ไม่รู้จะเรียกว่าการรีวิวดีไหม แต่อยากจดเอาไว้ว่าที่พักสี่แห่งนี้เราประทับใจหรือไม่ยังไง
เกริ่น
ตั้งแต่มีลูกเล็กๆ ครอบครัวผมก็มีเทรนด์สุดฮิตอย่างนึงคือพาลูกไปโร้ดทริปตามจังหวัดต่างๆ (ส่วนใหญ่จะไม่ไกลกรุงเทพฯ นัก) เพื่อหาที่เที่ยวที่พักใหม่ๆ ที่เป็นมิตรกับเด็กสักหน่อย บางครั้งก็เป็นโรงแรม บางทีก็รีสอร์ต ถูกบ้างแพงบ้าง ชอบบ้างไม่ชอบบ้าง คละๆ กันไป
ทำไปทำมาก็ลงความเห็นตรงกันว่า ที่พักที่เราชอบนั้นไม่ใช่แนวๆ โรงแรมสำเร็จรูป ที่ไปถึงจอดรถเช็กอิน มีล็อบบี้ไว้ต้อนรับยิ้มแย้ม ขึ้นลิฟต์เอี่ยมๆ ไปถึงห้องแตะคีย์การ์ดแล้วเสียบให้แอร์ทำงาน ตื่นมาแล้วลงไปกินข้าว มีไข่ดาว ไส้กรอก เบคอน ไข่กระทะอะไรแบบนี้
แต่ไอ้ที่ชอบกลับเป็นรีสอร์ตที่มีจุดร่วมคือ เป็นบ้านที่วางตัวหลบอยู่ใต้สุมทุมพุ่มไม้
ถึงจะชอบบ้านไม้ แต่ผมก็ไม่ได้ชอบแบบคันทรี่ๆ สักเท่าไหร่ (นึกภาพบ้านไม้ที่ย้อมไม้เป็นสีน้ำตาลเข้ม มีไม้ที่ผ่ามายังไงก็แปะผนังหรือราวบันไดไปยังงั้น มีเขาควายกลางบ้านอะไรแบบนั้น) แต่ชอบแบบที่ผ่านการออกแบบด้วยวิธีคิดแบบสถาปนิกหน่อย หั่นเป็นชิ้นเนี้ยบๆ โครงสร้างเป็นเหล็กหรือปูนก็ยังได้ ถ้าทั้งหมดทำให้เข้าไปพักอาศัยแล้วรู้สึกอุ่นใจ สบายใจ และมีดีเทลเล็กๆ น้อยๆ ให้รู้สึกรัก
เออ พอพิมพ์มาถึงตรงนี้ก็ นึกออกแล้ว เราใช้คำว่า “น่ารัก” ก็คงจะได้ — ผมชอบบ้านน่ารักๆ ที่แอบอยู่หลังต้นไม้ร่มๆ
งั้นเริ่มเลยละกัน (คาดว่าจะยาว)
แนะนำที่พักน่ารัก 4 แห่ง
บ้านสวนจันทิตา
– อุทัยธานี –
Facebook: bansuanchantita
เป็นโฮมสเตย์ (จริงๆ ก็คือรีสอร์ตนั่นแหละ ตามกฎหมายบอกว่าถ้าห้องพักไม่เกิน 4 ห้อง ก็โอเคสามารถเรียกเป็นโฮมสเตย์ได้) เรือนไม้ยกพื้นสูงแบบบ้านทรงไทย แต่หน้าตาโมเดิร์นเก๋ไก๋ แต่ละหลังถูกจัดวางเชื่อมหากันด้วยลานไม้ขนาดใหญ่
เรือนหมู่แบบโมเดิร์นทุกหลังวางผังลัดเลี้ยวตามต้นประดู่อายุประมาณ 30 ปี ที่เจ้าของปลูกไว้ในเนื้อที่ประมาณครึ่งไร่ สัมภาษณ์มาได้ความว่า ตอนสร้างมีนโยบายว่าจะไม่ตัดเลย ก็เลยได้แปลนบ้านที่มีระยะเสาแปลกหน่อย คือประมาณ 2.70 เมตรมั้ง ตัวบ้านถึงจะแทรกเข้าไปตามช่องว่างระหว่างต้นไม้ได้
ทั้งหมดนี้เป็นฝีมือการออกแบบโดยสถาปนิกจาก “สตูดิโอมิติ” เนื่องจากมันมีดีเทลสนุกสนานมาก จึงได้ลงหนังสือ-นิตยสารแนวอออกแบบบ้านนั่นนี่มากมาย ได้รับเสียงชื่นชมมหาศาล มีเด็กสถาปัตย์แวะเวียนมาพักและดูงานกันเป็นจำนวนมาก จนเจ้าของต้องกั้นบริเวณไว้ให้ผู้เข้าพักได้มีความเป็นส่วนตัวงี้
ผมไปที่นี่ครั้งแรกตอนเขาเพิ่งสร้างเสร็จได้ 8 เดือน และประทับใจจนต้องพาชาวแก๊งนัดเยไปเยือนซ้ำอีกครั้ง (นัดเย เป็นชื่อแก๊งเพื่อนๆ ชาวฟอนต์และชาวอื่นๆ ที่สามัคคีกันเที่ยว เยเย้เย้ผ่านกรุ๊ปไลน์ ไม่ได้ไปเพื่อเยกันจริงๆ นะ เอ๊ะหรือมีก็ไม่รู้)
เกริ่นแค่นี้ก่อน เดี๋ยวค่อยลงดีเทล
.
บ้านในหมง
– ระนอง –
Facebook: bannaimong
หมงแปลว่าป่า บ้านในหมงก็คือบ้านในป่า ไม่ใช่บ้านกลางเมืองที่เป็นหมู่บ้านจัดสรร
เป็นที่พักที่ยังไม่เปิดตัวอย่างเป็นทางการ (คืออยู่ในช่วงเบต้า – เบต้ามานานแล้วด้วย) ทำเลซ่อนตัวอยู่ในซอยเล็กๆ ร่มรื่นๆ ที่พอขับโผล่ออกมาดันเจอถนนใหญ่ มีเซเว่น ปั๊มน้ำมัน บิ๊กซี! และโรงหนัง! แต่พอหันกลับเข้าซอยปั๊บ กลายเป็นป่า! #ระนองนี่มันระนองจริงๆ
ผมได้รับคำชวนจากแก๊งนัดเยเหมือนเดิม ว่ามีอะไรแบบนี้อยู่ที่ระนอง เลยจัดทริปล่วงหน้ากันยาวมาก เพื่อให้ได้ช่วงเวลาที่ตั๋วเครื่องบินถูกหน่อย (บินไประนองแพ้งแพง)
พอวาร์ปไปถึงที่พัก ปรากฏว่าเราเจอลำธารตื้นๆ คั่นตรงทางเข้าที่พักที่ไม่มีแม้แต่ป้ายชื่อ มีแต่บ้านไม้บ้างปูนบ้าง (สวยบ้างไม่สวยบ้าง 555) ซ่อนตัวอยู่หลังแมกไม้และสายน้ำไหลเย็น ยิ่งพอฝนตกปั๊บ ก็จะเป็นโหมดชุ่มฉ่ำน่าสบายโคตรๆ
ความเจ๋งคือเวลาเลี้ยวรถเข้าไปเนี่ย เราต้องขับข้ามฝายลำธารที่น้ำลึกประมาณคืบใช่มะ แต่พออยู่ๆ ไป กลางคืนฝนตกหนัก น้ำล้นฝาย พอรุ่งเช้า ขับข้ามออกมาไม่ได้!
แต่ลำธารที่โอบล้อมรอบที่พักนี่แหละครับที่เป็นพระเอกของที่นี่ รวมถึงบ้านไม้หลังที่ผมไปกลิ้งมา นั่นเป็นนางเอก (นางเอกมีหลายหลัง) เพราะมันสวยแบบบ้านไม้สมัยใหม่ และเก็บรายละเอียดของงานออกแบบได้พิถีพิถันดีจัง
เสียดายที่ตอนไปพักไม่เจอเจ้าของ เลยไม่ได้สัมภาษณ์เรื่องแรงบันดาลใจ และคอนเซปต์การออกแบบ แต่ถึงไม่ได้คุย เอาแค่ได้ไปนอนกลิ้งมาสองคืนก็พบว่า ประทับใจมากว่ะ ไว้ต้องไปซ้ำให้ได้!
.
บ้านไร่ไออรุณ
– ระนอง –
Facebook: baanraiiarun
เจ้านี้ดังมาก เป็นซูเปอร์สตาร์แห่งวงการดังขนาดที่เขาเอามาทำเป็นโฆษณาก่อนหนังฉายเลยละกัน ก็เลยไม่จำเป็นต้องเล่าซ้ำ แต่เล่านิดนึงละกันเดี๋ยวหาว่าเอาเปรียบ
จุดขายคือเจ้าของเป็นสถาปนิกที่กลับไปพัฒนาสวนที่บ้านตัวเอง ทีแรกก็ปลูกผักออร์แกนิก ออกแบบนั่นนี่จนได้บ้านพักหลังเล็กๆ หลายๆ หลังกระจายตัวอยู่ในสวน แล้วเปิดให้คนมาเช่า ส่วนด้านหน้าทีแรกก็ขายผักที่ “แม่” (คุณแม่เรียกตัวเองว่าแบบนี้กับแขกและลูกค้าทุกคน) นำมาขาย ทำไปทำมา พอดังปั๊บ ก็เลยขยับขยาย ปรับปรุงสถานที่ด้วยพลังความคิดสร้างสรรค์ของเจ้าของที่เป็นสถาปนิก และฝั่งด้านหน้าก็เปิดขายอาหารและเครื่องดื่มแนวชิกๆ เก๋ๆ เหมาะแก่การโพสต์อินสตาแกรม จึงเป็นสาเหตุให้ที่นี่ได้รับการบอกต่อแพร่หลายจนดังระเบิดเถิดเทิง คิวจองแน่นเอี๊ยด
สลิ่มอย่างเราจึงไม่พลาดที่จะมาเยือนและเสพรายละเอียดให้รู้ว่ามันดีอย่างที่คาดหวังไหม
.
บ้านป่าริมธาร โฮมสเตย์
– จันทบุรี –
Facebook: บ้านป่าริมธารโฮมสเตย์
จันทบุรีเป็นจังหวัดที่ครบเครื่อง มีทั้งภูเขา แม่น้ำ น้ำตก ปากอ่าว ทะเล ป่าชายเลน วัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ วิถีชุมชนทั้งแบบเก๋ๆ และแบบเรียลๆ ฯลฯ ซึ่งเราจะไม่พูดถึงเพราะเราหวง 55555
ซึ่งบ้านป่าริมธารนี่แหละครับเป็นหนึ่งในของดี(แบบส่วนตัว)ของที่นี่ บ้านพักเป็นสไตล์แมนๆ คันทรี่ๆ อย่างที่บอกข้างบนเลยว่าปกติจะไม่ค่อยชอบ 555555 แต่ขอยกเว้นที่นี่ไว้ที่นึง เพราะความสวยใสไหลเย็นของลำธารหน้าบ้านมันดีจนเราหยวนให้ได้ทุกอย่าง
ไปนอนได้คืนนึงตื่นมาก็เพิ่งรู้ประวัติว่าโฮมสเตย์ (ที่จริงมันก็คือรีสอร์ตนั่นแหละ) แห่งนี้ เป็นของพ่อของพี่โป้โยคีเพลย์บอย แกมาบุกเบิกที่ริมธารนี้ไว้เมื่อหลายสิบปีก่อน โดยสภาพรอบๆ เป็นลำธารใสแจ๋ว มีเกาะแก่งให้เดินเล่นและเล่นน้ำอย่างแจ๋ว รีสอร์ตรอบๆ ก็ให้ความร่วมมือ มีกติการ่วมกันในการใช้ลำน้ำแห่งนี้โดยไม่เบียดเบียนรุกราน ทำให้คงสภาพความงามและไหลเย็นเห็นตัวปลา เด็กๆ แฮปปี้กันสุดๆ
.
ต่อไปเป็นการเปรียบเทียบกันสี่แห่งเนอะ อย่าเรียกว่าเปรียบเทียบเพื่อหาคนแพ้คนชนะเลย เพราะแต่ละแห่งมันมีส่วนต่างส่วนดีคนละแบบงี้ ถือว่าจดไว้ดูเป็นข้อมูลไว้แนะนำหลอกล่อเพื่อนฝูงมาอ่านเพื่อตัดสินใจไปตามรอยละกัน
ทำเล
|
 บ้านสวนจันทิตา |
- อยู่จังหวัดอุทัยธานี ขับรถแป๊บเดียวจากกรุงเทพฯ ก็ถึง ถนนดี รถไม่เยอะ
- เป็นเมืองเล็กๆ ที่ไม่ใช่ทางผ่านขึ้นเหนือ ก็เลยสงบเงียบ
- บริเวณรอบๆ เป็นลุ่มแม่น้ำสะแกกรัง เขียวชอุ่มและชิลมากๆ
- ย้ำว่าชิลมากๆ แฮปปี้มากๆ
- ที่เที่ยวแถวนั้นมีวัดวา เมืองเล็กๆ หรือจะไปแนวป่าเขาก็เจ๋ง
|
 บ้านในหมง |
- อยู่จังหวัดระนอง
- มีพี่เตือนว่า อย่าขับรถมาจากกรุงฯ เลย มันไกล และทางแย่
- เราเชื่อ เราเลยบินไปลงสนามบินระนอง (ค่าเครื่องแพงสัส) และเช่ารถต่อเพื่อขับในจังหวัด ถึงจะแพงแต่โอเคนะ
- อยู่ในซอยใกล้บ่อน้ำร้อน ใกล้บิ๊กซี ปั๊ม โรงหนัง ฯลฯ แต่ในซอยดันเป็นป่าเขาและเรือกสวน เขียวชื้นชุ่มฉ่ำ เมฆแตะยอดเขา
|
 บ้านไร่ไออรุณ |
- อยู่ระนอง อ่านอันตะกี้ได้ แต่ขยับมา อ.กะเปอร์ ซึ่งแถวกะเปอร์ไม่ค่อยมีอะไรนอกจากสวนและป่าเขียวๆ สะใจ
- เออก็มีนี่หว่า สองข้างทางนั่นแหละ เสพเข้าไป แฮปปี้มาก
- แต่ตัวบ้านไร่ไออรุณนี่จะฉีกออกมาจากตัวเมืองเยอะหน่อย ไม่มีเซเว่นหรือปั๊มใหญ่ๆ แถวนั้น เข้าร้านชำก็โอเค
- ถนนในระนองดีแล้ว ดีมากเลย ขับสบายใจ
|
 บ้านป่าริมธาร |
- อยู่ทุ่งเพล จังหวัดจันทบุรี แถวทุ่งเพลจะเป็นสวนๆ ป่าๆ นะ อยู่ใกล้ภูเขา ไม่ใกล้ทะเล
- ขับรถจากกรุงฯ สักห้าชั่วโมงได้ (บ้านเราแวะจอดบ่อย คนอื่นอาจจะไวกว่านี้แหละ)
- รอบๆ มีรีสอร์ตอีกหลายแห่งที่ตั้งอยู่แนวลำธารเดียวกัน
- เดินทางค่อนข้างง่าย ถนนโอเคอยู่ มีร้านของชำไม่ไกล
|
คอนเซปต์
|
| บ้านสวนจันทิตา |
- ลุงป้าวัยเกษียณย้ายมาอยู่ในที่ดินที่ซื้อ และปลูกต้นไม้ไว้เมื่อสามสิบปีก่อน ทำไปทำมาเลยเปิดเป็นโฮมสเตย์ โดยจ้างสถาปนิกมาออกแบบให้
- นโยบายคือไม่ตัดต้นไม้แสนรักที่ปลูกไว้ (ไม่นับไม้ที่เอามาทำบ้านนะ อันนั้นซื้อมาจากที่อื่น) พอเป็นแบบนี้ต้นไม้ก็เลยแสดงความรักตอบ ด้วยการโชว์ความร่มรื่นสุดขีด
- แปลนบ้านทุกหลังเป็นเครื่องหมายบวก จัดวางตำแหน่งห้องนอนห้องน้ำและโถงบิดหมุนต่างกัน เดินดูให้ครบทุกห้องจะสนุกมาก
|
| บ้านในหมง |
- เป็นบ้านในป่า มีลำธารตื้นๆ โอบล้อม
- เฮ้ยเรารู้แค่นี้เอง แย่แล้วๆๆ ไม่ได้ทำการบ้านมา เขาชวนไปก็ไปตามเขา (ถ้าอยากรู้ก็ลองไปค้นดูนะครับ วันที่ไปนี่รายการบ้านและสวนก็ออกเรื่องของที่นี่พอดี ดูแล้วอยากไปมาก แต่เฮ้ย กูก็ดูอยู่ที่นี่แล้วนี่หว่า)
- ความฝนแปดแดดสี่ของระนองนั้นช่วยทำให้สถานที่โคตรร่มรื่นชุ่มฉ่ำ สะใจมาก
|
| บ้านไร่ไออรุณ |
- ใครที่ดูหนังโรงน่าจะเคยเห็นโฆษณาที่เล่าเรื่องสถาปนิกที่จบแล้วกลับบ้านไปทำในสิ่งที่ตนรัก ทำไร่ออร์แกนิก มีลำธารไหลผ่าน และมีผลิตภัณฑ์จากไร่ที่ทำกันเองเล็กๆ ในครอบครัว ขายให้คนที่แวะมาไรงี้
- เนื่องจากสตอรี่นี้มันดีจังเลย ก็ดึงดูดให้คนเข้ามากันเยอะ เขาก็เลยทำร้านอาหาร มีเครื่องดื่ม ขนมไทยๆ ไว้ต้อนรับ โดยทำกันเป็นครอบครัว และหลังๆ นี้พอดังขึ้นมา ก็เลยมีพนักงานทำงานกันฟูลทีม ดูเป็นมืออาชีพ
- รายละเอียดอื่นๆ ดูในรายการบ้านและสวน
|
| บ้านป่าริมธาร |
- จำไม่ได้แล้วว่าใครแนะนำ แต่พอไปถึงแล้วเพิ่งมารู้ทีหลังว่าเป็นของพ่อของพี่โป้โยคีเพลย์บอย แกมีที่ดินริมลำธารนี้มานานแล้ว แล้วก็ขยับปรับปรุงเป็นรีสอร์ตหลังๆ เป็นบ้านปูน+ไม้ หลายสไตล์ แล้วแต่ว่าแขกจะเลือกพักห้องไหน
- เชื่อมต่อกันด้วยทางเดินริมธาร ผ่านการจัดการด้วยฝีมือมนุษย์มากกว่าจะเป็นป่าๆ
- อยู่กันหลายๆ รีสอร์ตด้วยความร่วมมือกันว่าจะแชร์ลำธารและแบ่งปันกันใช้เป็นอย่างดี
|
สิ่งที่ประทับใจ
|
| บ้านสวนจันทิตา |
- ลานไม้อันสุดยอด ชอบมาก ชอบมากๆ โคตรเย็นสบายจนอยากขโมยกลับบ้าน (สุดท้ายมันฝังใจจนพอสร้างบ้านใหม่เลยทำลานไม้เชื่อมตัวบ้านเข้าด้วยกันจริงๆ ขอบคุณแรงบันดาลใจ)
- ป้าจันทิตา ดุและขี้บ่นแบบครู ส่วนลุงสาน แกอ่านอะเดย์และเวย์! (มาทักเราตอนเห็นสะพายถุงผ้าเวย์ว่ารู้จักด้วยเหรอ คุยไปคุยมาเลยเปิดหน้าที่มีเราอยู่ข้างในให้แกดู 5555)
- เราว่าเด็กถาปัดมาถึงมาดูต้องกรี๊ดกันทุกคนแหละ เป็นโครงการที่คอนโทรลและเคารพธรรมชาติได้ดีมากๆ
|
| บ้านในหมง |
- ลำธารด้านหน้าอันสุดยอด อยู่ดีๆ ก็มาขวางทางเข้า พอฝนตกหนัก น้ำก็จะลึกเกินลุยออก ชอบว่ะ 55555
- ลูกอ๊อดยักษ์!
- ตัวบ้านที่เราไปพักนั้นช่างสุดยอด ห้องน้ำก็ดี ลำธารหลังบ้านก็แจ๋ว (จำชื่อไม่ได้ ใครจะไปก็บอกว่าจองหลังใหม่ล่าสุดที่มีห้องน้ำเอาต์ดอร์ละกัน)
- ความเขียวชุ่มฉ่ำ ของสายน้ำ ของฝน ของต้นไม้ และของหมอกที่เลียภูเขาลิบๆ
- เน็ตโคตรแรง!
|
| บ้านไร่ไออรุณ |
- เหมือนไปดูงานสถาปนิกที่ประยุกต์พื้นที่สวนหมาก สวนปาล์ม สวนผลไม้ แล้วสร้างบ้านไม้ยกพื้นสวมลงไป ออกแบบทางเดินไม้ไผ่ ฯลฯ ได้ถูกใจอินสตาแกรมและโลกโซเชียล
- บ้านพักที่นี่เขาทำกันเองนะ (มีพ่อ และลูกมืออีกสองคน สร้างได้แล้ว เมพ)
- ชอบลำธารที่ทำขึ้นมาเอง มีระบบหมุนเวียนน้ำในโครงการ (เราได้แต่คิดว่าอยากทำแบบนี้ แต่ที่นี่ทำให้ดูแล้วว่าสามารถทำได้จริงๆ)
- คาเฟ่ด้านหน้าน่ารัก ของกินเป็นแนวๆ ขนมไทยๆ อร่อยจริง
|
| บ้านป่าริมธาร |
- ลำธารสวยมากกกกกกกกก เกาะแก่ง งดงามมากกกกกกกก
- บ้านริมธารแต่ละหลังที่ออกแบบมาไม่ซ้ำกันนั่นก็ดูดี ถึงจะไม่ฮิปมาก แต่เหมือนรีสอร์ตที่แบ็กแพ็กเกอร์มาเห็นแล้วจะโอเคน่ะ เก็ตมะๆ
- ทางเดิน (คอนกรีต) ทอดยาวร่มรื่นแทรกไปในสวนไม้ยืนต้น ดูดีเหมือนเดินในวัดป่า
|
ข้อสังเกต
|
| บ้านสวนจันทิตา |
- ป้าจันทิตา (เจ้าของ) แกขี้บ่นหน่อยนะ ดูแลแขกเหมือนกันลูกหลาน 55555555 ถ้าทำใจให้โอเคก็โอเค
- ตอนที่ผมไปนั้นไม่มีไวไฟ ไม่รู้เดี๋ยวนี้มีหรือยัง
|
| บ้านในหมง |
- บ้านแต่ละหลังอยู่ห่างกัน กรณีไปเที่ยวกับเพื่อนแล้วต้องเดินไปหลังอื่นๆ ก็ให้ระวังสัตว์เลื้อยคลานไรงี้เอานะ
- ไม่มีอาหารนะ แต่ฝากเจ้าของซื้อเข้ามาได้
- ระเบียงบ้านหลังที่เป็นปูนทั้งหลัง (จำชื่อไม่ได้ ที่อยู่ติดสะพาน) มีตุ๊กแกเยอะมาก
- ทีมงานทุกคนที่เจอ พูดไทยไม่ได้นะครับ
|
| บ้านไร่ไออรุณ |
- ที่พักแต่ละหลังและทางเดินข้ามลำห้วยเล็กๆ นั้นสงวนไว้ให้ผู้พักนะ แขกที่มาคาเฟ่ด้านหน้าก็อดเข้ามาดู ถือว่าแวะมาเพื่อกินน้ำกินหนมโดยเฉพาะ
- ทางเดินไกลหน่อยนะ ใครลากกระเป๋าเดินทางมามีกรี๊ดแน่
- ไม่มีน้ำอุ่น ลูกสาวผมอาบน้ำไปร้องไห้ไป 55555
- พื้นที่ในบ้านแต่ละหลังค่อนข้างเล็กนะครับ ส่วนข้างนอกก็ยุงเยอะเชียว (อันนี้ต้องทำใจ)
- ไม่มีไวไฟ สัญญาณมือถือ (ทรูมูฟ) แย่มาก
|
| บ้านป่าริมธาร |
- เป็นที่พักที่มี “ความชิก” น้อยที่สุดในบรรดาที่พักทั้งสี่ (ก็คือเหมาะกับโลกโซเชียลในสไตล์ฮิปๆ อินสตาแกรมๆ ไรงี้ น้อยหน่อย มันจะออกแมนๆ)
- ริมลำธารที่แยกออกมาจากสายหลักนั้นน่าจะเป็นลำธารขุดเข้ามาเอง ตลิ่งเลยเป็นปูนๆ หน่อย แต่ลำธารหลักนี่โคตรดี
- ระบบอาหารอุดมสมบูรณ์มาก สั่งจากครัวมากินได้โอเคเลย (ไม่ได้ถือเป็นข้อเสียนะ แต่หาที่ลงไม่ได้ 555)
|
จบการบันทึกครับ ใครผ่านมาอ่านและมีที่พักแนวนี้แนะนำช่วยบอกหน่อยนะ ตอนนี้เล็งโซนภาคเหนือไว้ เด็กๆ ที่บ้านเริ่มโตพอจะพาไปได้แล้ว ขอบคุณครับ
