050 | โชว์เหนือ แผ่นสอง

กลับจากไปแอ่วเชียงราย-เชียงใหม่ในช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมาคราวนี้
ผมได้น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นสูงสุดเป็นประวัติการณ์ (แดกระเบิด)
และได้ความประทับใจที่วัดค่ามิได้
(แน่นอน.. ผมยังไม่มีความสามารถจะอธิบายความรู้สึกที่ว่าลงในบล็อกได้ถนัด)

หนึ่งปีที่แล้วหลังจากผมจับทหารได้ใบแดง
“ปิง” ก็ชวนผมไปเที่ยวเชียงรายกันตอนสงกรานต์
ผมไม่ปฏิเสธ เพราะถือเป็นโอกาสเที่ยวครั้งสุดท้ายก่อนจะเข้ากองร้อย
ส่วนครั้งนี้ถือเป็นการฉลองครบรอบ 1 ปีจากวันนั้น
เลยมีกล้องไปถ่าย และมีเพื่อนไปอีกเป็นโขลง
โบว์ แจ๊ค ต๊อบ กอล์ฟ น้อยหน่า สนุ้กเกอร์ (ไปช่วยกันผลาญ)

ลืมบอกไปว่า คราวนี้เป็นรูปแผ่นสอง เพราะรูปในแผ่นแรกมันล้นการ์ด
ผมก็เลยย้ายข้อมูลไปฝากไว้ในโน้ตบุ๊คของปิง แล้วค่อยหาเวลาไปดูด
ดังนั้นภาพชุดนี้จึงเป็นเพียงครึ่งหลังของการแอ่วเหนือในคราวนี้

(ถ้าเนื้อหามันวิ่นๆ แหว่งๆ ก็ขออภัย — ผมขี้เกียจเล่าซ้ำกับคนอื่นน่ะครับ)
Continue reading 050 | โชว์เหนือ แผ่นสอง

คอมเมนต์

049 | อวสานลายกนก (จบ)

wc_kanok2

พอดีมีเวลาช่วงบ่าย เลยขอกลับคำ ..เขียนต่อจากตอนที่แล้ว ซะเลย

ขณะนี้ผมสงสัยอยู่อย่างเกี่ยวกับคำว่า “วัฒนธรรมไทย”
(นั่นหมายความว่า พอวัยวุฒิสูงขึ้น ผมอาจจะได้รับคำตอบเข้าสักวัน)
ทำไมเห็นรายการเด็กที่เขาสร้างมาให้เด็กดูเพื่อต้องการปลูกฝังค่านิยมไทย
จะต้องเต็มพรืดไปด้วยเด็กไว้จุกไว้แกละ ต้องมีช้าง ต้องวนเวียนอยู่อ่างในวรรณคดี?
ถ้าคำตอบมันหมายถึงว่า “ก็นั่นมันวัฒนธรรมไทยนี่หว่า (ไอ้เหี้ย)” ละก็
ผมคงเซ็งน่าดูเลย

แปลกใจนะที่เวลาเราไปจัดงานอะไที่ต้องการเชิดชู “ความเป็นไทย” ให้ฝรั่งดู
มันจะต้องมีช้าง มีบ้านไทย ลายไทย ต้มยำกุ้ง วรรณคดี โขน ศิลปะฟ้อนรำ
ทั้งๆ ที่ไอ้สิ่งที่ว่ามานั่นมันไม่สามารถพบเห็นได้แล้วตามท้องถนนในปัจจุบัน
ทำไมนะทำไม ถึงไม่เอาไอ้สิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ ณ วันนี้ วินาทีนี้มาแสดงล่ะ
หรือว่ามันไม่ใช่ความเป็นไทย?
(วัฒนธรรมไทยจะต้องเป็นยุคก่อนพุทธศักราช 2xxx เท่านั้นโว้ย!!)
Continue reading 049 | อวสานลายกนก (จบ)

คอมเมนต์

048 | อวสานลายกนก

ผมเห็นข่าวคุณระเบียบรัตน์ออกมายี้ใส่หนัง “เดอะเมีย” แล้วก็ส่ายหน้า
เหตุผลแค่ว่า เมียหลวงเมียน้อยมายิงกันยังงี้มันทำลายสถาบันครอบครั๊ววว :08:
อยากกราบเรียนท่าน ส.ว. ให้กลับไปมองเงาสะท้อนตัวเองในจอทีวี
ขอเน้นว่า เฉพาะในรายการละครน้ำเน่าหลังข่าวด้วยนะครับ
ว่าระหว่างการสื่อออกมาโดยมีชั้นเชิงในการล้อเลียน เสียดสีสังคม
กับการไปด่ากันแว้ดแหว แด๊ดแด๋น่ารำคาญของสาวออฟฟิศไฮโซในละคร
แถมสร้างค่านิยมที่ว่า ผู้หญิงไม่ต้องทำอะไรหรอก รอเดี๋ยวก็มีผัวรวยๆ เองอีก
เทียบกันเองละกันว่าชอบแบบไหนมากกว่ากัน!!! (หรือไม่ชอบเลย *-* )
ทั้งนี้ผมยังไม่ได้ดูเดอะเมีย และไม่ได้จะโปรโมทให้เขาด้วย
(คิดว่าคงไม่ดู เพราะไม่ค่อยชอบ “ภาพหนัง” ของมันที่สื่อออกมาลุงๆ ไงไม่รู้)

เฮ้ย ว่าจะเขียนเรื่อง “อวสานลายกนก” นี่หว่า
แต่ช่างเหอะ เปิดเรื่องยังงั้นก็โอเค
มันบอกให้เห็นถึงความคิดที่ “ระเบียบจั๊ด” ของผู้ใหญ่บางคน
ที่เผอิญเป็นใหญ่เป็นโตและดันมีส่วนกำหนดบทบาททางวัฒนธรรมด้วยสิ
Continue reading 048 | อวสานลายกนก

คอมเมนต์

047 | The Next Designer’s Generation

หัวข้อบล็อกวันนี้เป็นชื่องาน Thesis จ้ะ
ใครที่เป็นเยาวชนยังไม่รู้จักคำนี้ก็จงตามอ่าน

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมกะโบว์มุ่งหน้าไปมหาวิทยาลัยเพื่อไปดูงานนี้โดยเฉพาะ
(เรียกว่า “มุ่งหน้า” เลยแหละ เพราะอยากดูจริงๆ)
มันคืองาน Thesis (เขาเรียกว่าอะไรนะ – วิทยานิพนธ์ / ศิลปนิพนธ์ / ปริญญานิพนธ์)
ของคณะมัณฑนศิลป์ – คณะที่เหมือนกับเพื่อนสนิทของคณะผมเอง
แต่เสียดายมากกกกกกก ที่ดันมีธุระที่จะต้องไปต่อถึงสองงาน
ก็เลยมีเวลาชมงานแค่ชั่วโมงเดียว

ตอนแรกก็แว้บเอารถไปจอดในตรอกหลังศิลปากร (ค่าจอด 20 บาท โดยมาเฟียท่าช้าง)
แล้วเข้าไปดูที่หอศิลป์ของคณะเดค (ชื่อเล่นของคณะนี้)
เจอน้องเก้อ (blueology) ทำหน้ามึนๆ (คงเมา) เดินอยู่ในนั้น มันก็ทัก
แล้วก็บอกว่าที่พี่เห็นในห้องนั้นมันแค่ 2 ภาค จาก 6 ภาคของคณะนี้นะพี่
อยากดูอีกเยอะๆ ต้องไปนู่นเลย ในหอศิลป์
เอ้า.. เอาก็เอาวะ ผมเลยรี่เข้าไปที่หอศิลป์มหาวิทยาลัยศิลปากร
ซึ่งเป็นท้องพระโรงเก่าที่เขาดัดแปลงมาไว้เป็นหอศิลป์ (ตอนตีสิสของผมก็จัดงานในนี้ล่ะ)
Continue reading 047 | The Next Designer’s Generation

คอมเมนต์

046 | NewWebPick E-zine | 02

yagoohoogle
คลอดแว้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
ไชโยววววววววววว โห่ววววววววววว ฮิ้ววววววววววววว
รอเธอมานานแซ้นนนานนนนนนน (เพ้อเหี้ยอะไรมึงนักวะ)

เอ้า เข้าเรื่อง
คือ NewWebPick E-Zine เนี่ย มันเป็น E-Magazine ไง
เนื้อหาภายในก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับกระแสของกราฟิกดีไซน์ในปัจจุบัน
ฉบับนี้เป็นฉบับที่สองแล้ว (พิมพ์ไปโหลดไป ผมยังไม่ได้อ่าน)
โดยฉบับแรกคลอดตอนกันยา ๒๐๐๔
มีเนื้อหาเน้นไปทางความอึ้งที่เกิดจากกระแสพายุงานออกแบบจากฝั่งเอเชีย

เห็นไหมล่ะ
เป็นไปทุกวงการเลยไม่ว่าจะหนัง วรรณกรรม ศิลปะ หรือกระทั่งงานออกแบบ
ก็บอกแล้วว่าฝรั่งมันเบื่อความเป็นฝรั่งอย่างเต็มเอียนแล้ว
ใครที่เพิ่งนมแตกพานแล้วดันไปเห่อคลั่งมันก็รู้ตัวไว้ด้วยว่าคุณเชยมั่กมากกกก

เฮ้ย เดี๋ยวโม้ยาวฉิบ — ลองโหลดมาอ่านดู
แม้จะดูเหมือนยาก แต่จริงๆ แล้วอ่านง่าย หมือนพลิกหนังสือธรรมดานี่แหละ
แล้วจะได้แรงบันดาลใจมากมายสำหรับคนที่นั่งออกแบบแล้วเกิดสมองตันขึ้นมา
ขอแนะนำอย่างยิ่งยวดเลยครับ

ดาวน์โหลดได้ที่ www.newwebpick.com

ป.ล.
ขนาดไฟล์ของเล่มแรกราวๆ ๓๐ เม็ก ส่วนเล่มสองนี่ล่อไป ๔๐ กว่าเม็ก!

ป.อ.
บังเอิญมาก
เว็บโมนามาเฟียที่ผมเพิ่งมานั่งทำ (บอกจะทำตั้งนานแล้วนี่หว่า) ก็ใช้ Engine แบบเดียวกัน
คือทำให้มันอ่านง่ายๆ เหมือนพลิกหนังสืออ่าน (ขำๆ ครับ ขำๆ)
แต่คงเป็นแค่เล่มเล็กๆ โหลดเร็วๆ ไม่ใหญ่เกือบครึ่งร้อยเม็กยังงั้นหรอก

ป.ฮ.
แต่ก็ยังไม่เสร็จอยู่ดี ..ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก — กำลังต่อสู้กับตัวขี้เกียจอยู่ง่ะ

คอมเมนต์