053 | พันคำแทนหนึ่งภาพ

Typedrawing
http://storyabout.net/typedrawing

มีของเล่นมาอีกแล้วครับ หลังจากไม่ได้อัพบล็อกซะหลายวัน
(อ้างว่าติดธุระ จริงๆ แล้วติดกับดักเว็บตัวเองตะหาก :05:)
เว็บนี้น้อง ARR3E แนะนำมาในเว็บฟ๐นต์
ก็เลยลองเล่นดู ปรากฏว่าเจ๋งว่ะ
ไม่รู้จะอธิบายยังไง คือมันให้เราวาดรูปโดยใช้ตัวอักษรเป็นหัวแปรง
กำหนดคำ แบบอักษร และสีเองได้
ยิ่งลากเมาส์เร็ว ตัวอักษรก็ยิ่งใหญ่เบ้อเร่อ ..

สนุกจังเล้ยยยย :04:

เสร็จแล้วก็อัพโหลดอวดประจานชาวบ้านเขาได้
หรือไม่ก็จับภาพมาใช้ออกแบบอะไรข้างนอกได้อีกเพียบเลย
(ของผม อันนี้ครับ คลิก)

โอ๊ยยยย สนุกโว้ยยยยยย

ทำงานต่อดีกว่า:05:

คอมเมนต์

052 | เปิดแฟ้ม..ตำนานฟ็อกซ์

GetThaiFox

ไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่ง ถ้าคุณเป็นคนที่ใช้อินเทอร์เน็ต
(เพื่อการอื่นที่นอกเหนือจากเอาไว้แช็ตหาคู่ หรือโพสต์ด่าในกระทู้..ก็ขอให้ยกมือขึ้น)
ผมว่ายังไงก็ต้องเคยเห็นไอ้เจ้าไอคอนแบบภาพข้างบนมั่งแหละ
(แต่ไม่มีรูปประเทศไทยอยู่ในลูกโลกแบบนี้นะ อันนี้มันของปลอม)
อย่างน้อยก็ตรงแถบด้านขวามือของบล็อกนี้
ผมเอามาใส่และอ้อนวอนให้แขกไปใครมาได้โหลดโปรแกรมตัวนึง
เพราะรู้สึกว่าแม่งเป็นโปรแกรมสุดยิด สยุดสยุดจริงๆ ของวินาทีนี้

ขอคารวะงามๆ ให้กับมัน .. ไอ้หมาย่าง Firefox
Continue reading 052 | เปิดแฟ้ม..ตำนานฟ็อกซ์

คอมเมนต์

051 | Invisible Webs

(ขอกระแดะตั้งชื่อแซวชื่อหนังใหม่ของคุณเป็นเอกหน่อยเถอะ)

annsim

คือว่า จะเขียนเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อวานซืนแล้ว แต่ติดธุระเลยไม่ได้เขียนซะที
เรื่องมันมีอยู่สั้นๆ แค่ว่า ผมไปแอ่วเหนือมาตอนสงกรานต์
ไม่ได้ชาร์จโทรศัพท์ไปสักนิดเพราะคิดว่ามีเพื่อนๆ ชาวโนเกียเยอะแยะ
คงมีใครสักคนที่เอาที่ชาร์จไปมั่งแหละ

แต่กรรมของเวร.. ไม่มีใครเอาที่ชาร์จไปเลย
แบตจึงหมดลงในวันที่ ๑๓ เมษายนที่ผ่านมา
และก็ไม่มีโอกาสได้เติมเชื้ออีกเลย เป็นเวลาถึง ๗ วัน
นั่นหมายความว่า ผมถูกตัดขาด(??)จากโลกไร้สายถึง ๗ วัน

นี่อุตส่าห์ร่ำลาน้องๆ ในเว็บไว้ว่า
ยักษ์ (หมายถึงเจ้าของเว็บ) จะลาไปเที่ยวสงกรานต์
ดังนั้นเรื่องการดิ้นรนต่อเน็ตจากบนยอดดอยอ่างขางจึงเป็นไปไม่ได้
แต่นี่ นอกจากไม่ได้ออนไลน์แล้ว ยังไม่ได้ใช้โทรศัพท์อีก!!
Continue reading 051 | Invisible Webs

คอมเมนต์

050 | โชว์เหนือ แผ่นสอง

กลับจากไปแอ่วเชียงราย-เชียงใหม่ในช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมาคราวนี้
ผมได้น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นสูงสุดเป็นประวัติการณ์ (แดกระเบิด)
และได้ความประทับใจที่วัดค่ามิได้
(แน่นอน.. ผมยังไม่มีความสามารถจะอธิบายความรู้สึกที่ว่าลงในบล็อกได้ถนัด)

หนึ่งปีที่แล้วหลังจากผมจับทหารได้ใบแดง
“ปิง” ก็ชวนผมไปเที่ยวเชียงรายกันตอนสงกรานต์
ผมไม่ปฏิเสธ เพราะถือเป็นโอกาสเที่ยวครั้งสุดท้ายก่อนจะเข้ากองร้อย
ส่วนครั้งนี้ถือเป็นการฉลองครบรอบ 1 ปีจากวันนั้น
เลยมีกล้องไปถ่าย และมีเพื่อนไปอีกเป็นโขลง
โบว์ แจ๊ค ต๊อบ กอล์ฟ น้อยหน่า สนุ้กเกอร์ (ไปช่วยกันผลาญ)

ลืมบอกไปว่า คราวนี้เป็นรูปแผ่นสอง เพราะรูปในแผ่นแรกมันล้นการ์ด
ผมก็เลยย้ายข้อมูลไปฝากไว้ในโน้ตบุ๊คของปิง แล้วค่อยหาเวลาไปดูด
ดังนั้นภาพชุดนี้จึงเป็นเพียงครึ่งหลังของการแอ่วเหนือในคราวนี้

(ถ้าเนื้อหามันวิ่นๆ แหว่งๆ ก็ขออภัย — ผมขี้เกียจเล่าซ้ำกับคนอื่นน่ะครับ)
Continue reading 050 | โชว์เหนือ แผ่นสอง

คอมเมนต์

049 | อวสานลายกนก (จบ)

wc_kanok2

พอดีมีเวลาช่วงบ่าย เลยขอกลับคำ ..เขียนต่อจากตอนที่แล้ว ซะเลย

ขณะนี้ผมสงสัยอยู่อย่างเกี่ยวกับคำว่า “วัฒนธรรมไทย”
(นั่นหมายความว่า พอวัยวุฒิสูงขึ้น ผมอาจจะได้รับคำตอบเข้าสักวัน)
ทำไมเห็นรายการเด็กที่เขาสร้างมาให้เด็กดูเพื่อต้องการปลูกฝังค่านิยมไทย
จะต้องเต็มพรืดไปด้วยเด็กไว้จุกไว้แกละ ต้องมีช้าง ต้องวนเวียนอยู่อ่างในวรรณคดี?
ถ้าคำตอบมันหมายถึงว่า “ก็นั่นมันวัฒนธรรมไทยนี่หว่า (ไอ้เหี้ย)” ละก็
ผมคงเซ็งน่าดูเลย

แปลกใจนะที่เวลาเราไปจัดงานอะไที่ต้องการเชิดชู “ความเป็นไทย” ให้ฝรั่งดู
มันจะต้องมีช้าง มีบ้านไทย ลายไทย ต้มยำกุ้ง วรรณคดี โขน ศิลปะฟ้อนรำ
ทั้งๆ ที่ไอ้สิ่งที่ว่ามานั่นมันไม่สามารถพบเห็นได้แล้วตามท้องถนนในปัจจุบัน
ทำไมนะทำไม ถึงไม่เอาไอ้สิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ ณ วันนี้ วินาทีนี้มาแสดงล่ะ
หรือว่ามันไม่ใช่ความเป็นไทย?
(วัฒนธรรมไทยจะต้องเป็นยุคก่อนพุทธศักราช 2xxx เท่านั้นโว้ย!!)
Continue reading 049 | อวสานลายกนก (จบ)

คอมเมนต์