งานเขียนคราวนี้อาจจะกระทบกระเทือนความมั่นคงในการใช้ชีวิตอยู่ของผมนะครับ
ล้อเล่น!! ใครจะบ้ามามองกันด้วยความแคบอย่างนั้น (ยกเว้นจ่าที่กองร้อยบางคน)
ไม่มีอะไรหรอก โปรยให้มันดูน่าสนใจเท่านั้นละครับ
จริงๆ แล้วบล็อกวันนี้ก็แค่จะเล่าเป็นฉากๆ ว่า Continue reading 041 | รู้ไหมว่าเขาห้ามทหารกางร่ม
วันที่เขียนนี่คือวันที่ 2 เมษายน 2548
หนึ่งปีก่อนหน้านี้ ผมขออนุญาตลางานที่บริษัทออกแบบกราฟิกแห่งหนึ่งแถวทองหล่อ
เพื่อเดินทางกลับบ้านไปทำการตรวจเลือกเข้าเป็นทหารกองประจำการ
หลังจากผ่อนผันมาหนึ่งปี เพราะติดภารกิจในการเรียนปีสุดท้ายของมหาวิทยาลัย
ใช่แล้ว ..ผมไปจับทหารครับ
Continue reading 040 | เกมวัดดวง
เอ..นี่แสดงว่ากูกระแดะตั้งชื่อเป็นภาษาองกฤษอีกแล้วว่ะ:18:
แต่ไม่รู้จะหาคำไทยคำไหนมาแทนคำว่า อารมณ์โหยหา ถวิลหาอดีตได้เท่าคำที่ว่า
เอาวะ ช่างเหอะ คิดมาก หัวล้าน
พอดีผมกลับบ้าน (ที่เพชรบุรี) มาน่ะครับ
เมื่อก่อนสมัยเรียนมหาลัย นานมากๆ กว่าจะได้กลับสักครั้ง
เป็นเพราะเรียนหนักพักน้อยหรือติดเพื่อนก็ไม่ทราบได้
แต่รู้ว่ากลับไปทีนึงก็เห็นความเปลี่ยนแปลงกับภูมิประเทศและสิ่งแวดล้อมที่บ้านทุกครั้ง
คราวนี้เลยอัดมาสิบรูป Continue reading 039 | Nostalgia Fever
อาจารย์คนนึงที่มหาลัยผม เป็นอดีตรองอธิการบดี
(นึกภาพแกเหมือนเจ๊เบียบ จะได้ไม่ต้องบรรยายให้นึกมากมาย)
ตอนนั้นเรานั่งรถตู้ไปประชุมต่างสถาบันด้วยกัน
ผมพกการ์ตูนไปด้วยเล่มนึง นั่งอ่านอยู่ตรงที่นั่งด้านหลังแก
ก็นั่งอ่านไปเรื่อยๆ จนกระทั่งแกหันมาเจอเท่านั้นแหละ
โดนตวาดเลยครับ
บอกว่าโตแล้วยังอ่านอีกเหรอ การ์ตูนน่ะ
ทำไมคนรุ่นนี้ถึงไม่สนใจอะไรที่มันเป็นสาระเลย
เด็กเดี๋ยวนี้ไม่อ่านสกุลไทย พลอยแกมเพชรกันแล้วรึไง
หลายวันก่อน มีลูกค้าอุ้มลูกหมามาที่ร้าน ตาของมันเป็นสีฟ้าซีดๆ ดูแล้วน่าจะดุและเหี้ยมเกรียม แต่ตรงกันข้าม ความเด็กของมันทำให้ดูเหมือนตุ๊กตาขนฟูๆ ..หล่อและน่ากอด
ไอ้หมาตัวนี้ (จำไม่ได้ว่าชื่ออะไร) มันเป็นพันธุ์ไซบีเรียนฮัสกี้ ตัวเล็กๆ พอดีอุ้ม ..ปกติแล้วหมาพันธุ์นี้มันน่าจะไปอยู่แถวขั้วโลก เอาไว้ลากเลื่อนขึ้นเขาลุยหิมะ แต่นี่เจ้าของพามาเล่นแร็ก.. ตากห้องแอร์ (เอาวะ.. หนาวพอๆ กัน ให้อภัยๆ)
ผมจับมันมาอุ้มและแสดงท่าทางเอ็นดูอย่างสุดขีด เพราะปกติเป็นคนที่ชอบสัตว์เป็นชีวิตจิตใจ โดยเฉพาะหมาแล้ว ยิ่งเป็นหมาที่ท่าทางไม่ไฮโซละก็.. รักตายห่าเลย เลยจับมันมากก มากอด และซุกไว้ตรงพุงขณะนั่งหน้าคอม แล้วเอามือลูบขนนุ่มๆ ของมันจนหลับคามือ (หรือไม่ก็ใกล้จะเฉาตาย)
พอถามราคากับเจ้าของ (ชายหนุ่มขาวตี๋และมีรถ) ว่าต้องจ่ายเท่าไหร่ถึงจะมีสิทธิ์ได้ไอ้ก้อนนุ่มๆ นี้ไว้ในครอบครอง ก็ปรากฏว่าคำตอบคือ ไอ้หล่อตัวนี้ดูดตังค์เขาไปแปดพันบาท
โอว… เย็ดครก แปดพันแลกกับความหล่อและสาวมองเหลียวหลัง (ด้วยการอุ้มหมาไง) ….. ถ้าเป็นกู ขอแก้ผ้าเดินดีกว่า ได้มองกันตั้งกะต้นซอยยันท้ายซอย
Continue reading 034 | ไอ้ลูกหมา
