รีวิวห้องสมุดลาดปลาเค้า ห้องสมุดที่เมพเกินคาด

พอนับนิ้วดู ผมอาศัยอยู่ลาดปลาเค้ามาหกเจ็ดปีแล้วครับ ที่นี่มีศูนย์กลางชุมชนคือวัดลาดปลาเค้า ที่ผมเองก็ไม่ได้ไปยุ่งเกี่ยวกับเขามากไปกว่าการไปทำเรื่องขอยืมโต๊ะกับหม้อไหมาจัดงานทำบุญบ้านเมื่อสมัยย้ายมาอยู่ใหม่ๆ แน่ล่ะ เวียนเทียน งานบุญอะไรก็ไม่เคยไปร่วม (#คนบาป)

มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ผมปั่นจักรยานผ่าน เหลือบไปเห็นว่าหลังซุ้มประตูวัดนั้นมีห้องสมุดประชาชนเหี่ยวๆ ตั้งอยู่ ด้วยความว่าง เลยแวะเข้าไป ในใจก็คาดไว้อยู่แล้วว่าสิ่งที่จะได้พบคืออะไร แล้วก็เป็นไปตามคาด

มันคือห้องสมุดเหี่ยวๆ จริงๆ

จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ มีเพื่อนบ้านมาโพสต์ในกรุ๊ปของหมู่บ้านว่า ห้องสมุดแห่งนั้นได้รีโนเวตใหม่เอี่ยม เป็น “ห้องสมุดอย่างดี” ไอ้ผมที่มีภาพติดตาในครานั้นก็นึกไม่ออกแหละว่ามันจะไปดีได้ยังไง สถานที่ราชการที่เดินเข้าไปก็นึกออกว่าต้องมีกลิ่นขี้นกพิราบลอยมาเตะจมูกนั่น

แต่ด้วยความว่างหลังจากไปส่งลูกสาวเข้าโรงเรียนอนุบาล ผมเช่าการ์ตูนมา แต่เกิดขี้เกียจเข้าบ้านทันที อยากเอ้อระเหยหาที่นั่งอ่านการ์ตูนก่อน

ส่วนตัวไม่ชอบบรรยากาศอันน่าอึดอัดของร้านกาแฟ (คิดไปเองว่ามันต้องเก๊กนั่งหลังตรง และต้องพรีเซนต์เป็นตัวของคนอื่นตลอดเวลา) และสารภาพว่าสมัยเด็กผมเคยเป็นเด็กเนิร์ดสุดๆ ขนาดที่พักเที่ยงต้องไปสิงอยู่ห้องสมุดทุกวัน ยืมหนังสือจนบัตรยืมเปื่อยยุ่ย และสนิทกับครูบรรณารักษ์อะไรแบบนั้น แต่พอโตมาก็ห่างหายจากห้องสมุดไปเสียนาน

ในเมื่อโอกาสเหมาะเจาะแบบนี้ ผมจึงตั้งใจวกไปห้องสมุดเหี่ยวๆ แห่งนั้นอีกครั้ง อยากรู้ว่าพอศัลยกรรมออกมาแล้วจะเป็นอย่างไร

พอจอดแว้นที่ด้านหน้าอาคาร เท่านั้นเอง ผมนี่ถึงกับอึ้งเลยครัชเมี้ยว

Continue reading รีวิวห้องสมุดลาดปลาเค้า ห้องสมุดที่เมพเกินคาด

รีวิว 3 สุดยอดร้านก๋วยเตี๋ยวแห่งลาดปลาเค้า

พอดีผมเป็นคนชอบกินก๋วยเตี๋ยวมากโดยไม่จำกัดสัญชาติ จะเป็นก๋วยจั๊บญวนหรือราเม็ง หรืออาหารอะไรก็ได้ที่มันเป็นชามๆ มีน้ำซุป แล้วใส่เส้นลงไป เพิ่งมารู้ตัวเอาเมื่อตอนโตนี่แหละว่าตัวเองที่ถึงแม้จะไม่มีรสนิยมด้านอะไรเลย (ไม่ว่าจะเป็นแฟชัน หูฟัง เพลง หนัง ฯลฯ คือรสนิยมต่ำแบบที่พูดไปก็โดนดูถูกน่ะ 555)

แต่กับก๋วยเตี๋ยวนี่ค่อนข้างมั่นใจว่าผมกินเป็น และแนะนำได้ว่าเจ้าไหนอร่อย

ก่อนหน้านี้ที่ผมยังทำงานอยู่ออฟฟิศแถวเพลินจิต เวลาพักเที่ยงทีนึงก็จะไปหากินใกล้ๆ ซึ่งแถวนั้นก็มีร้านฟู้ดคอร์ตบ้าง เวิ้งโซนอาหารบ้าง ซึ่งไม่ว่าจะร้านไหนๆ มันก็มีไว้แค่ให้มนุษย์เงินเดือนอย่างเรากินกันตาย แต่แทบไม่มีเจ้าไหนเลยที่รู้สึกว่ากินแล้วโหยหา อยากกลับไปจัดใหม่อีกครั้ง หรือกินแล้วอยากอวด อยากชวนเพื่อนฝูงมานั่งกินด้วยอย่างร้านแถวบ้าน!

อันว่าย่านลาดปลาเค้านั้นเป็นย่านที่ไม่ค่อยมีอะไรครับ เป็นถนนแห้งๆ รถวิ่งผ่านมาแล้วก็เลยผ่านไป มองรอบๆ มีแค่แฟลตทหาร ร้านเกะล้วงที่ปิดตอนกลางวันและไปล้วงกันตอนกลางคืน แล้วก็พวกร้านอะไหล่ยนต์ แอร์ ซ่อมช่วงล่างงี้ ดูแล้วไม่ค่อยมีชีวิตชีวาและเป็นมิตรกับการใช้ชีวิตประจำวันเท่าไหร่เมื่อเทียบกับโซนลาดพร้าวอื่นๆ อย่างโชคชัยสี่หรือวังหิน แต่เชื่อว่าอีกไม่นานน่าจะเริ่มสนุกขึ้น เพราะพวกคอนโดเอย บ้านจัดสรรเอย เริ่มทยอยมาเปิดแถวๆ นี้เพราะอีกไม่นานรถไฟฟ้าจะมา (พี่แกเลยเอามาเป็นจุดขาย ขายอนาคตนี่แหละสวยหรูดี)

แล้วระยะนี้ผมเริ่มอยู่ติดบ้านน่ะครับ ด้วยความที่แถวนี้มันไม่ค่อยมีอะไร แต่ผมจำเป็นต้องออกไปหาอะไรกิน เพราะเมียไม่ใช่แนวแม่ศรีเรือน ทำอาหารไม่เป็น ถึงวันไหนคึกลองทำขึ้นมาก็ไม่สามารถถ่ายรูปโพสต์โชว์ใครได้ ดังนั้นทุกร้านที่อยู่ในย่านนี้จึงเสร็จบ้านเราหมดแล้ว ไหน มึงเปิดใหม่ใช่ไหม ขอไปลองหน่อย ถ้าไม่เวิร์กก็กู๊ดบาย แต่ที่ไหนเวิร์กก็ไปซ้ำอีก โดยมีข้อแม้ว่าขอเป็นแถวๆ บ้าน จะได้หอบลูกเล็กไปได้สะดวกหน่อย

แต่โดยลำพังถ้าเมียกับลูกไปค้างบ้านแม่ยาย ทิ้งผมให้อยู่บ้านคนเดียว ร้านที่ตัวเองจะไปประจำก็คือร้านก๋วยเตี๋ยวครับ ด้วยรสนิยมเป็นพวกเน้นกินเส้นอย่างที่กล่าวไว้ในย่อหน้าแรก พอเที่ยงทีไรก็จะปั่นจักรยานออกไปเสพเส้นใส่ท้องแล้วกลับมานอนแผ่อ่านการ์ตูนอยู่บ้านทุกที

ตัดเข้าเรื่องเลยละกัน ผมได้ไปทำการสำรวจร้านก๋วยเตี๋ยวในย่านลาดปลาเค้ามากว่า 87,400 ร้าน และทำการคัดเลือกโดยคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ (ตูเอง) จนเหลือสุดยอดร้านก๋วยเตี๋ยวแห่งลาดปลาเค้ามา 3 ร้าน 3 แนว ดังต่อไปนี้

ร้านก๋วยเตี๋ยวต้มยำ ซอยลาดปลาเค้า 28

ยกให้เป็นร้านก๋วยเตี๋ยวต้มยำที่เชิดหน้าชูตาของย่านนี้เลย ร้านไม่ได้ดังถล่มทลายแบบที่ใครต่อใครต้องถ่อมากินเพราะความดังนะครับ แต่ถ้าจะถ่อมาก็อยากให้ลองชิมเพราะรสชาติ บรรยากาศของร้าน (เปิดเพลงฝรั่งแนวเรื่อยเปื่อยเอื่อยเฉื่อย) และลูกสาวเจ้าของร้านมากกว่า ก๋วยเตี๋ยวร้านนี้ตั้งอยู่เงียบๆ ในซอยลาดปลาเค้า 28 (ดูใน Google Street View) เปิดมาได้ประมาณ 8 ปีแล้ว ที่เจ๋งคือเป็นบ้านของเจ้าของร้านเอง เวลามากินเลยไม่รู้สึกว่าจะต้องรีบกินและรีบไป ไม่งั้นแม่ค้าจะบ่นเอา ดังนั้นเวลาไปแต่ละครั้งกับลูกเมีย ผมเลยอุ้มลูกไปดูหมา ดูปลา (มีปลาด้วย) ดูรูปปั้นเป็ดไก่ และเล่นกระดิ่งวัวที่เป็นของประดับในสวนกระถางเล็กๆ ของร้าน ก็โอเคนะครับ สงบดี

ก๋วยเตี๋ยวต้มยำ
บรรยากาศหน้าร้าน

เมนู
เมนูของร้านนี้ ที่จริงมีเย็นตาโฟอีกนะที่เป็นจุดขาย แต่ผมชอบต้มยำมากกว่า

วุ้นเส้นหมูสับต้มยำ
ถ้าสั่งวุ้นเส้นต้มยำหมูสับแบบนี้ 40 บาท จะได้หมูสับโบ๊ะมาเต็มหน้า

บะหมี่ต้มยำหมูรวม
ส่วนเมนูโปรดของผมคือบะหมี่ต้มยำหมูรวม ใส่มาหมดเลย หมูสับ หมูชิ้น กระดูกอ่อนกรุบกริบ ใส่ไข่ด้วยนะ (45 บาท)

บะหมี่ต้มยำหมูรวม
รสชาติน้ำซุปกลมกล่อมครับ พอพี่สาวน้องสาว (ลูกสาวเจ้าของร้านน่ารักทุกคน นี่ถึงกับย้ำ) เอาชามมาวางเสิร์ฟ ก็กินได้เลย ไม่ต้องปรุงอะไร

อ้อ คราวที่ไปถ่ายรูปมานี่ไม่มียำสามกรอบ เอามาเคี้ยวเล่นสนุกดี กับกล้วยทับ วางมาเป็นจานพร้อมไม้จิ้ม หรือจะสั่งลูกชิ้นมานั่งกินเล่นก็ได้ แต่ก๋วยเตี๋ยวรอไม่นานนะ ถึงคนจะเยอะก็ไม่นาน ส่วนออปชันอื่นๆ ก็เช่น มีหนังสือพิมพ์สองค่ายใหญ่ให้อ่านสลับกัน มีน้ำแปลกๆ ให้ลองกิน (ลองถามป้าดูก่อนว่าวันนี้มีน้ำอะไรบ้าง)

ข้อเสียของร้านนี้คือบางทีถ้ามาตอนเที่ยงๆ จะไม่มีที่จอดรถครับ แต่ร้านเปิดเช้า เก้าโมงก็นั่งกินได้แล้ว มาช่วงเวลาอื่นจะได้นั่งชิวๆ ได้มากกว่า ก็ไม่ถือเป็นข้อเสียเท่าไหร่เนอะ / ร้านปิดวันอาทิตย์ครับ ถ้ามาเจอปิดกลัวเก้อก็ข้ามไปกินข้าวซอยฝั่งตรงข้ามก็ได้ อร่อยเหมือนกัน แต่ไม่ใช่แนวก๋วยเตี๋ยวเลยไม่ได้จัดรวมอยู่ในรีวิวครั้งนี้

ต่อไปเป็นร้านที่สอง..
Continue reading รีวิว 3 สุดยอดร้านก๋วยเตี๋ยวแห่งลาดปลาเค้า

ชายผู้วิ่งตามหาความฝัน ด้วยลำแข้งของตนเอง

ทีแรกจะเขียนอธิบายเกริ่นอะไรยาวๆ ซะหน่อย
แต่ดึกแล้ว ต้องนอน เลยสแกนแปะมันทั้งแบบนี้แหละ
(ขนาดจะ resize ภาพให้มันพอดีๆ กันยังขี้เกียจ)

มนุษย์เงินเดือนนี่นะ ไม่ชิวเลย

ScanImage003

ScanImage004

ScanImage005

ScanImage006

ScanImage007

ScanImage008

ScanImage009

ScanImage010

จบ.

ป.ล.
ตั้งชื่อหมวดเป็น “การ์ตีน” ครับ.. คือวาดได้แต่แบบส้นตีนๆ ยังงี้แหละ
เดี๋ยวไว้ว่างๆ จะเพิ่มเมนูข้างล่างหน่อย จะได้ขุดของเก่ามาอ่านง่ายๆ
นี่ขนาดตัวเองยังหาเองไม่เจอเลย น้อยเกิ๊น