สำนักข่าวจักรยานแม่บ้านรายงานน้ำท่วมลาดปลาเค้า – ม.อารียา /1

//บล็อกตอนนี้อัปเดตเรื่อยๆ ทุกวันในช่วงน้ำท่วมครับ ไล่ดูตามวันที่ได้เลย
ส่วนชาวอารียา สามารถเข้าไปใน Facebook ได้ครับ มีกรุ๊ปรวมชื่อ Areeya Sky และกรุ๊ปย่อย Areeya Mova ครับ

30 ตุลาคม 2554

วัดลาดปลาเค้าในเงาน้ำ

เมื่อกี้แขวนกล้องห้อยพุงขี่จักรยาน(แม่บ้าน)คันใหม่ ที่เพิ่งซื้อมาจากบิ๊กซีเมื่อวานครับ
พอดีเห็นคลิปโฆษณากล้อง GoPro ตัวใหม่ (อยากให้ดูมาก เจ๋งสุดๆ) เลยอยากทำแบบนั้นบ้าง
แต่ GF1 มันก็หนักกว่ากันเยอะ เอามาติดบนหัวแบบโกโปรคงคอเคล็ดตายห่า

ก็อย่างที่เห็นครับว่าน้ำเริ่มล้นคลองมาสู่ถนนละ

ส่วนในหมู่บ้านผมยังไม่ท่วม เพราะระดับพื้นดินที่หมู่บ้านสูงกว่าข้างนอกอยู่หน่อยนึง
แล้วก็มีเจ้าหน้าที่ที่คอยเช็กระดับน้ำและสูบน้ำออกไปอยู่เรื่อยๆ (แต่รอบๆ ท่วมแล้ว)
ถ้าเกิดน้ำท่วมในหมู่บ้านจริงๆ ผมว่าไม่เกิน 30 ซ.ม.ครับ
ตอนนี้ที่บ้านเลยกลายเป็นศูนย์อพยพชั่วคราวไปละ น้องเมียเพียบ (ผู้ชายน่า! โวะ!)


อันนี้พี่เจ้าหน้าที่สองท่านกำลังช่วยกันอุดรูระบายน้ำ ฟิตมาก น้ำไม่ใช่หอมๆ นะนั่น!

.

31 ตุลาคม 2554

น้ำมาแล้วครับ!
ผมขี่จักรยานไปรายงานไปเหมือนเดิม
แต่คราวนี้ขี้เกียจอัปโหลดเป็น HD แล้วครับ ไฟล์มันใหญ่เกิน :05:


อันนี้เป็นระดับน้ำในหมู่บ้าน เหลืออีกหน่อยถึงจะเท่ากับพื้นถนนครับ
ครึ่งหลังของคลิปเป็นการเตรียมตัวของหน่วยงานและหมู่บ้าน ที่กำลังจัดการกับเครื่องจักรสังหารขนาดยักษ์


พาเข้าไปดูในวัดลาดปลาเค้า และโค้งถนนหน้าวัดครับ (เริ่มท่วมละ)

.

DRAMA-AREEYA


ช่วงกลางคืน มีชาวบ้านในชุมชนรอบๆ มารวมตัวกันเพื่อประท้วงการกั้นน้ำในคลองครับ
ผมไปอยู่ในที่เกิดเหตุและรายงานสถานการณ์จนเกือบเที่ยงคืนค่อยกลับมา อ่านทวีตจากที่นี่ครับ
สรุปเหตุการณ์หลังจากคืนนั้นก็คือเขคลาดพร้าวได้ถอนเครื่องสูบน้ำและพนังกั้นน้ำออกไปครับ (ข่าว)

.

1 พฤศจิกายน 2554

วันนี้ระดับน้ำสูงขึ้นจากเมื่อวานอีกประมาณ 10 ซ.ม.ครับ


ตอนเย็นหมู่บ้านได้เรียกลูกบ้านประชุมเพื่อเตรียมการรับมือกับน้ำท่วมครั้งนี้
ผมเพิ่งเคยเห็นชาวบ้านหมู่บ้านตัวเองมารวมตัวตบยุงกันเยอะขนาดนี้เป็นครั้งแรก
ถ้าไม่ได้น้ำท่วมนี่ก็คงไม่ได้เห็นอะไรเจ๋งๆ หลายอย่างเลยนะ

.

2 พฤศจิกายน 2554

ช่วงเที่ยงผมโดนเมียใช้ไปซื้อนมเปรี้ยวที่เซเว่นครับ เลยแวะดูระดับน้ำหน้าหมู่บ้านหน่อย
วันนี้หนักครับ บวกจากเมื่อวานไปเยอะและเร็วมากเหมือนกัน


(คลิปนี้ยาวหน่อยเลยไม่ได้อัปโหลดเป็น HD เพราะไฟล์ใหญ่เกิ๊น เน็ตที่บ้านกากง่ะ)

.

3 พฤศจิกายน 2554

เมื่อคืนลูกบ้านโครงการโมวาก็ชุลมันกันน่าดูครับ เพราะระดมพบกัน “อุดน้ำ” ที่รั่วเข้ามาทางกำแพง
ทำให้ระดับน้ำสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว นับถือน้ำใจของพี่ๆ ในหมู่บ้านที่ระดมทั้งแรงทั้งเงิน
เรี่ยไรบ้านละ 200 บาท เพื่อรวมกันซื้อเครื่องสูบน้ำและติดตั้งเพื่อสูบน้ำออกจากหมู่บ้าน
ช่วยกันจนดึกมากๆ ผมกลับถึงบ้านก็หมดแรงหลับคาคอม งานออฟฟิศไม่เสร็จ :05:
ด้านล่างเป็นความคืบหน้าของความช่วยเหลือจากชาวบ้านอารียา โมวาครับ


ยังไม่ได้ออกไปนอกโครงการเลย วันนี้มีรายงานว่ารถเล็กเข้าไม่ได้แล้วครับ

.

4 พฤศจิกายน 2554

วันนี้พบว่าบรรยากาศตอนน้ำท่วมนี่ก็ดีชะมัดเลยนะ

น้ำท่วมบ้านฉัน


เช้านี้สั้นๆ แต่เห็นพัฒนาการของน้ำในซอยหมู่บ้านอย่างชัดเจนครับ
ส่วนภาคบ่าย ขี่ชมรอบหมู่บ้านเลยครับ


ขออภัยที่อัปโหลดเป็นคลิปเล็ก เพราะว่าถ่ายนาน กลัวอัปโหลดไม่ไหว ไฟล์ใหญ่เกิน


และนี่ตอนเย็น ขี่ดูที่ซอยสุดท้ายของโครงการ พบว่าเป็นคลองที่สวยดีเหมือนกันนะ
หลังจากการปล้ำสู้กับน้ำของชาวโมวาสามวันสามคืน สามทุ่มคืนนี้ น้ำที่เห็นข้างบนก็แห้ง เย้!

.

5 พฤศจิกายน 2554

ตื่นมาน้ำท่วมเหมือนเดิมครับ เครื่องสูบน้ำหยุดทำงานเพราะมีปัญหาที่สายพาน


ผมพาไปดูที่หน้าโครงการโมวา และกระดึ๊บไปดูเพื่อนบ้านคัลเลอร์เริ่มประชุมครับ
ตอนนี้ลูกบ้านเริ่มใช้แผนรวมพลังกันแบบนี้ละ (คอยดู หลังน้ำลดน่าจะมีอะไรสนุกอีกแน่!)


สถานการณ์น้ำในโครงการโมวาช่วงบ่ายครับ


ส่วนตอนเย็น น้ำแห้งแล้ว!!!!

.

เฮือก เห็นว่ายาวแล้ว ขอตัดตอนไปเขียนต่อในตอนที่ 2 นะครับ ตามไปอ่านได้เลย

บาร์แคมป์ บางเขน ครั้งที่ 2

ตั้งโจทย์ไว้ว่าบล็อกนี้จะเขียนให้จบในห้านาที
โดยอาศัยจังหวะช่วงคาบว่าง (จริงๆ แล้วเป็นคาบที่ไม่มีอะไรฟัง) มาเขียน
(เขียนก่อนงานเขาจะเลิกนี่คงไม่เสียมารยาทเนอะ)

ผมมางานบาร์แคมป์บางเขนครับ
ก่อนหน้าที่จะมาเนี่ยก็คุยกะเมีย เมียเห็นว่าช่วงนี้งานเหนื่อยและไม่ชิวเลย ยังจะมาอีกเหรอ
เลยบอกว่า มันเป็นการพักผ่อนเดียวในช่วงเดือนนี้เลยนะ (ใช่ครับ ความสุขของเด็กเนิร์ด!)
ก็เลยได้มา

สนุกครับ งานนี้มันส์กว่าคราวที่แล้วที่จัดเป็นครั้งแรก
ถามคุณน้องที่เป็นหนึ่งในผู้จัดก็เลยได้รู้ว่าคราวก่อนโยนหินถามทาง
พอโยนเจอทางแล้วก็จัดคราวนี้ และก็คนมากันล้นหลาม! แถมงานก็สนุกดี!
ที่สำคัญคือ เสื้อสวยเหมือนเดิม!

หมดไปหลายนาทีแล้ว ขอแปะภาพ (จาก Flickr)

P1130669
มาถึงงานก็คิดว่าเป็นงานแสดงมุทิตาจิต ถึงกับเหวอ :48:

P1130670
มีให้แปะๆ โหวตด้วย สังเกตว่าคราวก่อนเป็นแปะ Like แต่คราวนี้ +1 กินขาด

P1130682
คงเป็นที่การออกแบบปุ่มด้วยแหละ เอามาวางแข่งกัน ปุ่ม +1 มันเข้มๆ เด่นๆ จะตาย

P1130672
ตอนเช้าไปฟังทีม Pantip3G มาโฆษณาพันทิปเวอร์ชันใหม่ครับ
เขาบอกว่าน่าจะได้เปิดวันทดลองใช้วันนึงในปีนี้แหละ แล้วเก็บเกี่ยวผลตอบรับปิดไปพัฒนาอีกพัก
เจ๋งดี พันทิปมันต้องแบบนี้แหละ! (ผมชอบโลโก้ใหม่ด้วยนะครับ)

P1130677
อันนี้เซอร์ไพรส์มาก ทีมแบไต๋ไฮเทคมาโฆษณาแอปแมกกาซีนในไอแพด
คือมาแบบแปะโหวตเหมือนชาวบ้านนี่แหละครับ ไม่ได้อำมาตย์อะไร
แต่พี่พิธีกรทั้งสามคนแกจัดเต็มโคตรๆ เรียกว่าเป็นแบไต๋เวอร์ชันดาร์ก ไม่เหมาะสำหรับเด็กเด็ดขาด!
แต่เฮ้ย แบบนี้เอาคนดูอยู่ครับพี่ ขอชื่นชม ผมไม่ได้ฮาแบบนี้มานานแล้วครับ :30:

P1130681
เนี่ย ต่อคิวกินข้าวโรงอาหารเหมือนประชาชนทั่วไป
(อาหารอร่อยโคตรๆๆๆๆ ครับ อยากจะเบิ้ลแต่ดูพุงตัวเองแล้วต้องหยุดใจไว้)

P1130685
มี Kinect ให้เล่นด้วย เป็นไฮไลต์หน้างานเลยแหละ

P1130686
นอกนั้นก็ Sessions อื่นๆ จ้ะ (ตามอ่านได้จาก #bkbc)
เลยห้านาทีจนได้ หมดคาบแล้ว ไปล่ะ!

ฟอนต์แคมป์: ตอน เส้นทางเศรษฐี

บล็อกตอนนี้เรียบเรียงมาจาก Google+ ครับ เห็นว่าไหนๆ เขียนยาวแล้วเอามาลงบล็อกซะเลย

f0ntcamp
(ภาพโปสเตอร์งานโดยพี่เลย์ @layiji มีการเนียนใส่ตัวเองเป็นสปอนเซอร์ด้วย)

บรรยากาศงาน “ฟอนต์แคมป์ ตอนเส้นทางเศรษฐี” ครับ
เป็นสัมมนาโคตรรรรรจะลำลองของชาวฟอนต์ จัดที่บ้านผมเอง 555
ชวนคนมาไม่เกิน 20 คน จับฉลากกันพูด สั้นบ้างยาวบ้างก็ว่ากันไป
ตั้งแต่บ่ายสามยันเที่ยงคืนแล้วเนี่ย พอดีกะเวลาผิดไปหน่อยแต่ก็ยังเข้มข้นอยู่ :D
คราวนี้ว่ากันด้วยเรื่องงาน เงิน ความหวัง อนาคต แลกเปลี่ยนกันเรื่องชีวิตและการงานของตัวเอง
รวมถึงเรื่องเทคนิคการบริหารจัดการชีวิต หรือเล่าความฝันของตัวเองก็ได้ แล้วมาตีแตกกัน
สัมมนานี้ชวนกันเป็นการภายใน แต่เนื้อหาเจ๋ง น่าประทับใจดีมากๆ
เลยอยากเอามาเล่าเผื่อใครจะจัดบ้าง ก็จัดเลยครับ ไม่ได้ยากอะไรเลย

.

ส่วนด้านล่างนี่เป็นพรีเซนเทชันผมเองครับ เอาตีนปาดครึ่งชั่วโมง :30:
(กด Play และกด Full Screen ได้นะ แต่ไม่มีบรรยายประกอบ)

หมายเหตุ:
เผื่อใครไม่รู้จัก-เว็บฟอนต์เราไม่มีใครมาคุยกันเรื่อง “ฟอนต์” เท่าไหร่ครับ
เพราะส่วนมากสมาชิกนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกับสายงานออกแบบด้วยซ้ำ
เนื่องจากตัวเว็บฟอนต์เองเนี่ยไม่ได้อยู่ในวงการอะไรเลย ดังนั้นสมาชิกจึงร้อยพ่อพันแม่มากๆ
อย่างในวันนี้ที่มาก็มีตั้งแต่แม่ค้า นิสิต วิศวกร นักลงทุน คนทำเว็บ คนทำเกม สถาปนิก
นักศึกษาอยู่ที่ออสเตรเลีย(อันนี้โฟนอิน) นักสังคมออนไลน์ นักโมชันกราฟิก โปรแกรมเมอร์
เภสัชกร พนักงานบริษัท เจ้าของโปรดักชันเฮาส์และภรรยา เฟลาธิการ และนักสื่อสารการตลาด
(เออ แม่งเยอะจริงๆ ด้วยว่ะ แต่ไม่มีใครเป็น “นักออกแบบตัวอักษร” เลยนะครับ)
สำหรับงานฟอนต์แคมปนี้เราตั้งขึ้นมาแซวสารพัด “แคมป์” ที่เป็นที่นิยมกันมาพักหนึ่ง
ที่จริงคือชวนกันมาเจอกันและกินๆๆๆ เท่านั้นเอง 555 (กฎคือเข้าฟรีแต่ให้เอาของกินมาด้วย)
แต่นานๆ ทีก็จะมีการแลกเปลี่ยนความรู้กันแบบนี้ด้วย
อย่างฟอนต์แคมป์ครั้งแรกก็เป็นเรื่อง CSS ซะงั้น :08:

เขี้ยวเสือ

19 ก.ค.54 พี่เต้ข้างบ้านเอาลูกแมวมาให้ตัวนึง อายุเดือนกว่าๆ

บ้านพี่เต้แกมีแมวอยู่ 18 ตัว ตอนนี้กำลังโมดิฟายบ้านตัวเองทั้งหลังเพื่อเป็นสนามแมวเล่น
วันก่อนไปคุยกะพี่แกเรื่องการต่อเติมบ้านและกำจัดปลวก ผลที่ได้คือโบว์ไปเห็นแมวเขาแล้วอยากได้
เลยถามไปว่ามีลูกแมวพันธุ์ขาวมณีมั่งไหม คำตอบคือ “มี”
เท่านั้นแหละครับ ผมก็ได้รับการ “แจ้งให้ทราบ” ว่าบ้านเราจะมีแมวขาวมณีมาเพิ่มอีกหนึ่งตัว
โดยมีรุ่นเดอะคือป้าเหมียว และเหมียวจิ๋วอยู่กันมาสองตัวป้าหลาน (เป็นอดีตแมวจรจัดทั้งคู่)

สองสามวันต่อมา พี่แกก็หิ้วกรงใส่ลูกแมวตัวผู้สีขาวมาให้ถึงบ้าน พร้อมยาและอาหารแมวอีกหน่อย
สภาพของมันสกปรกมอมแมม สภาพอิดโรย และตาแฉะสุดๆ ดูท่าทางจะอ่อนแอมากๆ จนเราแอบกังวล
ธรรมชาติของแมวโดยเฉพาะลูกแมวตัวเล็กๆ เวลาแปลกที่ผิดทาง มันจะแสดงอาการหวาดกลัวและซึมเศร้า
แมวขาวตัวนี้ก็เช่นกัน

เขี้ยวเสือ

ภรรยาผมซึ่งสถาปนาตัวเองเป็นเจ้าของแมวอย่างเป็นทางการ(มีโลโก้ขึ้นบนมุมจอ) จึงให้ยาและหยอดตามัน
ระหว่างนี้ก็ประกวดตั้งชื่อไปด้วย ก่อนหน้านี้โบว์บอกว่าจะให้มันชื่อ มณี (หรือมานีก็ยังได้)
แต่มันดันเป็นตัวผู้ จะให้ชื่อมาะเลยก็กระไรอยู่ ระหว่างนั้นก็คิดชื่อกันไปสารพัดสารเพแต่ยังไม่ลงตัวสักที
เลยลองทวีตหยอดดู เผื่อจะได้ชื่อสวยๆ กะเขาบ้าง..

ตั้งชื่อแมวว่าอะไรดี

ส่วนมากจะเน้นฮานะครับ จริงๆ ผมเป็นคนจริงจังและเคร่งขรึมนะ :05:
แต่บรรดาชื่อทั้งหมดที่เสนอมา และบวกกับที่ผมคิดไปเสนอ ครม. (คณะรัฐเมีย) อีกกว่าสามสิบชื่อก็ยังไม่ผ่าน
จนอยู่ดีๆ ก็นึกถึงเพลงของวงมะขามป้อม(ผมชอบมากจนร้องติดปากทุกวันมาเป็นเดือนแล้ว)ขึ้นมา
มันคือเพลงนี้ครับ

โบว์ถามขึ้นมาว่า เอาชื่อ “เขี้ยวเสือ” ไหม — เอา!! :25:
และลูกแมวขาวตัวนี้ก็ได้ชื่อเป็นที่เรียบร้อย ต่อไปเราจะเรียกมันว่า “เขี้ยวเสือ” ครับ :22:

หลังจากนั้นจนถึงวันนี้ก็วันที่ห้าแล้ว ไอ้เขี้ยวเสือก็เลยมาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเรา
โดยที่อีแมวเจ้าถิ่นสองตัวก็งอน ไม่ยอมเข้าบ้านตามธรรมชาติของแมวแต่ไหนแต่ไร
ต้องอีกระยะหนึ่งแหละกว่ามันจะรับน้องใหม่ได้และไล่ฟัดกันทุกวันแบบที่อีเหมียวและไอ้จิ๋วเป็นครับ

ปิดท้ายด้วยภาพเขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ
ภาพนี้เป็นตอนคืนที่สาม

เขี้ยวเสือ
ส่วนภาพนี้ใช้มือถือถ่ายตะกี้ เลยเข้าใจละว่าทำไมใครๆ ก็อยากได้กล้องมือถือที่มันถ่ายออกมาสวยๆ กัน :05:

และปิดท้ายด้วยคลิป ไปแอบอัปโหลดตอนเตรียมงาน Hackathon แหละ (เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเขียนเรื่องงานนี้)
ที่ CSLoxinfo เน็ตขาขึ้นเร็วยังกะจรวด อัปไฟล์กิ๊กกว่าๆ ใช้เวลาแป๊บเดียวเอง
กรี๊ดดด :05: (ที่บ้านเป็น TOT)

จบ

//แก้ไขเพิ่ม 20.15 น.

อันนี้ที่บอกว่าเหมียวเดิมมันยังไม่ยอมรับครับ
แต่อีแมวเด็กก็เกรียนๆ เที่ยวไปแหย่คุณป้าเขาไม่ได้กลัวเลย แบบนี้แหละ

.

//ยังเห่อได้อีก เพิ่มตอนตีสองครึ่ง

มันกำลังจะหาที่ซุกหลับครับ ทุกวันนี้จะนั่งจะนอนก็ลำบาก เกรงใจแมว
(ขออภัยที่แต่งองค์ไม่เรียบร้อย อยู่บ้านชอบใส่เสื้อสมัยเป็นทหารครับ สบายดี ใส่มาเจ็ดแปดปีละ)

สร้างสรรค์ด้วยการทำลาย

เวลาไปเที่ยว ผมชอบเก็บ “ลาย” ครับ
ชอบไปเจอลายสวยๆ ไม่ว่าจะเกิดจากธรรมชาติ หรือจากมือของมนุษย์เอง
ลายจากธณรมชาติเราเจอกันเยอะแล้ว แต่ลายจากมนุษย์เนี่ยสนุก

ชุดแรกเป็นลายจากโรงงานเซรามิก “Tao Hong Tai” ที่ราชบุรี
ที่เป็นโรงปั้นโอ่งมาตั้งแต่นมนาน พอกาลเวลาผ่านไปก็ปรับตัวเองกลายเป็นโรงเซรามิกที่มีชื่อเสียงสุดๆ
แถมเจ้าของเขาก็ไม่ได้รวยอย่างเดียว แต่มีใจรักด้วย ก็เปิดโรงงานของตัวเองเป็นสวนศิลป์ซะเลย
ผมไปราชบุรีมาสองครั้งในรอบสองเดือน ก็ได้ไปทั้งสาขาที่อยู่ริมแม่น้ำ กับสาขาโรงงานเลยครับ
อุ้ย เผลอพิมพ์ยาวอีกแล้ว พอๆ ดูภาพเลยดีกว่า

Tao Hong Tai Tao Hong Tai Tao Hong Tai Tao Hong Tai Tao Hong Tai

อีกชุดมาจากราชบุรีเหมือนกัน แต่ถ่ายมาตั้งแต่ไปเที่ยวกับมนุษย์ฟอนต์อีกกลุ่ม
ทีนี้เป็นของ “ชมรมจัดพิมพ์อิเล็กทรอนิกไทย” เขาพาผูั้ชนะการประกวดออกแบบตัวอักษรไปทัศนศึกษากัน
แล้วผมในฐานะกรรมการและวิทยากร (ที่ไม่ค่อยจะได้พูดอะไรกะเขาเลย) ก็ได้ไปเปิดหูเปิดตาด้วย
ลายที่จะเห็นด้านล่างนี้มาจากพิพิธพภัณฑ์วัดขนอนหนังใหญ่ครับ ไม่รู้คนอื่นเขาถ่ายแผ่นหนังหรืออะไรกัน
แต่ผมบ้าลายก็เลยไปส่องใกล้ๆ แล้วเก็บเฉพาะแบ็กกราวด์ของผืนหนังใหญ่อย่างเดียว
พอถึงบ้านมานั่งเปิดดู ก็พบว่าตัวเองลืมถ่ายหนังทั้งผืนซะฉิบ แบบนี้เรียกเสียเที่ยวไหมเนี่ย :30:

ลายฉลุหนังใหญ่วัดขนอน ลายฉลุหนังใหญ่วัดขนอน ลายฉลุหนังใหญ่วัดขนอน ลายฉลุหนังใหญ่วัดขนอน ลายฉลุหนังใหญ่วัดขนอน

ผืนสุดท้ายนี่มีรูแหว่งตรงกลางเลย หาส่วนอื่นที่แสดงลายชัดๆ ก็ไม่เจอ เลยถ่ายมาแบบนี้ :58:

ในทุกยุคทุกสมัย เราจะเห็นศิลปะการออกแบบลวดลายต่างๆ
โดยศิลปินเองจะพยายามสร้างลายที่ไม่ซ้ำกับของเดิมที่มีมาก่อนแล้ว
อีโก้แบบนี้แหละครับที่สนุก มันเหมือนกับการ Planking ของสมัยนี้
คือเห็นคนก่อนหน้าทำ กูต้องทำได้แจ๋วกว่า และทำให้คนอื่นว้าวให้ได้
อีโก้แนวสร้างสรรค์แบบยอมกันไม่ได้เนี่ย ทำให้โลกของนักออกแบบไม่เคยตายครับ