เติมพลังเต็มถังเลยน้อง

ดึกแล้ว
แต่รู้สึกว่าต้องระบายอะไรออกมาหน่อย

เคยรู้สึกทำนองนี้กันไหมครับ ตอนนี้ผมกำลังเป็นอยู่เลย คืออยู่ดีๆ พลังงานชีวิตมันก็มา มาแล้วก็อยากริเริ่มอะไรจริงจังให้สมกับที่ “ว่าจะ” ทำนั่นนี่ตลอดมา แต่ก็ติดข้ออ้างเรื่องเวลามาตลอดเช่นกัน

ตอนนี้เรื่องลดน้ำหนักเราทำได้เป็นที่น่าพอใจ
ก็เป็นประกายไฟแวบแรกให้รู้สึกว่าไอ้ที่เราอ้างอยู่เสมอว่าช่างไม่มีเวลาว่างแบบคุณภาพๆ เอาซะเลยนั้นมันปัญญาอ่อนมาก

โปรเจกต์ล้านแปดในสมอง ถ้าไม่ได้เริ่มลงมือทำ มึงก็แค่ไอ้ขี้โม้

โอเค พรุ่งนี้จะเริ่มละ!!
บริหารเวลาด้วยการใส่อุปสรรคลงไปในเวลาที่ไม่ค่อยจะมีนั่นแหละ ดูซิว่าพอมีเป้าหมายแล้วมันจะช่วยทำให้เวลาฟุ้งๆ ที่ว่า มันตกตะกอนลงได้ไหม

ถึงพวกเขาจะไม่รู้ตัว แต่ก็ขอขอบคุณจักรี ขอบคุณพี่หนุ่ม ขอบคุณแชมป์ เอม หนุงหนิง และอี บ.ก.แบงค์มากๆ เลยครับ

ป.ล. เขียนบล็อกตอนนี้ในมือถือ แอปเวิร์ดเพรสก็เข้าท่านะ

ครัวบ้านน้าเมฆ

วันนี้เราจะพาคุณไปเยี่ยมบ้านเล็กๆ แต่อบอุ่นของครอบครัว “คุณเหนือเมฆ น้ำเงินใจงาม” (หรือน้าเมฆ น้าชายของภรรยาของผู้เขียนเอง) ผู้เป็นเจ้าของบ้านยกพื้นหลังเล็กๆ ติดสวนร่มรื่น ที่ อ.เมือง จ.ปทุมธานีกันครับ

ครัวบ้านน้าเมฆ

ความอบอุ่นของครอบครัวขยาย ที่ประกอบไปด้วยสมาชิกครอบครัวสืบทอดกันมาถึงสามรุ่น ถูกถ่ายทอดอย่างละเมียดละไม ผ่านการจัดวางของห้องครัวที่เป็นสเปซเชื่อมต่อกับห้องนั่งเล่นและห้องนอนได้อย่างเหมาะเจาะ
ด้วยช่องแสงจากหลังคาที่สาดส่องลงมา ทาบทับกับภาชนะเก๋ๆ ชิกๆ จากตลาดปทุมธานี ที่แขวนเป็นระนาบเพื่อประโยชน์ในเชิงฟังก์ชันการใช้สอย ที่สะดวกรวดเร็ว แถมยังเป็นการโชว์มิติและพื้นผิวของวัสดุ จนเกิดเส้นสายของแสงและเงารูปร่างแปลกตา แต่มีจังหวะจะโคนดูเพลิดเพลินและน่าสนใจไม่เบื่อ ขับให้เกิดบรรยากาศแห่งความสุขยามรับประทานอาหารเย็นร่วมกันของสมาชิกทุกคนเป็นอย่างดี

นอกหน้าต่าง

เมื่อมองจากโต๊ะรับประทานอาหาร จะเห็นบรรยากาศของสวนหลังบ้าน ถึงแม้จะเป็นที่ดินและทางเดินเข้าบ้านของคนอื่น ได้อาศัยความได้เปรียบด้านความสูงของตัวบ้านที่สามารถมองเห็นวิวจากมุมสูงลงไปพบความเขียวชอุ่มเบื้องล่าง โดยเฉพาะหน้าฝนอย่างตอนนี้ เราจะได้เห็นหยดน้ำฝนที่เกาะพร่างพราวตรงขอบหน้าต่างบานผลัก ทำให้ฤดูฝนที่เป็นสิ่งน่าเบื่อของคนเมือง กลับกลายเป็นความรื่นรมย์ของครอบครัวค้าขายอย่างบ้านคุณเหนือเมฆได้เป็นอย่างดี

งานนี้ต้องขอยกเครดิตให้สถาปนิกผู้ออกแบบ อันได้แก่ เตี่ย คุณเหนือเมฆ (น้าเมฆ) และเจ็กชุน ที่ช่วยกันออกแบบ หาวัสดุ แผ่นไม้ แผ่นประตูจากเพื่อนบ้านและญาติมิตร และลงมือลงแรงต่อเติมบ้านด้วยตนเองเป็นแบบ DIY แท้ๆ

หมายเหตุ:
ปลายปี 2554 น้ำท่วมปทุมธานีฝั่งตะวันตก บ้านน้าเมฆพังไปครึ่งหลัง จากการอยู่ใต้น้ำสูงถึงสองเมตร และถูกต้นก้ามปูใหญ่หลังบ้านที่ล้มลงมาทับเนื่องจากดินชุ่มน้ำไม่สามารถรับน้ำหนักรากของต้นไม้ใหญ่ไว้ได้ หลังจากฟื้นฟูสภาพบ้านแล้ว ครอบครัวน้ำเงินใจงามจึงได้รีโนเวตบ้านใหม่ให้ด้านหลังมีพื้นที่เลี้ยงนกกรงหัวจุกและชมวิวสีเขียวร่มรื่นด้านหลังบ้าน พร้อมกับการจิบกาแฟและอ่านนิตยสารทีวีพูลได้อย่างสบายอารมณ์

ปรัชญา สิงห์โต : ถ่ายภาพ (Galaxy Note / Camera360 / Fห่าอะไรไม่รู้ / ISO 9002)

เพิ่มเติม: ผู้เขียนเพิ่งไปเปิดเจอสภาพบ้านน้าเมฆตอนน้ำท่วมครับ แนะนำให้คลิกดูแล้วจะร้องเหยดเป้ด :05:

Pixa: (ว่าที่)โปรแกรมดู-จัดการภาพสุดเมพของแมค

ก่อนอื่นต้องยอมรับกันก่อนนะครับ ว่าในแมคที่หลายคนต่างบูชาเนี่ย ไม่มีโปรแกรมดูและจัดการภาพที่เข้าท่าเลย ถ้าเป็นในวินโดวส์ยังยกให้ FastStone Image Viewer และ Picasa (ซึ่งตัวหลังนี่หน้าตาเป็นมิตรต่อผู้ใช้กว่า และมีในแมคเหมือนกันแต่แม่งหน่วงๆ)

จนไปเจอตัวนี้ครับ “Pixa” ซึ่งตอนนี้ยังเป็นรุ่นเบต้าอยู่ เลยโหลดฟรี แต่แลกมาด้วยความสามารถช่วงแรก ที่ยังไม่ค่อยเยอะ (ดูในเว็บแล้วคิดว่าต่อไปคงเยอะแหละ) ซึ่งที่ต่างจากโปรแกรมอื่นๆ ในท้องตลาด รวมถึง iPhoto เองที่คนใช้แมคเขาต้องใช้กัน (เหรอวะ) คือมันคิดเครื่องมือกรุบกริบมาให้คนทำงานออกแบบเอย กราฟิกเอยโดยเฉพาะ

เอาที่เห็นเป็นประจักษ์ตาก่อนนะ


หน้าตาโปรแกรมดูแล้วเข้าใจเลย ข้างบนเป็นแท็บ ยังไม่ยืดหยุ่นเท่าไหร่ เช่นใช้เมาส์ปุ่มกลาง-ที่แอปเปิลไม่มีนี่หว่า-ทำนู่นนี่ไม่ได้ หรือต้องคลิกขวาโอเพ่นนิวแท็บอย่างเดียวไรงี้ ถ้าหล่อและเก่งเท่าโครมได้นี่จะกรี๊ดมาก ส่วนข้างซ้ายก็เป็น Sidebar แบ่งเป็นไลบราลี่ และโปรเจ็กต์ ซึ่งเราจะเพิ่มโฟลเดอร์แบบ Live ได้ (มันก็คือโฟลเดอร์ธรรมดาแต่เฝ้ามองการเปลี่ยนแปลงเวลามีไฟล์ใหม่เข้ามาน่ะ) แล้วก็พวกใส่แท็กป้ายสีแบ่งประเภทให้ภาพคล้ายโปรแกรมอื่นๆ

03-loupe
มีเครื่องมือดูดสี (Loupe Tool) ออกไปเป็นโค้ด RGB / Hex Code / CSS3 / ฯลฯ

02-blank tamplate
อันนี้ของดี ที่บอกว่าเหมาะกะคนทำงานออกแบบ คือมี New Image From Template แล้วก็ให้เลือกเลยว่าจะเอาเทมเพลตอะไรล่ะ

05-PSD Layer
มันก็จะบ้วนถุยออกมาเป็นไฟล์ PSD ที่แบ่งเลเยอร์ไว้แล้วเรียบร้อย อย่างไอแพดนี่มีหมดต้งแต่ 1-2-3 เลย

04-export
และสุดท้าย Export ภาพออกไปเป็นตระกูลต่างๆ ซึ่งก็ตั้ง Preset ไว้ได้ครับ

นอกนั้นก็ จับหน้าจอได้แบบฉลาดๆ (เลือกจับเฉพาะหน้าต่างแอปได้ เช่นภาพข้างบนนี่ไง), อัปโหลดภาพขึ้น Dropbox และ Cloud App ได้ ฯลฯ (ลองเล่นแค่นี้แหละ) และย้ำว่าเขากำลังพัฒนาอยู่ นี่แค่รุ่นเบต้า พวกครอปภาพไรงี้ยังไม่มีเลย เอ๊ะ หรือมีแล้วแต่ยังหาไม่เจอวะ..

ถ้าดูแล้วหลงกลก็เข้าไปโหลดเหอะครับ: Pixa – organizing your images, the easy way

ป.ล.
เขียนห้วนหน่อยนะครับ พอดีอู้งานได้แว้บเดียว

ต่อไปนี่คงเป็นเรื่องปกติของมนุษย์เงินเดือนในกรุงเทพฯ

เหรอวะ.. :08:

เมื่อตอนบ่ายโมง ชาวสามย่านส่วนหนึ่งกะว่าจะรีบลงไปกินข้าว แล้วก็จะรีบขึ้นมาทำงานต่อ เลยลงจากตึก ฝ่าแดดข้ามถนนไปถึง KFC เพื่อจะกินด่วนๆ แล้วอยู่ดีๆ ฝนก็เทลงมาแบบไม่ลืมหูลืมตา

เราเลยได้สิงอยู่ร้านอาหารแดกด่วนกันอย่างเนิบช้าเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงกว่าๆ ฝนถึงเริ่มซา แล้วก็กะว่าค่อยๆ ลุยกันเข้ามาทำงานต่อ และก็เจอแม่น้ำขวางไว้ทุกทางที่จะกลับเข้าสู่ออฟฟิศได้ มองซ้ายมองขวา พนักงานทุกๆ ออฟฟิศไม่ว่าจะนุ่งอะไร ใส่รองเท้าอะไร ถุงน่องลายตาข่ายหรือสีดำสุดเอ็กซ์ ต่างก็เดินลุยน้ำเน่ากันทั้งนั้น เพื่อกลับเข้าสู่ฟันเฟืองอุตสาหกรรม

เราก็เลยลุยบ้าง

C360_2012-09-25-14-42-07

C360_2012-09-25-14-45-42

01
ภาพสุดท้ายนี่อาจดูไม่สุภาพและทำให้เกิดภาพลักษณ์ที่ไม่ดีต่อองค์กร (นึกภาพว่าวันนึงไปเข้าตลาดหุ้นแล้วผู้ถือหุ้นมารู้ว่าเราล้างตีนในอ่างล้างมือจะทำยังไง) แต่ทำไงได้ ห้องน้ำออฟฟิศไม่มีที่ฉีดตูด เดินมาขอขันตักน้ำจากป้าแม่บ้านเพื่อจะต่อก๊อกตักราดขาไรงี้ ..ซึ่งคุณป้าก็ยิ้มและบอกว่าเอาแบบนี้เลยละกันลูก เดี๋ยวป้าล้างให้เอง ..ป้าแมนมากครับ ขอกราบ

[แก้ไข] โดนเบื้องบนเซ็นเซอร์ครับ.. ตั้งแต่เขียนบล็อกมาสิบกว่าปี เพิ่งเคยโดนนี่แหละ

ป.ล.
ดีที่ผมใส่รองเท้าหมีมา เลยรอด (คู่เดียวกะที่ลุยน้ำท่วมขี่จักรยานรายงานข่าวเมื่อปีก่อน) เลยสบายตีนกว่าใคร

How to ดูด RSS Feed จาก Twitter Timeline ของ Who ก็ได้

อันนี้เพิ่งรู้จริงๆ เป็นความรู้ใหม่หลังจากใช้ทวิตเตอร์มาตั้งหลายปี เลยขอจดไว้หน่อย เนี่ย เป็นลิงก์เอาไว้ดูด RSS Feed ของไทม์ไลน์ทวิตเตอร์เราทั้งหมด รวมถึงที่เมนชั่นตอบชาวบ้านเขาได้ด้วย!

https://twitter.com/statuses/user_timeline/iannnnn.rss

เอาไปเปลี่ยนตรง “iannnnn” เป็นชื่อทวิตเตอร์แอคเคาต์ของใครก็ได้ (ที่ไม่ Protected) เท่านั้นแหละจบเลย อ่านง่าย ดูดคล่อง เอาไปทำอะไรต่อก็ได้ เช่น จะเก็บข้อความที่เราทวีตไว้ทุกอันตลอดกาล (ไม่ใช่ขี้เหนียว หยิบมาแสดงแค่ 3200 ข้อความล่าสุดเท่านั้น)
ทีนี้ก็ค่อยไปหาเครื่องมือแปลง RSS Feed เป็นสิ่งอื่นๆ แทน เช่น เก็บใน Google Spreadsheets หรือ Dropbox หรือ Evernote หรืออะไรอีกล่ะ ที่มันจะไม่เจ๊งง่ายๆ น่ะ ถ้านึกไม่ออก ลองใช้บริการของ IFTTT.com จ้ะ

ป.ล.
เนื่องจากทวิตเตอร์มันขี้เหนียวขึ้นทุกที ทุกที และ API ยิ่งออกใหม่ยิ่งดิ่งเหว ดังนั้นไอ้เจ้า Timeline Feed นี่มันจะลบทิ้งเมื่อไหร่ก็ย่อมได้ (แบบตอนที่ Facebook แม่งลบ Note Feed ตอนนั้นเคืองมาก) ขอภาวนาให้บริษัทมันลืมลบซะทีเถอะ เพี้ยง!

ป.อ.
มีคนบอกว่า RSS Feed ตายแล้ว .. บอกมาห้าหกปีแล้ว แต่วันนี้เราก็ยังใช้มันอยู่นะ แต่อีคนที่บอกนี่ต้องไปไล่ล็อบบี้ชาวบ้านให้เลิกใช้แน่เลย กันตัวเองหน้าแตกงี้

ป.ฮ.
เมื่อวานไปบาร์แคมป์บางเขนมาครับ สนุกดี ถึงจะไปแย่งพิซซ่าตอนเลิกงานไม่ทัน (ซึ่งเคืองมาก โดยเฉพาะตอนเหลือบไปเห็นอีเด็กที่ถือในมือสองชิ้นแล้วยังมาหยิบขนมปังกระเทียมที่เหลือก้นกล่องตัดหน้ากูอีก สรุปว่าเดินไปเทโค้กแก้วนึงแล้วแว้นขี่ฝ่าฝนกลับบ้านเลย) — (เฮ้ย เมื่อกี้วงเล็บแน่เรอะ) — แต่อยู่ดีๆ ก็ได้พูดห้องใหญ่แบบเผาสไลด์โคตรสด (อัปไว้ที่นี่) ก็มันส์ดี ขอบคุณนะครับ