คำเตือน: นี่คือเรื่องผีที่ฟังจบตะกี้

ผมทำงานดึกๆ เพราะมันเงียบดี
มีวิทยุทรานซิสเตอร์ที่ซื้อมาจากโรงเกลือในราคา 300 บาท (แถมรีโมตด้วย!)
ก็เปิดฟังเดอะช็อก FM101 ไปด้วย คือเปิดไม่ให้มันเงียบ ไม่ได้ตั้งใจฟังเท่าไหร่เพราะไม่ได้กลัว
เผลอๆ ส่วนมากจะหลับเพราะเดอะช็อกด้วยซ้ำครับ เสียงดีเจแกเนื้อยเนือย :30:

พอดีคืนนี้อยู่ดึกอีก และได้ฟังอีก แต่เรื่องที่เล่ามันน่าสนใจครับ
เลยฟังจบแล้วก็ทวีตสรุปไว้ 13 ทวีต แล้วเอามาแปะที่นี่อีกที หากินง่ายๆ แบบนี้แหละ

  • (1) สปอยล์เดอะช็อกเรื่องตะกี้เล่าดีมากครับ หนุ่มคนนี้อกหัก ไปเที่ยวทะเลกะเพื่อนแต่ลี้ไปนอนบนทรายริมหาดห่างจากรีสอร์ตพอมควร อยู่ดีๆ ก็คิดสั้น
  • (2) จะฆ่าตัวตาย แต่อยู่ดีๆ มีสาวน่ารักมาทัก (เปลี่ยวมากนะ) และนั่งเป็นเพื่อนคุยด้วย เลยได้ระบาย เล่าไปร้องไห้ไปจนเช้า เธอขอตัวลาแต่ก็นัดใหม่
  • (3) คืนที่สองเพื่อนๆ ที่มาด้วยพาไปเที่ยวตลาด (ผมว่าหัวหินแหงเลย) แต่หนุ่มนี่อยากกลับมาเจอสาวมาก (ร้ายนะมึง) ก็โบกมอไซค์ มอไซค์ไม่มีใครยอมมา
  • (4) เลยยัดไปสองร้อย อะยอม (เข้าใจว่าทางมาคงเปลี่ยวแหละ) พอส่งหน้ารีสอร์ต ไอ้หนุ่มรีบวิ่งลงหาด แล้วก็เจอสาวคนนี้นั่งรออยู่มืดๆ ริมคลื่นตามนัด
  • (5) คืนนั้นฟ้าเปิด พอได้นั่งคุยเลยรู้ว่าเฮ้ย สาวนี่น่ารักอะ แต่ก็เพิ่งถามชื่อ เธอชื่อแพรว ไอ้หนุ่มนี่ด้วยความเหงา เลยคงเริ่มจีบล่ะครับ แต่..
  • (6) ก็สังเกตว่าน้ำเริ่มขึ้นละ ปลายคลื่นซัดมาที่ขาตัวเอง แต่ของสาว คลื่นมันผ่านไปเลย เหยด.. ไอ้หนุ่มเริ่มกลัว แต่อารมณ์อกหักมันรุนแรงกว่ามากๆ
  • (7) เลยใจดีสู้เสือคุยต่อ สาวคงรู้ละ เลยบอกว่า เธอจะกลัวไหมถ้าเราไม่ได้”เป็นอย่างเธอ หนุ่มบอกไม่กลัว แต่นั่นก็จะเช้าแล้ว ทีนี้ประตูรีสอร์ตปิด
  • (8) ไอ้หนุ่มก็ซวยละ แต่สาวทำท่าอบอุ่นมากไง บอกว่านอนตรงม้านั่ง(แบบที่เขานั่งกันริมหาดหัวหินง่ะ)ก่อนก็ได้ แป๊บเดียวก็เช้า หนุ่มก็หลับ “ทันที”
  • (9) ได้ยินเสียงกวาดแกรกๆ เลยลืมตาตื่นมาพบลุงคนนึง แกถามว่า “เจอเธอใช่ไหม” … ไอ้หนุ่มงงแต่ก็ตอบรับ ลุงถามต่อ “แล้วเธอไม่ทำอะไรเหรอ” แว้ก!!
  • (10) ตอนนั้นแดดเริ่มมาละ ลุงเล่าให้ฟังว่าเธอจมน้ำตาย แล้วคอยหลอกคนที่มาพลอดรักกันบ้าง หรือมาหลอกพวกจะฆ่าตัวตายบ้าง แต่ทำไมเอ็งไม่โดนอะไรเลย?
  • (#) เชี่ย ใส่บ็อกเซอร์ อีแมวเด็กนี่มานอนซุกตักอยู่ดีๆ เสือกตะปบไข่กู
  • (11) หนุ่มบอกไม่รู้ แต่ลุงก็แนะนำให้ไปซื้อของใส่บาตรอุทิศส่วนกุศลให้ ไอ้หนุ่มทำตาม (พอดีพระมา) .. ใส่บาตรเสร็จเดินกลับมา ลุงหาย เจอแต่ยาม..
  • (12) ไอ้หนุ่มเหวอเบิ้ลครับ ยามชี้ไปที่ศาลข้างๆ แบบศาลตายาย บอกว่าน่าจะใช่แหละ ไอ้หนุ่มขอบคุณแบบเหวอๆ .. สรุปว่ามีแต่ผีดีๆ ครับเรื่องตะกี้
  • (13) จบครับ — ที่เจ๋งคือผมฟังจากการอธิบายสถานที่ .. เดาว่ามันเป็นหาดเดียวกับที่ผมเคยเจอผีครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตด้วย http://iannnnn.com/2005/399

ป.ล.
เสียเวลาไปซ่อมบล็อกเก่าที่เล่าไว้เกือบสิบปีที่แล้วเอามาแปะใหม่อีกทีที่บล็อกนี้ :08:
แต่ก็ดีละ เพราะนั่นเป็นเรื่องผีที่เรียกได้ว่าเป็นการเจอคำตอบให้กับชีวิตตัวเองเลยแหละครับ
ตอนไปเที่ยวสวนผึ้งกะชาวฟอนต์มาเมื่อเดือนที่แล้ว ก็ไปขุดเรื่องนี้มาเล่าอีกที
และก็พบว่าตัวเองยังขนลุกทุกครั้งที่นึกถึงภาพนั้น แม้มันจะผ่านมานานแล้วก็ตาม

ฮือฮา! “พักตร์ปกรณ์” ศัพท์คอมพิวเตอร์​ใหม่!

ผมทนไม่ได้ครับ ในฐานะที่โดนเรียกอยู่ในฐานะว่าเป็นพวกต้นฉบับฟอร์เวิดเมลกะเขาเหมือนกัน
เวลาเห็นการแอบอ้างสิทธิ์แบบนี้แล้วคันครับ เลยอยากจะช่วยคืนสิทธิ์ให้ต้นฉบับซะหน่อย

เรื่องของเรื่องก็คือ เห็นช่วงนี้ในไทม์ไลน์ทวิตเตอร์และเว็บบอร์ดต่างๆ
มีแต่คนออกมาด่าราชบัณฑิตยสถานกันยกใหญ่ ด้วยใจความว่าดันไปประดิษฐ์คำไทยใหม่
แล้วไปสวมเข้ากับศัพท์ที่เป็นชื่อทางการค้าภาษาอังกฤษเข้า ซึ่งฟังดูปัญญาอ่อนมากๆ
อย่าง “เฟซบุ๊ก” ก็เรียกเป็น “พักตร์ปกรณ์”
หรือ “ไฮไฟว์” ก็ดันเป็น “เบญจสวัสดี”
กระทั่ง “ทวิตเตอร์” ก็เป็น “สำเนียงสกุณา” ฯลฯ ไปซะยังงั้น
คือผมเห็นแล้วหนังตากระตุกครับ เบื่อพวกข่าวลวงพวกนี้ เลยไล่เสาะหาที่มาอย่างบ้าคลั่ง
เพราะคุ้นๆ ว่าตัวเองก็เคยเห็นคำเหล่านี้อยู่ฮาๆ เมื่อนานมาแล้ว ไม่ใช่ศัพท์บัญญัติใหม่แน่นอน

10

แต่พอค้นดูก็ไม่ต้องไม่ต้องไปหาที่ไหนไกลครับ
เพราะต้นตอมาจาก คุณ @macroart แฟนของคุณ @pinnynoy นี่เอง.. ปัดโธ่!
ทีนี้ที่มันไปฮิตถล่มทลายทั่วบ้านทั่วเมือง ก็คงมาจากการ์ตูนคุณ “ชัย ราชวัตร” แห่งไทยรัฐ

thairath-from-macroart
ภาพถ่ายโดยคุณ @macroart (ผู้เสียหาย เอ๊ะ เรียกเสียหายได้ใช่มะ) ครับ

และมาดังเป็นพลุแตกในเน็ต ก็เพราะคุณหยุ่นของเรานี่เอง (ให้เครดิตชัย ราชวัตรเอาไว้ด้วย)

yoon

ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว บล็อกตอนนี้ขอแนบหลักฐานไว้เยอะๆ นะครับ เผื่อจะได้ส่งกันดูง่ายๆ

facebook-twitter-in-thai

facebook-twitter-in-thai

โอว มีคน RT เยอะมากๆ แต่ยังไงก็มากไม่พอกับที่มีคนเขียนด่าราชบัณฑิตยสถานนะครับ
ซึ่งก็เป็นธรรมชาติของอะไรที่เป็นข่าวลวง (hoax) ในเน็ต ที่กว่าจะแก้ข่าวได้หมดก็ล่อไปเป็นชาติ
ไม่รู้ว่าจะด่าดีหรือไม่ด่าดี เอ้าด่าละกัน ไหนๆ ก็เป็นบล็อกกูเองแล้ว
ควายเอ๊ย.. เชื่อกันไปได้ยังไงโดยไม่มีการไตร่ตรองวะพวกข่าวอะไรทีมันดูตุ่นๆ ตุ่ยๆ เนี่ย
ก็เพราะยังงี้สิเขาเลยด่ากันว่าพวกใช้เน็ตมันกลวงยังงั้น เป็นชนชั้นกลวงยังงี้
นี่มีข่าวประกอบจากเว็บกระปุกด้วยนะครับ แนะนำให้อ่าน: เข้าใจผิด!!! ศัพท์บัญญัติคอมพิวเตอร์แปลกๆ แค่มุกตลก
(เคสนี้เกิดขึ้นกับพวกละมุนภัณฑ์กระด้างภัณฑ์ ฯลฯ นั่น บัดนี้ก็ยังมีคนด่าราชบัณฑิตฯ อยู่)

04

.

ส่วนต้นตำรับชื่อที่แกคิดมาเล่นๆ แบบนี้อยู่ใน Google+ โพสต์นี้

03

.

และต้นตอของข่าวก็ที่มาจากบอร์ดพันทิป (ตอนนี้กระทู้หมดอายุ หายไปแล้ว เซ็งมาก)

pantip-macroart

ทีนี้พอผมเกิดสนุกขึ้นมาก็เลยนั่งล้วงนั่งแคะต่อ ว่ามีใครพูดถึงว่าอะไรอีก
ส่วนมากจะเจอด่าๆ เหมือนเดิมจนแม้กระทั่งวันนี้ (คือมึงไม่รู้ใช่ไหมว่าเขามุกน่ะ :39: )
ก็เลยจับเฉพาะทวีตที่น่าสนใจจาก @macroart มาให้ดูครับ

08

แต่อย่างที่บอกว่าผมตงิดๆ ใจอยู่ว่าตัวเองเคยผ่านตากับคำคุ้นๆ แนวๆ นี้มานานแล้ว
เผลอๆ ตัวเองก็เคยรีทวีตชาวบ้านไปด้วยซ้ำ แต่ลืม :30: ก็เลยไล่อ่านย้อนไปจนเจอตอ

06

บรึ๋ย :55:
ขนาดน้องซีก็เคย RT จากคุณ @tigernutch (ตอนนี้เปลี่ยนชื่อละ มี the นำหน้า) เหรอเนี่ย
แถมวันที่ทวีตก็ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม 2554 ที่ผ่านมา .. เฮ้ย นานแล้วนี่หว่า!
เสียดายว่าทวีตต้นตอถูกลบไปแล้ว (เนื่องจากทวิตเตอร์มันเก็บแค่ 3200 ทวีตล่าสุด ขี้เหนียวเนอะ)
แต่ก็ยังไม่หยุดค้นครับ เพราะโลกเรามีเครื่องมือบันทึกประวัติศาสตร์การทวีตอยู่
มันคือเว็บ TOPSY.com ออม ออม .. กดเข้าไปแล้วก็ค้นคำที่ต้องการได้เลยครับ
ดังนั้นใครเคยด่าใครไว้หรือทวีตอะไรไว้ เราไม่สามารถลบประวัติตัวเองได้นะครับ น่ากลัวนะ

เมื่อกดเข้าไปหาเพียงเสี้ยววินาที
เราก็ได้พบต้นตอของทวีตแรกที่พูดถึงคำว่า “พักตร์ปกรณ์” และ “เบญจสวัสดิ์” ครับ (ที่มา)

07
อาร์ทีกันทะลุร้อยเลยทีเดียว แถมมีอวตารผมไปปนอยู่ในชั้นอำมาตย์ด้วย 5555 :30:

เอ๊ะ นั่นแสดงว่าที่จริงแล้วต้นฉบับศัพท์เอาฮาเหล่านี้ ไม่ใช่คุณ @macroart น่ะสิครับ :55:
แล้วทงี้ำไมพี่แกไม่ให้เครดิตอ้ะ? ..ปริศนาเริ่มซับซ้อน แล้วกูจะได้นอนไหมเนี่ยคืนนี้ :55:

แต่ก็ต้องระบุไว้หน่อยเดี๋ยวจะคิดว่ามีเรื่องอะไรดราม่ากันรึเปล่า ที่จริงพิมพ์ไปหัวเราะไปนะครับ :30:
บล็อกตอนนี้ที่จริงเกิดจากความสงสัยที่เพิ่งทวีตคุยกะ @pinnynoy และ @macroart เมื่อหัวค่ำ
เลยเอามาต่อยอดและเจออะไรอีกเพียบ (ขออภัยเด้อถ้าเกิดอ่านแล้วคิดว่าจะดราม่า ที่จริงกวนตีนเฉยๆ)
ยังไงคำอื่นๆ ที่เหลือนั้นเฮียแกอาจจะคิดเองก็ได้ แต่ไม่ได้บอกไว้ เห็นมันรวมๆ กันหมดเลย :58:

09

ทีนี้ด้วยความสงสัยยังไม่หาย ก็เลยสอบถามไปยังคุณ @thetigernutch ว่าตกลงทีนี้เจ๊คิดเองป๊ะเนี่ย
คือปกติทวีตของเจ๊ก็ฮาขี้แตกขี้แตนอยู่แล้ว ถ้าคิดเองก็คงไม่แปลก แต่ถ้าจิ๊กใครมาจะได้เคลียร์ไง
ก็ได้รับคำตอบมาครับว่า “ข้อความต้นฉบับเป็นของเพื่อน ชื่อแมค คราวนี้คิดเองชัวร์ และชอบดราม่าด้วย”

เอาละสิครับ เห็นตูเป็นจ่าพิชิตรึไง

เลยเจ๊นัชญ์ก็ไปค้นในเฟซบุ๊กจนเจอภาพออริจินัลของแท้แต่ดั้งเดิมมาให้ อยู่ที่นี่ครับ

05

//แก้ไขแทรกนิดนึง พอดี @macroart มาคอมเมนต์ไว้ข้างล่างครับ เลยเอามาแปะให้เห็นข้างบนด้วย

macroart

.

ก็เป็นอันปิดคดี.

.

ป.ล.
อ่านๆ แล้วอาจจะคิดว่าเอ๊ะนี่ผมกำลังทำอะไร เอาเวลามาสนุกกับเรื่องไร้สาระเกินไปไหม?
แต่อยากบอกแค่ว่าประเด็นเล็กๆ น้อยๆ นี่แหละ ที่มันมีผลสืบเนื่องไปถึงเรื่องอื่นที่ใหญ่กว่านี้มากมายครับ
ถ้าใครรู้จักผมก็จะเข้าใจดีว่าเป็นพวกที่จริงจังกับการให้เครดิตผลงานมากๆ
เกลียดมากกกก ไอ้พวกขโมยงานชาวบ้านหรือขโมยเครดิตอะไรพวกนี้เนี่ย
เกลียดถึงกับเคยบุกไปเว็บใหญ่เว็บนึง และก่อคดี(ชวนถูกตีหัว)ก็หลายหนมาจนถึงทุกวันนี้
นั่นคงเพราะหลายครั้งก็พบว่าคนรู้จักบ้าง เพื่อนบ้างอะไรบ้าง แม่งโดนเอาเปรียบอยู่บ่อยๆ
เลยเอามาบันทึกไว้ในบล็อก(ส่วนตัว)เผื่อพวกนั้นจะอยากขุดเคสนี้มาดู จะได้หาง่ายๆ จ้ะ

ป.อ.
โรคเดิมกำเริบอีกละ อยากเขียนบล็อกมันซะสามวันครั้ง แต่ก็ดันทิ้งช่วงนานมากๆๆๆๆ
เรื่องงาน Hackathon ยังไม่ได้เขียนเลย ดองมาครึ่งเดือนแล้วเนี่ย
แต่งานรุมเร้าไม่มีเวลาเป็นก้อนๆ มานั่งละเมียดเลย :05:

ป.ฮ.
ขอบคุณเครื่องมือช่วยค้นอดีต อันได้แก่ topsy.com (คงรู้จักกันเยอะแล้ว ชอบดูว่าทวีตไหนคน RT เยอะๆ)
twimemachine.com, research.ly และ snapbird.org ก็เอาไว้ขุดค้นทวีตโบราณเหมือนกัน
และขอบคุณ @buumoon สำหรับการช่วยสืบและแนะนำเครื่องมือจ้ะ

เกิดมาเพิ่งเคยทำผู้หญิงท้องครับ

ก็เลยไม่รู้ว่าควรจะต้องรู้สึกยังไงดี
คือไอ้เขินก็เขินนะ เพราะเมียผมทวีตบอกตอนที่ผมเองกำลังเข้าห้องประชุมอยู่
พอออกมาจากห้องก็โห่รับกันยังกะขบวนแห่เหรียญทองโอลิมปิก
แถมมาเปิดคอมดูไทม์ไลน์ปั๊บ ก็ยิ่งบิ๊วกันไปใหญ่
แต่ก็รู้สึกประหม่าเหมือนกัน ต่อไปนี้มันต้องยังไงดีวะเนี่ย ขอเรียบเรียงก่อนได้ปะ :55:

https://twitter.com/monamafia/status/97977207573590016

เคยมีมนุษย์รุ่นพี่กล่าวไว้ว่า:
“ชีวิตคนเรามันจะมีจุดเปลี่ยนใหญ่ๆ อยู่ไม่กี่ครั้ง นั่นคือเรียนจบ แต่งงาน และมีลูก”
ผมผ่านมาสองด่านแล้ว นี่คือด่านที่สาม เห็นบอสไกวมือรออยู่ลิบๆ อีกไม่ถึงเก้าเดือน

มนุษยชาติผ่านประสบการณ์เดียวกันนี้มาเป็นพันๆ หมื่นๆ ล้านครั้งแล้ว
เราก็ขอเฝ้าดูและก็เป็นหนึ่งในครรลองนั้นละกันครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ของตัวเองด้วยละกันนะ :51:

ป.ล.
อุตส่าห์มีคนจำได้ว่าเคยมีนักข่าวบิ๊วว่าให้ตั้งชื่อสันติคนพี่ ไมตรีคนน้องนะ อีห่า :30:

เขี้ยวเสือ

19 ก.ค.54 พี่เต้ข้างบ้านเอาลูกแมวมาให้ตัวนึง อายุเดือนกว่าๆ

บ้านพี่เต้แกมีแมวอยู่ 18 ตัว ตอนนี้กำลังโมดิฟายบ้านตัวเองทั้งหลังเพื่อเป็นสนามแมวเล่น
วันก่อนไปคุยกะพี่แกเรื่องการต่อเติมบ้านและกำจัดปลวก ผลที่ได้คือโบว์ไปเห็นแมวเขาแล้วอยากได้
เลยถามไปว่ามีลูกแมวพันธุ์ขาวมณีมั่งไหม คำตอบคือ “มี”
เท่านั้นแหละครับ ผมก็ได้รับการ “แจ้งให้ทราบ” ว่าบ้านเราจะมีแมวขาวมณีมาเพิ่มอีกหนึ่งตัว
โดยมีรุ่นเดอะคือป้าเหมียว และเหมียวจิ๋วอยู่กันมาสองตัวป้าหลาน (เป็นอดีตแมวจรจัดทั้งคู่)

สองสามวันต่อมา พี่แกก็หิ้วกรงใส่ลูกแมวตัวผู้สีขาวมาให้ถึงบ้าน พร้อมยาและอาหารแมวอีกหน่อย
สภาพของมันสกปรกมอมแมม สภาพอิดโรย และตาแฉะสุดๆ ดูท่าทางจะอ่อนแอมากๆ จนเราแอบกังวล
ธรรมชาติของแมวโดยเฉพาะลูกแมวตัวเล็กๆ เวลาแปลกที่ผิดทาง มันจะแสดงอาการหวาดกลัวและซึมเศร้า
แมวขาวตัวนี้ก็เช่นกัน

เขี้ยวเสือ

ภรรยาผมซึ่งสถาปนาตัวเองเป็นเจ้าของแมวอย่างเป็นทางการ(มีโลโก้ขึ้นบนมุมจอ) จึงให้ยาและหยอดตามัน
ระหว่างนี้ก็ประกวดตั้งชื่อไปด้วย ก่อนหน้านี้โบว์บอกว่าจะให้มันชื่อ มณี (หรือมานีก็ยังได้)
แต่มันดันเป็นตัวผู้ จะให้ชื่อมาะเลยก็กระไรอยู่ ระหว่างนั้นก็คิดชื่อกันไปสารพัดสารเพแต่ยังไม่ลงตัวสักที
เลยลองทวีตหยอดดู เผื่อจะได้ชื่อสวยๆ กะเขาบ้าง..

ตั้งชื่อแมวว่าอะไรดี

ส่วนมากจะเน้นฮานะครับ จริงๆ ผมเป็นคนจริงจังและเคร่งขรึมนะ :05:
แต่บรรดาชื่อทั้งหมดที่เสนอมา และบวกกับที่ผมคิดไปเสนอ ครม. (คณะรัฐเมีย) อีกกว่าสามสิบชื่อก็ยังไม่ผ่าน
จนอยู่ดีๆ ก็นึกถึงเพลงของวงมะขามป้อม(ผมชอบมากจนร้องติดปากทุกวันมาเป็นเดือนแล้ว)ขึ้นมา
มันคือเพลงนี้ครับ

โบว์ถามขึ้นมาว่า เอาชื่อ “เขี้ยวเสือ” ไหม — เอา!! :25:
และลูกแมวขาวตัวนี้ก็ได้ชื่อเป็นที่เรียบร้อย ต่อไปเราจะเรียกมันว่า “เขี้ยวเสือ” ครับ :22:

หลังจากนั้นจนถึงวันนี้ก็วันที่ห้าแล้ว ไอ้เขี้ยวเสือก็เลยมาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเรา
โดยที่อีแมวเจ้าถิ่นสองตัวก็งอน ไม่ยอมเข้าบ้านตามธรรมชาติของแมวแต่ไหนแต่ไร
ต้องอีกระยะหนึ่งแหละกว่ามันจะรับน้องใหม่ได้และไล่ฟัดกันทุกวันแบบที่อีเหมียวและไอ้จิ๋วเป็นครับ

ปิดท้ายด้วยภาพเขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ
ภาพนี้เป็นตอนคืนที่สาม

เขี้ยวเสือ
ส่วนภาพนี้ใช้มือถือถ่ายตะกี้ เลยเข้าใจละว่าทำไมใครๆ ก็อยากได้กล้องมือถือที่มันถ่ายออกมาสวยๆ กัน :05:

และปิดท้ายด้วยคลิป ไปแอบอัปโหลดตอนเตรียมงาน Hackathon แหละ (เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเขียนเรื่องงานนี้)
ที่ CSLoxinfo เน็ตขาขึ้นเร็วยังกะจรวด อัปไฟล์กิ๊กกว่าๆ ใช้เวลาแป๊บเดียวเอง
กรี๊ดดด :05: (ที่บ้านเป็น TOT)

จบ

//แก้ไขเพิ่ม 20.15 น.

อันนี้ที่บอกว่าเหมียวเดิมมันยังไม่ยอมรับครับ
แต่อีแมวเด็กก็เกรียนๆ เที่ยวไปแหย่คุณป้าเขาไม่ได้กลัวเลย แบบนี้แหละ

.

//ยังเห่อได้อีก เพิ่มตอนตีสองครึ่ง

มันกำลังจะหาที่ซุกหลับครับ ทุกวันนี้จะนั่งจะนอนก็ลำบาก เกรงใจแมว
(ขออภัยที่แต่งองค์ไม่เรียบร้อย อยู่บ้านชอบใส่เสื้อสมัยเป็นทหารครับ สบายดี ใส่มาเจ็ดแปดปีละ)

หมอขี้ตายเพราะขี้

ปกติผมจะมีความสุขดีกับการขี้นะครับ (คำที่ทวีตบ่อยที่สุดก็คงเป็นเรื่องขี้นี่แหละมั้ง)
คือขี้วันละ 1-3 ครั้งแล้วแต่โอกาสและร่างกายจะอำนวย
แล้วก็รู้สึกยินดีกับการขี้ เพราะถือคติว่า “การขี้คือสิ่งเดียวที่มนุษย์จะทำคุณประโยชน์ให้กับโลกได้”
ไม่เชื่อก็ลองนึกๆ ดูสิครับ แต่ละอย่างที่เราทำ แม้กระทั่งการลดโลกร้อน ก็ยังไม่เห็นว่าโลกจะได้อะไรเลย

แต่เมื่อเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา
หลังจากกลับจากไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ชาวฟอนต์ที่สวนผึ้ง ราชบุรี
ซึ่งตอนนั้นซื้อเนื้ออะไรต่ออะไรมาปิ้งย่างกินกันสนุกสนานยันเกือบจะโต้รุ่ง
กลับมาจากทริปนี้ ผมขี้แตกระเบิดระบมอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเลยในชีวิตนี้

ปกติที่ทำงานผมจะสามารถทำงานที่บ้านได้ 1 วัน คิวของผมคือวันจันทร์
ซึ่งปกติจะมีความสุขมาก เพราะได้นอนดึกและตื่นสายๆ มาทำงานกับห้องทำงานที่คุ้นเคยได้สะดวก
แต่วันจันทร์ที่ผ่านมา ผมโคตรทุกข์ทรมานเลยครับ เพราะนอกจากจะเป็นไข้(1) ผื่นขึ้นตูด(2) แล้ว
(คือดูรวมๆ เราก็เรียกว่าไม่สบายนั่นแหละครับ แต่แจกแจงได้เป็นสามโรคที่แทบไม่เกี่ยวอะไรกันเลยด้วยซ้ำ)
ผมยังใช้ชีวิตวนเวียนระหว่างห้องนอนกับห้องน้ำเหมือนรับจ็อบทดสอบระบบสุขภัณฑ์อย่างหฤโหด

ตื่นมาขี้ แล้วไปนอนซม (เป็นไข้ไง)
นอนได้แป๊บๆ เอ้าขี้อีก
แล้วไปนอน แล้วก็ลุกมาขี้อีก
เดี๋ยวก็ไปนอนอีก แล้วก็ลุกมาขี้อีก
วนลูปไปเรื่อยๆ จนจำไม่ได้ และเข็มนาฬิกาเริ่มเลือนลาง

ขี้จนตูดเป็นเหน็บ จนเริ่มหาวิธี ท่านั่งแบบใหม่ๆ
ก็เลยรู้ว่ามนุษย์เราพัฒนาปัญญาและฝึกการแก้ปัญหามาจากการขี้นี่เอง
ขี้จนได้รู้จักตัวเอง ขี้จนมานั่งพูดคุยกับตัวเอง ถามตัวเองว่าชีวิตเราเกิดมาทำไม
คนเราต้องใส่เสื้อผ้ากันทำไมในเมื่อมันขัดขวางการมีชีวิตขนาดนี้
และการออกแบบสถาปัตยกรรมไม่ว่าจะเป็นระดับเมือง หรือระดับอาคารเนี่ย
มันทำลายพฤติกรรมธรรมชาติของมนุษย์เกินไปหรือเปล่า
คือเราควรจะมีเสรี ขี้ได้ทุกที่ที่ใจอยากไม่ใช่หรือ?
ถ้านึกไม่ออกก็ลองเปลี่ยนเป็นคำว่ารักสิครับ มันไม่ควรมีกำแพง เราควรรักได้เท่าที่ใจต้องการมิใช่หรือ

ฯลฯลฯลฯ

ผมทรมานจนหลับไป และตื่นมาช่วงที่ไข้เริ่มทุเลา
เปิดคอม เขียนอีเมลบอกพี่ที่ทำงานว่าขอลาป่วย
(ไม่รู้จะมีกี่คนที่จดหมายลามีแต่คำว่าขี้ๆๆๆ เต็มไปหมดแบบนี้)

พอวันที่สองก็ยังขี้อยู่ แต่สภาพของขี้เปลี่ยนไป
ใครที่เคยท้องเสียคงเข้าใจดีว่ามันมีระยะของอาการอยู่

ส่วนวันที่สามอาการใหม่ก็มาถึง คือตูดเปื่อยครับ
รูตูดนี่แหละเปื่อยยุ่ยเพราะใช้งานหนักไป เวลาขี้จะแสบตูดและทรมานมาก
มากจนสงสัยว่าเก้งกวางเขาทนกันได้ยังไง หรือทำไปบ่อยๆ แล้วมันก็โอ
ที่สำคัญคือได้รู้ว่าการทำงานและเดินทางทั้งวันนั้นทรมานมาก แวะขี้ทุกป้าย
ตั้งแต่บ้าน ห้องน้ำเอ็มโพเรียม (ถ่ายรูปไว้ข้างบน – ป้ายห้ามเสกของออกจากส้วม)
ไปยันที่ทำงานก็เอาซะหน่อย แถมตอนกลับอาการกำเริบเพราะกินไส้อั่ว(กินทำไมวะ)
เลยไปแวะห้องน้ำสถานีรถไฟใต้ดินพหลโยธิน ซึ่งโสโครกระดับห้าดาว แต่กูยอม

ความซวยบังเกิดก็อีตรงที่พี่มูส(พี่ที่ทำงานเก่า)และพรรคพวก ดันอยากกินเนื้อย่าง
คือไม่ได้เจอหน้ากันนานไง ก็เลยยกพวกกันไปร้านบอยโพนยางเจ้าเก่ากัน
แล้วก็คงนึกภาพออกว่าเกิดสงครามขึ้นทุกที ซัดเนื้อกันระเนระนาด
โดยมีผมนั่งน้ำลายยืด ไม่กล้าแตะมาก (ปกติมาทีก็ยัดห่าเหมือนซูโม่หลังแข่งเสร็จทุกครั้งแท้ๆ)
ที่สำคัญคือตลอดระยะการกินเนื้อย่างแบบนิดๆ นั่นเอง ผมแวะไปขี้ถึงสองครั้ง
ทำให้เปลี่ยนทัศนคติต่อห้องน้ำร้านเนื้อย่างโพนยางคำ ..ว่าเออ ห้องน้ำเขาก็น่าขี้ดีนะ

จากวันนั้นจนวันนี้ นี่คือวันที่สี่
ลำไส้ยังไม่ฟื้นตัวดี (อาการท้องเสียที่เขาว่าลำไส้อักเสบนั่นแหละ คือผนังมันเจ๊ง รอฟื้นตัว)
รูตูดยังไม่โอเค แต่เลือดไม่ออกให้หลอนเล่นเวลาก้มลงไปตรวจผลงาน
แต่ท้องยังแน่นมาก ระบบทางเดินอาหารมึงยังไม่แข็งแรงแต่เสือกอยากแดกเนื้อ สมควรตาย

ป.ล.
ก่อนขี้แตก ผมกะจะเขียนบล็อกโหมดจริงจังเรื่องปัญหาการสื่อสารข้อมูลในการเลือกตั้ง
ว่าที่จริงแล้ว ก.ก.ต.ควรหางบสักก้อนมาจ้างทีมนักออกแบบดีๆ ให้ช่วยสื่อสารอะไรต่ออะไรออกมา
เพราะมันมีเรื่องที่ต้องสื่อสารเต็มไปหมดแต่คนก็ยังกาชูวิทย์ทั้งสองใบบ้าง กาที่ชื่อพรรคเพื่อไทยบ้าง
หรือแม้แต่หยอดหีบผิดบัตร เฮ้ย หยอดบัตรผิดหีบบ้าง ฯลฯ
มีประเด็นเยอะเลยเรื่องที่รัฐควรมาพึ่งนักออกแบบซะทีเนี่ย (ส่วนเรื่องนักออกแบบพึ่งรัฐนั่นไม่ต้องหวัง)
แต่เขียนตอนนี้ก็หมดไฟละ งั้นเอามาย่อเหลือแค่ไม่กี่บรรทัดเท่านี้พอ เรื่องขี้แตกนี่แหละ เป็นปัจจุบันกว่า

ป.อ.
ขอบคุณคุณเมีย ที่ชงเกลือแร่จากโรงพยาบาลมาให้
ช่วยให้ไม่ตายระหว่างขี้ครับ ผมเป็นคนโชคดีที่กินอะไรก็ไม่รู้สึกว่าไม่อร่อย
ก็เลยกินได้แทบทุกอย่างไม่มีบ่น แม้กระทั่งน้ำเกลือแร่ชนิดนี้ที่ใครๆ ก็บอกว่าไม่อร่อย
(เอ๊ะ หรือไอ้การกินไม่เลือกนี่แหละที่เป็นเหตุแห่งท้องเสียครั้งนี้)

ป.ฮ.
แต่ประโยคที่เมียพูดบ่อยๆ ตอนมาดูอาการ คือ “อย่าเพิ่งตายนะ ยังไม่ได้ทำประกัน”