050 | โชว์เหนือ แผ่นสอง

กลับจากไปแอ่วเชียงราย-เชียงใหม่ในช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมาคราวนี้
ผมได้น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นสูงสุดเป็นประวัติการณ์ (แดกระเบิด)
และได้ความประทับใจที่วัดค่ามิได้
(แน่นอน.. ผมยังไม่มีความสามารถจะอธิบายความรู้สึกที่ว่าลงในบล็อกได้ถนัด)

หนึ่งปีที่แล้วหลังจากผมจับทหารได้ใบแดง
“ปิง” ก็ชวนผมไปเที่ยวเชียงรายกันตอนสงกรานต์
ผมไม่ปฏิเสธ เพราะถือเป็นโอกาสเที่ยวครั้งสุดท้ายก่อนจะเข้ากองร้อย
ส่วนครั้งนี้ถือเป็นการฉลองครบรอบ 1 ปีจากวันนั้น
เลยมีกล้องไปถ่าย และมีเพื่อนไปอีกเป็นโขลง
โบว์ แจ๊ค ต๊อบ กอล์ฟ น้อยหน่า สนุ้กเกอร์ (ไปช่วยกันผลาญ)

ลืมบอกไปว่า คราวนี้เป็นรูปแผ่นสอง เพราะรูปในแผ่นแรกมันล้นการ์ด
ผมก็เลยย้ายข้อมูลไปฝากไว้ในโน้ตบุ๊คของปิง แล้วค่อยหาเวลาไปดูด
ดังนั้นภาพชุดนี้จึงเป็นเพียงครึ่งหลังของการแอ่วเหนือในคราวนี้

(ถ้าเนื้อหามันวิ่นๆ แหว่งๆ ก็ขออภัย — ผมขี้เกียจเล่าซ้ำกับคนอื่นน่ะครับ)
Continue reading 050 | โชว์เหนือ แผ่นสอง

047 | The Next Designer’s Generation

หัวข้อบล็อกวันนี้เป็นชื่องาน Thesis จ้ะ
ใครที่เป็นเยาวชนยังไม่รู้จักคำนี้ก็จงตามอ่าน

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมกะโบว์มุ่งหน้าไปมหาวิทยาลัยเพื่อไปดูงานนี้โดยเฉพาะ
(เรียกว่า “มุ่งหน้า” เลยแหละ เพราะอยากดูจริงๆ)
มันคืองาน Thesis (เขาเรียกว่าอะไรนะ – วิทยานิพนธ์ / ศิลปนิพนธ์ / ปริญญานิพนธ์)
ของคณะมัณฑนศิลป์ – คณะที่เหมือนกับเพื่อนสนิทของคณะผมเอง
แต่เสียดายมากกกกกกก ที่ดันมีธุระที่จะต้องไปต่อถึงสองงาน
ก็เลยมีเวลาชมงานแค่ชั่วโมงเดียว

ตอนแรกก็แว้บเอารถไปจอดในตรอกหลังศิลปากร (ค่าจอด 20 บาท โดยมาเฟียท่าช้าง)
แล้วเข้าไปดูที่หอศิลป์ของคณะเดค (ชื่อเล่นของคณะนี้)
เจอน้องเก้อ (blueology) ทำหน้ามึนๆ (คงเมา) เดินอยู่ในนั้น มันก็ทัก
แล้วก็บอกว่าที่พี่เห็นในห้องนั้นมันแค่ 2 ภาค จาก 6 ภาคของคณะนี้นะพี่
อยากดูอีกเยอะๆ ต้องไปนู่นเลย ในหอศิลป์
เอ้า.. เอาก็เอาวะ ผมเลยรี่เข้าไปที่หอศิลป์มหาวิทยาลัยศิลปากร
ซึ่งเป็นท้องพระโรงเก่าที่เขาดัดแปลงมาไว้เป็นหอศิลป์ (ตอนตีสิสของผมก็จัดงานในนี้ล่ะ)
Continue reading 047 | The Next Designer’s Generation

032 | WC

เคยอ่านโจ๊กอันนึงที่ว่า
ในช่วงก่อนเลือกตั้ง มีผู้ชายคนนึงเข้าห้องน้ำสาธารณะ
แกกำลังยืนเยี่ยวอยู่ดีๆ ก็มีรถประกาศเชิญชวนให้ไปใช้สิทธิ
โดยป่าวประกาศเสียงดังฟังชัด ว่า

“ประชาธิปไตยอยู่ในมือท่านแล้ววววว”

ซึ่ง… เอ้อ..
ไม่เกี่ยวกะรูปที่จะโพสต์นี่หรอกครับ
Continue reading 032 | WC

035 | ขาย ขาย ขาย

ทุกเย็นวันเสาร์ ผมจะไปนั่งดูโบว์เปิดท้ายขายของที่ตลาดเมืองเอก
ไม่ได้ไปช่วยไปเช่ยอะไรหรอกครับ — ไปนั่งดูเฉยๆ
(จริงๆ แล้วไม่ได้ไปดูโบว์หรอก แต่ดูฉาวฉาวที่ผ่านไปผ่านมา …อูวววว)

วันนี้ก็วันเสาร์พอดี เดี๋ยวเย็นๆ ก็จะออกไปตลาดนั้นอีกครั้ง
ใครอยากคุยกันก็มาหาได้ที่แถวๆ ร้าน มอ & มอร์ ครับ

01
นี่ไง โมนามาเฟียของจริง
(เป็นเสื้อที่แผงของน้าติ๋วข้างๆ ..ขายมานานแล้วแต่ไม่มีใครหลงซื้อ แต่ผมชอบ)
Continue reading 035 | ขาย ขาย ขาย

030 | My Computer

ก่อนอื่น ใครที่ยังไม่รู้ว่าผมอยู่ร้านเน็ตได้ยังไง กรุณาอ่าน ที่บล็อกเก่านี่ซะ

เรื่องของเรื่องก็คือ ส่วนมากเวลากลับมาจากกองทัพ ผมจะมานั่งตรงเครื่อง ๑๕
ซึ่งเป็นเครื่อง Admin ของร้าน ..ก็นั่บันทึกเวลา และเก็บตังค์ไปเรื่อยๆ
พฤติกรรมแบบนี้เกิดขึ้นจนรู้สึกคุ้นเคยและลืมไปแล้วว่า
จริงๆ แล้ว ที่ห้องนอนหลังร้าน มีคอมพิวเตอร์อีกเครื่องหนึ่งอาศัยอยู่!!

มันชื่อ.. “จ่า”

ที่เรียกจ่าเพราะว่าตอนอยู่กองร้อยไปเจอเครื่องหมายยศของจ่าตกอยู่
เลยเอามาเสียบไว้หน้าเคส ..ตั้งกะนั้นมามันก็ชื่อว่า ..จ่า

งงละสิ ว่าผมเอาคอมไปกองร้อยได้ยังไง
Continue reading 030 | My Computer