เขี้ยวเสือ

19 ก.ค.54 พี่เต้ข้างบ้านเอาลูกแมวมาให้ตัวนึง อายุเดือนกว่าๆ

บ้านพี่เต้แกมีแมวอยู่ 18 ตัว ตอนนี้กำลังโมดิฟายบ้านตัวเองทั้งหลังเพื่อเป็นสนามแมวเล่น
วันก่อนไปคุยกะพี่แกเรื่องการต่อเติมบ้านและกำจัดปลวก ผลที่ได้คือโบว์ไปเห็นแมวเขาแล้วอยากได้
เลยถามไปว่ามีลูกแมวพันธุ์ขาวมณีมั่งไหม คำตอบคือ “มี”
เท่านั้นแหละครับ ผมก็ได้รับการ “แจ้งให้ทราบ” ว่าบ้านเราจะมีแมวขาวมณีมาเพิ่มอีกหนึ่งตัว
โดยมีรุ่นเดอะคือป้าเหมียว และเหมียวจิ๋วอยู่กันมาสองตัวป้าหลาน (เป็นอดีตแมวจรจัดทั้งคู่)

สองสามวันต่อมา พี่แกก็หิ้วกรงใส่ลูกแมวตัวผู้สีขาวมาให้ถึงบ้าน พร้อมยาและอาหารแมวอีกหน่อย
สภาพของมันสกปรกมอมแมม สภาพอิดโรย และตาแฉะสุดๆ ดูท่าทางจะอ่อนแอมากๆ จนเราแอบกังวล
ธรรมชาติของแมวโดยเฉพาะลูกแมวตัวเล็กๆ เวลาแปลกที่ผิดทาง มันจะแสดงอาการหวาดกลัวและซึมเศร้า
แมวขาวตัวนี้ก็เช่นกัน

เขี้ยวเสือ

ภรรยาผมซึ่งสถาปนาตัวเองเป็นเจ้าของแมวอย่างเป็นทางการ(มีโลโก้ขึ้นบนมุมจอ) จึงให้ยาและหยอดตามัน
ระหว่างนี้ก็ประกวดตั้งชื่อไปด้วย ก่อนหน้านี้โบว์บอกว่าจะให้มันชื่อ มณี (หรือมานีก็ยังได้)
แต่มันดันเป็นตัวผู้ จะให้ชื่อมาะเลยก็กระไรอยู่ ระหว่างนั้นก็คิดชื่อกันไปสารพัดสารเพแต่ยังไม่ลงตัวสักที
เลยลองทวีตหยอดดู เผื่อจะได้ชื่อสวยๆ กะเขาบ้าง..

ตั้งชื่อแมวว่าอะไรดี

ส่วนมากจะเน้นฮานะครับ จริงๆ ผมเป็นคนจริงจังและเคร่งขรึมนะ :05:
แต่บรรดาชื่อทั้งหมดที่เสนอมา และบวกกับที่ผมคิดไปเสนอ ครม. (คณะรัฐเมีย) อีกกว่าสามสิบชื่อก็ยังไม่ผ่าน
จนอยู่ดีๆ ก็นึกถึงเพลงของวงมะขามป้อม(ผมชอบมากจนร้องติดปากทุกวันมาเป็นเดือนแล้ว)ขึ้นมา
มันคือเพลงนี้ครับ

โบว์ถามขึ้นมาว่า เอาชื่อ “เขี้ยวเสือ” ไหม — เอา!! :25:
และลูกแมวขาวตัวนี้ก็ได้ชื่อเป็นที่เรียบร้อย ต่อไปเราจะเรียกมันว่า “เขี้ยวเสือ” ครับ :22:

หลังจากนั้นจนถึงวันนี้ก็วันที่ห้าแล้ว ไอ้เขี้ยวเสือก็เลยมาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเรา
โดยที่อีแมวเจ้าถิ่นสองตัวก็งอน ไม่ยอมเข้าบ้านตามธรรมชาติของแมวแต่ไหนแต่ไร
ต้องอีกระยะหนึ่งแหละกว่ามันจะรับน้องใหม่ได้และไล่ฟัดกันทุกวันแบบที่อีเหมียวและไอ้จิ๋วเป็นครับ

ปิดท้ายด้วยภาพเขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ
ภาพนี้เป็นตอนคืนที่สาม

เขี้ยวเสือ
ส่วนภาพนี้ใช้มือถือถ่ายตะกี้ เลยเข้าใจละว่าทำไมใครๆ ก็อยากได้กล้องมือถือที่มันถ่ายออกมาสวยๆ กัน :05:

และปิดท้ายด้วยคลิป ไปแอบอัปโหลดตอนเตรียมงาน Hackathon แหละ (เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเขียนเรื่องงานนี้)
ที่ CSLoxinfo เน็ตขาขึ้นเร็วยังกะจรวด อัปไฟล์กิ๊กกว่าๆ ใช้เวลาแป๊บเดียวเอง
กรี๊ดดด :05: (ที่บ้านเป็น TOT)

จบ

//แก้ไขเพิ่ม 20.15 น.

อันนี้ที่บอกว่าเหมียวเดิมมันยังไม่ยอมรับครับ
แต่อีแมวเด็กก็เกรียนๆ เที่ยวไปแหย่คุณป้าเขาไม่ได้กลัวเลย แบบนี้แหละ

.

//ยังเห่อได้อีก เพิ่มตอนตีสองครึ่ง

มันกำลังจะหาที่ซุกหลับครับ ทุกวันนี้จะนั่งจะนอนก็ลำบาก เกรงใจแมว
(ขออภัยที่แต่งองค์ไม่เรียบร้อย อยู่บ้านชอบใส่เสื้อสมัยเป็นทหารครับ สบายดี ใส่มาเจ็ดแปดปีละ)

สร้างสรรค์ด้วยการทำลาย

เวลาไปเที่ยว ผมชอบเก็บ “ลาย” ครับ
ชอบไปเจอลายสวยๆ ไม่ว่าจะเกิดจากธรรมชาติ หรือจากมือของมนุษย์เอง
ลายจากธณรมชาติเราเจอกันเยอะแล้ว แต่ลายจากมนุษย์เนี่ยสนุก

ชุดแรกเป็นลายจากโรงงานเซรามิก “Tao Hong Tai” ที่ราชบุรี
ที่เป็นโรงปั้นโอ่งมาตั้งแต่นมนาน พอกาลเวลาผ่านไปก็ปรับตัวเองกลายเป็นโรงเซรามิกที่มีชื่อเสียงสุดๆ
แถมเจ้าของเขาก็ไม่ได้รวยอย่างเดียว แต่มีใจรักด้วย ก็เปิดโรงงานของตัวเองเป็นสวนศิลป์ซะเลย
ผมไปราชบุรีมาสองครั้งในรอบสองเดือน ก็ได้ไปทั้งสาขาที่อยู่ริมแม่น้ำ กับสาขาโรงงานเลยครับ
อุ้ย เผลอพิมพ์ยาวอีกแล้ว พอๆ ดูภาพเลยดีกว่า

Tao Hong Tai Tao Hong Tai Tao Hong Tai Tao Hong Tai Tao Hong Tai

อีกชุดมาจากราชบุรีเหมือนกัน แต่ถ่ายมาตั้งแต่ไปเที่ยวกับมนุษย์ฟอนต์อีกกลุ่ม
ทีนี้เป็นของ “ชมรมจัดพิมพ์อิเล็กทรอนิกไทย” เขาพาผูั้ชนะการประกวดออกแบบตัวอักษรไปทัศนศึกษากัน
แล้วผมในฐานะกรรมการและวิทยากร (ที่ไม่ค่อยจะได้พูดอะไรกะเขาเลย) ก็ได้ไปเปิดหูเปิดตาด้วย
ลายที่จะเห็นด้านล่างนี้มาจากพิพิธพภัณฑ์วัดขนอนหนังใหญ่ครับ ไม่รู้คนอื่นเขาถ่ายแผ่นหนังหรืออะไรกัน
แต่ผมบ้าลายก็เลยไปส่องใกล้ๆ แล้วเก็บเฉพาะแบ็กกราวด์ของผืนหนังใหญ่อย่างเดียว
พอถึงบ้านมานั่งเปิดดู ก็พบว่าตัวเองลืมถ่ายหนังทั้งผืนซะฉิบ แบบนี้เรียกเสียเที่ยวไหมเนี่ย :30:

ลายฉลุหนังใหญ่วัดขนอน ลายฉลุหนังใหญ่วัดขนอน ลายฉลุหนังใหญ่วัดขนอน ลายฉลุหนังใหญ่วัดขนอน ลายฉลุหนังใหญ่วัดขนอน

ผืนสุดท้ายนี่มีรูแหว่งตรงกลางเลย หาส่วนอื่นที่แสดงลายชัดๆ ก็ไม่เจอ เลยถ่ายมาแบบนี้ :58:

ในทุกยุคทุกสมัย เราจะเห็นศิลปะการออกแบบลวดลายต่างๆ
โดยศิลปินเองจะพยายามสร้างลายที่ไม่ซ้ำกับของเดิมที่มีมาก่อนแล้ว
อีโก้แบบนี้แหละครับที่สนุก มันเหมือนกับการ Planking ของสมัยนี้
คือเห็นคนก่อนหน้าทำ กูต้องทำได้แจ๋วกว่า และทำให้คนอื่นว้าวให้ได้
อีโก้แนวสร้างสรรค์แบบยอมกันไม่ได้เนี่ย ทำให้โลกของนักออกแบบไม่เคยตายครับ

ผีหนูอร

เวลาใครถามผมว่าจะให้ลง “ตำแหน่ง” ว่าอะไร ผมก็จะงงๆ ไม่รู้จะตอบว่าไงดีครับ
คือไม่ค่อยจะรู้สึกอินเท่าไหร่ว่าคนเราต้องเรียกกันด้วยชื่อ และตามด้วยหน้าที่การงาน
อาจจะเป็นเพราะสังคมเราชินกับการที่ถามกันมาตั้งแต่เด็กๆ แล้วว่า “โตขึ้นอยากเป็นอะไร” ล่ะมั้ง

.

..ซึ่งไอ้ที่เกริ่นมาข้างบนนั่นไม่เกี่ยวกับเนื้อหาของบล็อกวันนี้เลยครับ

.

คือก่อนที่ผมจะหายจากการเขียนบล็อกมาปีนึงเนี่ย เรื่องอาชีพการงานมันก็เปลี่ยนไปตามเวลา
เอาไว้จะมาเล่าให้อ่านอีกทีว่าตัวเองทำ “ตำแหน่ง” อะไรอยู่บ้าง
แต่คราวนี้ขอโหมดนี้หน่อยนะครับ.. ผมเป็นตากล้องจำเป็นให้กับร้านเสื้อของคุณแม่ยายจ้ะ

แม่ยายผมชื่อเพราะครับ ชื่อนลินฟ้า
ป้านลินฟ้าแกชอบตัดเสื้อ แต่ก็ทำอาชีพแม่ค้าในตลาดมาหลายสิบปี
จนวันหนึ่งคุณลูกสาว (เมียผมเอง) บอกว่า แม่เลิกขายของเหอะ เหนื่อย ..แก่แล้ว
พอดีผมกะโบว์ทำร้านสกรีนเสื้อยืดอยู่ด้วย เลยชวนแม่มาเข้าวงการซะเลย!
ก็เลยจัดการสร้างร้านตัดเดรสแบบผู้หญิงๆ ขึ้นมา ก็ตัดเย็บกันด้วยจักรที่บ้านนั่นแหละ
แล้วก็เอามาขายที่ LadySquare เดือนสองเดือนครั้ง แล้วก็รับตัดตามออเดอร์แบบออนไลน์ซะด้วย
โดยป้านลินฟ้าเปลี่ยนจากแม่ค้าตลาดสดที่ไม่เคยรู้จักคอมพิวเตอร์เลย จนตอนนี้เล่นทั้งทวิตเตอร์และเฟซบุ๊ก
จึงเป็นตัวอย่างที่ดีสำหรับใครจะเอาเทคโนโลยีเหล่านี้ไปสอนผู้ปกครองที่เปิดใจนะครับ  :22:
(อันนี้ต้องขออวดหน่อย เพราะแม่ยายผมฝีมือตัดเย็บเสื้อแกผ้าเจ๋งจริงๆ เคยเปิดสอนด้วยแหละ)

.

..แต่ไอ้ที่เกริ่นมาข้างบนนั่นไม่เกี่ยวกับเนื้อหาของบล็อกวันนี้เลยครับ

.

ประเด็นก็คือผมเลยกลายเป็นตากล้องจำเป็นที่จะต้องมาถ่ายแบบให้กับร้านนลินฟ้า
โดยมีนางแบบประจำก็คือหนูอร (จริงๆ ก็แก่แล้วนะ แต่หน้าเด็กไง เลยเรียกหนูมาตลอด :27: )
ส่วนมากก็ใช้ฉากที่บ้านถ่ายง่ายๆ ดิบๆ ไม่ได้เซ็ต เพราะถ่ายเสร็จเราจะออกไปหาอะไรกินกัน
เลยแซวกันอยู่หลายครั้งว่าสาเหตุที่มารวมพลถ่ายแบบชุดกันแต่ละทีคือมาเพื่อกินกันมากกว่า
แล้ววันนี้ก็มาถึงคิวถ่ายอีกครั้ง แต่คราวนี้เดินทางไปถ่ายที่คอนโดของพี่ที่สนิทสนมกัน
เราเรียกพี่ติ๊กพี่เจน ผู้เป็นสามีภรรยาที่เคารพรักคู่นี้ว่า.. สองผัวเมียเมืองทอง (ผู้มีตู้เย็นอันอุดมสมบูรณ์)

.

..ซึ่งไอ้ที่ว่ามาข้างบนนั่น ก็ยังไม่เกี่ยวกับเนื้อหาของบล็อกวันนี้เลยครับ

.

สาระก็คือ พอดีถ่ายชุดเสร็จแล้วเลยเห็นว่าชุดสุดท้ายที่เป็นเดรสขาวยาวกรอมเท้าเนี่ย น่ากลัวดี
น่าเอามาถ่ายเล่นให้เหมือนผีสาวดูนะ คงหลอนดี (เกิดแม่ยายขายไม่ออกตูจะโดนด่าไหมเนี่ย)
เลยถ่ายมาแบบนี้ครับ (ต้นฉบับอยู่ที่ Flickr นะ)

P1120007

P1120008

P1120006

P1120009

P1120014

แล้วก็ลองเทำเป็นสต็อปโมชันดู (ภาพจะขึ้นไหมหว่า)

ผีหนูอร

.

เท่านั้นยังเรียกว่าจริงจังกับเรื่องไร้สาระได้ไม่พอ..
ต้องนี่ ปิดท้ายด้วยการเอามาใส่เสียงเพิ่มอีกหน่อย ทำเป็นคลิปผีซะเลย
เสียดายที่รีบทำไปหน่อยเพราะจะทำงานต่อ เลยพอเรนเดอร์ออกมา ภาพตอนท้ายๆ มันดีเลย์เกินเสียงฉิบ
แต่ช่างมัน ขี้เกียจแก้ เราอดทนไม่พอ (เอ๊ะตูนี่มาแนวนี้ตลอดเลยนะ)

จึงได้ออกมาเป็นคลิปนี้ครับ

จบแล้วครับ สาระของบล็อกวันนี้

.

ป.ล.
ภาวนาให้แม่ยายผมขายชุดนี้ออกนะครับ

ราชประสงค์/ไม่ลงสี

บล็อกภาพถ่ายครั้งแรกของปีนี้ครับ :05:
จากกล้อง GF1 ตัวเล็กสีแดงเจ้าเก่า
ภาพเยอะหน่อยนะครับ ขี้เกียจเลือกเลยลงแม่งหมดเลย
อ้อ คำบรรยายบางภาพอาจไปเชื่อมกับที่ทวีตในเหตุการณ์ไว้ด้วยนะครับ เชิญยล..

P1110680
หกโมงเป๊ง ฝนเพิ่งหยุดตก รอดจากคำสาปแช่งไปอย่างหวุดหวิด

P1110678
สังเกตได้ว่ามีเจ้าหน้าที่ประจำการทุกจุด
ตอนขากลับ เดินไปขึ้นรถไฟฟ้าสถานีสยาม เจอตำรวจอีกเพียบเลยในวัดปทุมฯ

P1110679
สะพานลอยจากสถานีชิดลม พ่อยกแม่ยกเยอะมาก การจราจรโดยเท้าติดขัดฝุดๆ

P1110687
เข้าไปพบภรรยาในห้าง เห็นฝูงชนอยู่แถวนั้นเลยเข้าไปดูหน่อย

P1110690
เขามารอต้อนรับผู้สมัครกันในนี้ครับ ปลายทางเป็นห้องเก็บตัวฯ

P1110688
เจ้าหน้าที่ตำรวจเยอะมาก มากกว่าที่คิดไว้อีกมาก มาก มาร์คมาก

P1110694
ออกมาข้างนอก ตรงลานเซ็นทรัลเวิลด์

P1110699
กองเชียร์เบียดกันแน่นขนัดครับ แน่นจริงๆ จนไม่รู้จะบรรยายยังไง
ตอนไปคอนเสิร์ตเขาใหญ่ยังพอมีทางให้เดินได้บ้าง แต่นี่ไม่มีเลย
ต้องเดินเบียดลุงป้าน้าอาจำนวนมหาศาล (ราวๆ แปดร้อยล้านคน)

P1110700
อากาศค่อนข้างอบอ้าวครับ เข้าใจว่าเพราะเป็นความแฉะหลังฝนตกด้วย

P1110702
ฝ่าเลียบชายคามาจนถึงจุดใกล้ๆ ประตูทางออกของผู้สมัคร ส.ส.ครับ
ตรงนี้คนจะโล่งนิดนึงเพราะข้างหน้ามีปีนดูตามกระถางต้นไม้ ก็เลยได้มาหยุดดูคุณยาย

P1110707
แกกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อย่างสบายใจมากที่สุดในประเทศไทย

P1110737
เจอเพื่อนโบว์ด้วย

P1110706
มองไปกลางคลื่นมนุษย์ โอ้ ขอเสียงหน่อยคร้าบบบบ

P1110708
งานนี้เราจะได้เห็นคนชูกล้อง ชูมือถือ ไม่ต่างจากคอนเสิร์ตครับ

P1110709
คุณชวนกำลังพูดอยู่บนเวทีครับ ไม่ได้ฟังแกพูดมานาน
จนกระทั่งการปราศรับครั้งนี้จบลง ผมก็ยังรู้สึกว่าแกพูดดีที่สุดจริงๆ

P1110712
คือนอกจากโทนเสียงแบบเย็นๆ ฟังดูผู้ดีๆ แล้ว
การออกหมัดแต่ละหมัดของแกนี่เข้าเป้าจังๆ ทุกครั้งครับ
ตอนที่ฮาก็ฮาขี้แตกขี้แตน (เช่นมุกตอนโดนทุบรถ)

P1110718
เรื่องเนื้อหา หรือข้อโต้แย้งต่างๆ ของการปราศรัยนี่ขอละไว้ ขี้เกียจเขียนถึง
เพราะน่าจะหาอ่านได้ตามแหล่งอื่นทั่วไปนะครับ แต่เรื่องลีลา วาทะของแกนี่ต้องยกให้จริงๆ

P1110722
ลองต่อเลนส์ 100-300 ที่ยึดยืมมาจาก @dotpng พอซูมเล่นดู พบว่าแม่งแดกแบตมาก
และยิ่งทำให้รู้ว่าเราสู้ความมืดไม่ได้จริงๆ ก็ต้องปรับ ISO สูงๆ ภาพเลยยิ่งแตก
ตอนนี้เลยตัดสินใจเปลี่ยนเป็นโหมดขาวดำดีกว่า เพราะพอแตกเป็นเม็ดๆ แล้วดันเท่

P1110726
ทีนี้มาดูเหล่าแฟนคลับกันบ้าง

P1110730

P1110731

P1110732

P1110734

P1110735

P1110738
จอแอลซีดีข้างเวที

P1110739

P1110740
ขอถ่ายน้องหน่อยนะครับ :22:

P1110741
กรี๊ดๆ :22:

P1110744
ตอนนี้ขยับมาจนถึงหน้าประจูที่ผู้ปราศรัยเดินออกมาจากที่เก็บตัวเพื่อขึ้นเวที
ตรงนี้จะมีไอเย็นจากแอร์ในห้างออกมาด้วย ดีเหมือนกัน สบาย~
เข้าใจความรู้สึกของหมาหน้าเซเว่นแล้วครับ

P1110745
สเต็ปบนเวทีคราวนี้คือ สุเทพเปิด ชวนถล่ม กอร์ปศักดิ์อัด และอภิสิทธิ์ขยี้

P1110746

P1110747

P1110748
ถ้าภาพนี้มีเสียงก็จะได้ยินเสียงตะโกน เบอร์สิบ เบอร์สิบ ตลอดเวลา
จนคุณบุญยอดที่เป็นพิธีกร (เกาะเสาอยู่ห่างผมประมาณห้าเมตร) ต้องทำมือขอให้เพลาๆ หน่อย

P1110749
คิดว่าถ้าประชาธิปัตย์ได้เบอร์ 1-5 น่าจะทำให้เชียร์กันง่ายกว่านี้

P1110750
เพราะตอนนี้พ่อยกแม่ยกต้องชูจั๊กกะแร้ถึง 2 ข้าง ไม่เหลือมือไว้ถือของ

P1110751
ดังนั้นเลือกตั้งคราวหน้าก็หาคนดวงดีๆ ไปจับฉลากเลือกเบอร์นะครับ

P1110753
ทีแรกดีใจ คิดว่ามีเสื้อแดงมาฟังกะเขาด้วย (ป้ายนี้สีแดงเถือกเลยนะ)

P1110754
ที่ไหนได้..

P1110755
ส่วนนี่ป้ายไฟครับ มีป้ายไฟจริงๆ ด้วย :07:

P1110756
กรี๊ดมาก เลยขอถ่ายคนถือป้ายครับ

P1110758
เจ้าหน้าที่ก็เดินกันขวักไขว่

ต่อไปเป็นชุดภาพนิ่ง (จริงๆ ก็นิ่งมาตลอดนี่หว่า)

P1110759

P1110760

P1110761

P1110762

P1110766

P1110767

P1110772

P1110773

P1110774

P1110775

พอคุณอภิสิทธิ์พูดไปได้สักพักก็พบว่าแกมาคุว่ะ ไม่ฮาเหมือนคุณชวนเลย
ก็เลยบอกโบว์ว่าชิ่งกันเถอะ ก่อนที่คุณหัวหน้าพรรคจะกล่าวปิด และคลื่นมหาชนแตกฮือ
ไม่งั้นคงขึ้นรถไฟฟ้ากลับยากแน่ๆ.. ก็เลยเดินเข้าไปในห้าง

P1110776
และเปลี่ยนไปมองจากข้างบนแทน :30:

P1110777
ถ้ารู้ว่ามองจากข้างบนก็แจ่ม แถมเย็นดีด้วยแบบนี้ คงขึ้นมานานแล้ว

P1110778
มองเห็นข้างล่างชัดแจ๋วเลย

P1110779
ผมอยากให้คนไทยบินได้..

P1110790

P1110791
มีคนบอกว่ามาจากต่างจังหวัดเยอะเลยนะครับ

P1110796

P1110799

P1110801

P1110802

P1110803

P1110805

ปิดท้ายด้วยภาพนี้ เป็นอันจบและชิ่งกลับบ้านของจริงครับ

P1110806

ป.ล.
ทีแรกจะลงเฉพาะภาพขาวดำ แต่ตอนแรกดันถ่ายเป็นสี
เลยช่างมันละกัน ถือว่าเมื่อประชาธิปัตย์เริ่มพูดบนเวทีปั๊บ
ก็เท่ากับเริ่มสาดสีกันเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องลงสีละ

ป.อ.
ฉิบหาย คิดได้ไงวะข้างบน

ป.ฮ.
จริงๆ มีคลิปด้วยนะครับ แต่ถ่ายมาส่งเดชมาก
เอามาต่อๆ กันใส่ตัวอักษรขึ้นยูทูบเลย ไร้ความสุนทรีย์ใดๆ ทั้งสิ้น
ถ้าไงคลิกไปดูกันเองเด้อ :27:

กรุงเทพมหานคร (15 มิ.ย.53)

พอดีวันนี้ไม่ได้ขับรถเองครับ.. มีแฟนคลับ เอ๊ย แฟนขับ
ก็เลยได้ส่องๆ ถนนข้างทางตอนเดินทางกลับบ้าน เลยมาเขียนบล็อกไว้สั้นๆ
ไม่แน่นะว่าภาพที่เราเห็นจนชินตา บางทีวันนึงมันอาจจะไม่ได้เป็นแบบนี้ก็ได้
ดูอย่างห้างสรรพสินค้าและโรงหนังใจกลางเมืองนั่นสิ
ใครจะไปคิดว่าวันนึงมันจะหายไปโดยไม่ได้ร่ำลา

เลยขอบันทึกไว้นิดนึงครับ

FxCam_1276598434642 FxCam_1276598550088 FxCam_1276598564571 FxCam_1276598641445 FxCam_1276598688685 FxCam_1276598733621 FxCam_1276598815218 FxCam_1276599018768 FxCam_1276599289989 FxCam_1276599319746 FxCam_1276599563872 FxCam_1276599812672

(ใช้โปรแกรม FxCamera ในมือถือ HTC Legend ถ่ายครับ)