก็กลับมาข้างนอกเหมือนเดิม ส่วนหน้าเว็บก็ว่าจะเปลี่ยนดีไซน์ใหม่หมดตั้งนานแล้ว ก็ยังไม่ได้ทำ (อันนี้อยากทำ แต่ไม่ว่างจริงๆ) ที่พอทำได้ก็คือเปลี่ยนสีเฉยๆ นี่เว็บฟอนต์หน้าแรกเปลี่ยนสี ปรับดีไซน์ไปนิดนึงอีกละนะ เพิ่งทำเมื่อเช้า เอาไว้ว่างสักสามวันจะรื้อให้หมดเลยคอยดู 5555

กลับมาเรื่องเพจฟอนต์ พอไม่ได้ทำอะไรกะมัน ผลคือ เพจเงียบสนิท ถึงปริมาณคนไลก์เพจจะเยอะเหมือนกันนะ ตอนนั้นนับได้แสนกว่าๆ (ตอนนี้สองแสนแล้ว) แต่ปฏิสัมพันธ์ห่วยแตกมาก ไม่มีอะไรที่ลากคนให้มีส่วนร่วมได้เลย นักการตลาดผ่านมาเห็นคงหัวเราะเงิบรัวๆ

พอโพสต์อะไรลงไปทีนึงเช่นปล่อยฟอนต์ใหม่ล่าสุดที่เท่มากๆ งี้ ก็มีคนไลก์โพสต์นั้นๆ แค่หยิบมือ (คือ 100 ไลก์นี่ก็โคตรถือว่าถล่มทลายแล้ว)

แต่พอตอนนี้เริ่มว่าง ลาออกจากงาน และตั้งใจว่าจะกลับมาทำให้มันหายร้างปั๊บ ก็เริ่มมีโต้ตอบ เริ่มโพสต์อะไรที่ไม่ใช่หุ่นยนต์บ้าง ถึงจะแค่สัปดาห์ละครั้งก็เหอะ แต่ผลที่ได้คือกราฟแม่งพุ่งปรี๊ดเลยครับ พอโพสต์ปั๊บ ก็พุ่งแบบที่เห็น ลองดูเทียบกะยุคก่อนหน้าที่เป็นกราฟแบนสนิทแล้วน่าละอายมาก

Facebook Page Insights

นี่ยังไม่รวมโพสต์ล่าสุดเรื่อง “ฟอนต์ศิลปากร” ที่เพิ่งปล่อยไปตะกี้ กราฟในภาพมันยังไม่นับนะ แป๊บเดียวล่อไป 1000 กว่าไลก์แล้วครับ ตกกะใจมาก
(สารภาพก็ได้ว่าเพิ่งเคยกดเข้าไปดูว่ามันมี Analytics แบบนี้ด้วย แต่แม่งออกแบบมาซับซ้อนยุ่งยากอีกละ คือทำให้ง่ายกว่านี้ได้นะ ไม่เชื่อดูวิธีของกูเกิลสิ #สาวก)

เออ สนุกดีว่ะ ทีนี้พอเริ่มคุยกะมนุษย์ทั่วไปปั๊บ คนก็เริ่มเข้ามาทำนั่นนี่ในเพจมากขึ้น ถึงมันจะโคตรเฉพาะทางเลยก็ตาม คือเราไม่มีอยู่แล้ว อีพวกเช้ามาสวัสดีครับ กลางคืนบ๊ายบายฝันดี แนบภาพอะไรพวกนั้น เพราะแม่งมีแต่เรื่องฟอนต์อย่างเดียว แถมเป็นแบบไม่ได้อิงกะวงการออกแบบชั้นสูงอะไรเลยนะ คือทำแบบบ้านๆ นี่แหละ นานๆ ทีก็จะมีแปะข่าวสารงานออกแบบอื่นๆ อีกหน่อยพอแก้เขิน

เอาวะ ถ้าเล่นแล้วมันสนุกแบบนี้ จะพยายามต่อไปครับ

หมายเหตุ:
มีอีกเพจนึงเป็นเพจร้านสกรีนเสื้อที่ผมเพิ่งเทกโอเวอร์มาจากเมีย คือเพจ monamafiashop อันนี้ก็เหมือนกะเว็บฟอนต์ แต่ต่างกันที่เมียเป็นผู้ดูแลมายาวนาน และปล่อยทิ้งร้างแบบสุดๆ เลย เพราะมัวแต่ไปสนุกกับกิจการร้านเดรสนลินฟ้าแทน ปล่อยไว้แบบนี้มาร่วมๆ สองปีได้ ใครถามอะไรก็ไม่ตอบ ง้อใครเป็นที่ไหนล่ะ! ผลคือเพจเงียบสนิท! คนไลก์กันสี่พันได้มั้ง แต่โพสต์ทีมีไลก์เดียว สองไลก์ 555 โธ่วววว

ทีนี้ถึงคราวผมเข้ามาดูแลเองละ คุณลูกค้าโพสต์ถามอะไรก็จะขยันตอบให้ได้เลยคอยดู… ตอนนี้มีคนไลก์สี่พันห้าแล้ว งั้นเดี๋ยวเป้าหมายถัดไปคือผมจะฟื้นฟูเพจของร้านนี้ให้กลับมาสนุกได้! แต่ทำไงวะ! — งั้น รบกวนท่านผู้อ่านช่วยกันกดไลก์กันหน่อยนะครับ ขอกันดื้อๆ เลย นะครับ ค่าขนมลูกผมเองครับ..

ขอเชียร์เว็บนายก๊าก: naikak.com

แก้ไข 19 ม.ค.55:
เปลี่ยนชื่อเว็บจาก 9gag.in.th เป็น naikak.com ละครับ

เขียนไปลง 9gag.in.th

กะจะพิมพ์สั้นๆ ไม่รู้จะยาวอีกหรือเปล่า แก้ไม่หายซะทีนิสัยเวิ่นๆ เนี่ย

พี่เลย์ (@layijiexa) คนเดียวกะที่ทำฟอนต์ตระกูลเลย์อิจิอันโด่งดัง
คนเดียวกะที่ทำเอ็มวีเอย พรีเซนต์แต่งงานเมพๆ เอย และการ์ตูนลายเส้นอย่างโปรที่ตัดจบซะทุกเรื่องเอย
คราวนี้แกนึกสนุกอยากทำเว็บแบบ 9GAG ให้คนไทยเก็ตกันบ้าง อย่างที่เว็บเฟลเป็นอยู่ตอนนี้เลยครับ

เมื่อไอเดียมี พลังแฝงพลุ่งพล่าน แต่แกดันทำเว็บไม่เป็น (อ้าว) เหล่ามิตรสหายเลยโดดลงมาช่วยกันยกใหญ่
จุดเริ่มต้นจึงเริ่มขึ้นในบอร์ดฟอนต์อีกแล้ว! จะว่าไปบอร์ดนี้สร้างเว็บดีๆ ในชาติบ้านเมืองเรามาเยอะละนะ 555
มีไอซ์เป็นกองหนุนดูแลเรื่องเซิฟเวอร์ให้ (ที่จริงไอซ์ไปจดโดเมนเนมตามแรงยุยงมาก่อนหน้านี้สักพักละ)
มีคุณบิ๊กกระต่ายดำคอยดูแลเรื่องโค้ดเอย เทคนิคเอยให้
แล้วก็ไปซื้อตีมเวิร์ดเพรสที่เขาทำมาโคลนเว็บเก้าแก๊กของฝรั่งเป๊ะๆ มาใช้อย่างหน้าด้านๆ (อันนี้ผมยุเอง)

ซึ่งไอ้ตีมเวิร์ดเพรสบ้านี่นรกมาก ราคาแค่ $37 แต่มันทำได้ทุกอย่างเหมือนเด๊ะจนน่ากลัว
แต่การอัปโหลดภาพไว้บนเซิฟเวอร์ตัวเองนี่ก็โหดอยู่ เพราะถ้าไม่ได้เป็นคลาวด์จริงๆ ก็กระอักนะครับ
ดีที่มีนายทุนยักษ์ใหญ่มาหนุนหลัง เลยสบายไป ขอบคุณวัฒนธรรมการจริงจังกับเรื่องไร้สาระครับ :30:
(มีเพื่อนๆ ในเว็บอีกหลายคนที่เป็นกองหนุน ขออภัยที่ไม่ได้เอ่ยนาม แต่ร่วมกันแจมกันหนุกหนานจริงๆ ครับ)

ในที่สุด เมื่อเคมีทั้งหมดก็ผสมกันลงตัวจนเกิดมาเป็นเว็บ 9GAG.in.th จนได้..
(แก้ไข: เพื่อป้องกันปัญหาในภายภาคหน้า ตอนนี้ทีมงานเปลี่ยนเป็น naikak.com แทนละครับ)

กระบวนการทั้งหมดที่ว่ามานั้นรวดเร็วมาก เร็วพอๆ กะการก่อตั้งเว็บเฟล ที่ก็เกิดมาจากบอร์ดฟอนต์เหมือนกัน
แต่อันนี้มีกองหนุนเต็มกำลังทั้งด้านเทคนิคและด้านเนื้อหา แถมทรัพยากรระบบก็แน่นปึ้กอีก ทุกอย่างจึงเริ่มได้เร็ว
จะติดอยู่ก็แค่แบรนด์ 9GAG นั้นไม่ใช่ชื่อสาธารณะ (ต่างจาก FAIL ที่ไม่ได้มีใครเป็นเจ้าของ ฝรั่งแม่งมีเป็นร้อย)
ด้วยความกังวล พี่เลย์ก็มาแย็บๆ ถามว่าจะเปลี่ยนเป็นชื่ออะไร แนวๆ meme หรือ cafe หรืออะไรแบบนี้ดีไหม
เพราะเวลาชื่อ 9GAG เนี่ยมันชัดเจนเลยว่าโคลนเขามาทั้งดุ้น
และแล้วพอโหวตกันไปโหวตกันมา ปรากฏว่าก็ได้ชื่อ “นายก๊าก.ไทย” มาใช้เป็นชื่อเรียกในที่สุดครับ
ส่วนชื่อโดเมนเนมตอนนี้ก็ใช้แบบนี้ไปก่อน เพราะจดมาแล้ว ไอซ์ออกตังค์เองด้วย ป๋ามาก
แต่ต่อไปอาจจะเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยนก็แล้วแต่ว่าฝรั่งมันจะฟ้องเอาเมื่อไหร่เท่านั้นเอง ..โคตรกองโจรเลยอ้ะ

ส่วนมุกข้างในก็สารภาพกันตรงๆ ว่าได้แก่นไอเดียมาจากเก้าแก๊กต้นฉบับนี่แหละ
คือมีทั้งพวกการ์ตูน Rage Comic เอย อะไร “เจ๋งๆ” (อันนี้ซ้อนทับกะเฟลหน่อยนึง) เอย ฯลฯ
แต่เอามาปรับหน่อยนึงด้วยจุดยืนของพี่แกเอง คือพยายามจะให้มุกที่นี่ “เป็นออริจินัล”
คือไม่ได้ขโมยคนอื่นมาโปะแล้วใส่ลายน้ำแบบเก้าแก๊ก ซึ่งอันนี้ผมว่าเป็นปัญหานะ ไม่ชอบเป็นการส่วนตัวด้วย
แต่พอนายก๊ากไทยมีความเป็นเป็นต้นฉบับ ใครคิดมุกเองก็ส่งมา ถ้าฮาก็ได้โหวตขึ้นหน้าแรกอะไรงี้ เวิร์ก!
และที่สำคัญคือเรื่องสิทธิ์ในการเผยแพร่ผลงาน คงเป็น “ใครจะเอาไปเผยแพร่ก็ให้เครดิตกันด้วย” จบ
ไอ้ครั้นจะใช้ Creative Commons ก็คงประหลาด เพราะบางภาพก็ตัดแปะมาจากหนังซะดื้อๆ งี้

ไม่รู้ว่าแนวคิดนี้จะมีคนเข้าใจไหม แต่เชื่อว่าพออยู่ตัว คำถามนี้ก็จะหมดไปเช่นเดียวกะเว็บเฟล
ของเฟลนี่แรกๆ มีคนเอาไปเปรียบเทียบกะ Failblog.org ด้วยซ้ำ ว่าทำไมไม่ยังงั้นยังงี้ร้อยแปดพันเก้า
แต่พอนานๆ ไปติดลมบนและมีกลิ่น มีที่ทางของตัวเองปั๊บ ก็เริ่มเข้าใจว่ามันไม่ใช่! และก็หนุกหนานอย่างปัจจุบัน

จนในที่สุดก็กำลังจะมีรวมเล่มกะเขาแว้วววววว~ :25:

ภาพแรก FAIL Of THE สอง YEARS

ไหนๆ ก็ไหนๆ ขอโฆษณาย่อหน้านึงนะ
คืองี้ครับ สำนักพิมพ์แซลมอนเขาเอาไปทำให้ ได้ข่าวว่าจัดหน้าโหดจนฝ่ายกราฟิกลาออกไปคนนึง
ขนาดทำต้นฉบับส่งไปยังอภิมหายากเลย ไว้แล้วจะเล่าให้อ่านทีหลังนะจ๊ะ
แถมคุณบอกอเองก็ยอมรับว่าแม่งเป็นหนังสือที่ทำยากที่สุดตั้งกะเปิดสำนักพิมพ์มา
จนเสร็จออกมาเป็นเล่มๆ และปล่อยภาพหลุดออกมาอย่างที่เห็นข้างบน
ตื่นเต้นมากครับ นี่ยังไม่เห็นของจริงเลย แต่ก็พิมพ์ไปเหงื่อออกง่ามนิ้วไปตลอดเวลา

เออ
เคยมีคนทวีตว่าอีพวกทำเว็บซึ่งคุยนักหนาว่ามันคือสื่อใหม่ จะตื่นเต้นทำไมตอนที่ได้ออกหนังสือ ซึ่งเป็น “สื่อเก่า”
ผมคงตอบคำถามเขาไม่ได้ตรงๆ นัก เพราะไม่เคยคุยว่ามันเป็นสื่อใหม่ คือแม่งเป็นปัจจุบันตะหาก
พอๆ กับหนังสือที่ก็เป็นปัจจุบันเหมือนกัน ผมยังอุทิศผนังบ้านหนึ่งซีกเป็นห้องสมุด(การ์ตูน)เลยด้วยซ้ำ
ดังนั้นด้วยความที่คลุกคลีกับหนังสือที่เป็นกระดาษ ก็เลยยังมีความรู้สึกผูกพันกับมัน
มากกว่าสื่อที่ต้องเติมไฟฟ้าลงไปถึงจะดูได้อยู่ดี

.

กลับมาที่หัวข้อเรื่องนายก๊าก :58:

บัดนี้เว็บนายก๊ากก็เริ่มติดลมในวงแคบๆ ละครับ ระบบเริ่มอยู่ตัว ปริมาณทราฟฟิกมหาศาลจนน่าตกใจ
กลุ่มคนที่เข้ามาเล่นก็เป็นเด็กมัธยมซะส่วนมาก มุกแม่งอย่างเกรียน แต่ก็นี่แหละ ให้เว็บมันทดลองตัวเองไปอีกหน่อย
ตอนนี้บางมุกก็ยังไม่ลงตัวบ้าง ไม่หลากหลายหรือไม่เห็นแล้วฮาเยี่ยวแตกบ้าง ก็ค่อยลุ้นให้มันขัดเกลาตัวเองต่อไป
เดี๋ยวพอเริ่มตกตะกอน และติดลมบนเข้าแล้ว ผมเชื่อว่ามันจะดังได้ไม่ยาก เผลอๆ ก็น่าจะดังมากๆ
เพราะมันถูกจริตเกรียนไทยซะขนาดนี้! อย่าเพิ่งโดนฟ้องซะก่อนนะ!

มีไอเดีย หรือข้อติชม วิพากษ์วิจารณ์ด่าทออะไรก็ช่วยๆ กันคอมเมนต์ได้นะครับ
เพราะยังไงคนที่ทำเขาก็อยากให้มันออกมาดีๆ เหมือนกับที่ทุกคนก็อยากเห็นอะไรดีๆ นั่นแหละ
เช่นที่เสนอไปคืออยากได้ Rage Comic ที่มีตัวแสดงเป็นนักการเมืองไทย อันนี้น่าจะฮาและเป็นอมตะ
หรือไม่ถ้าโดนนักการเมืองที๋โดนล้อแม่งโมโหตามไปเก็บคนทำเว็บ มุกเหล่านั้นก็จะเป็นอมตะทางกายภาพจริงๆ ซะที

ป.ล.
พิมพ์ยาวจนได้ ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ..