เมื่อคืนนั้น ฉันฝันเนิร์ด

(NERD ALERT)

ตอนนี้อยู่สระแก้วครับ มาชาร์จแบตชีวิต ปรากฏว่าเมื่อคืนดันนั่งเฝ้าจอดูแอปเปิลเขาขายของซะงั้น เลยนอนดึกมาก ..นอนดึกไม่พอ ดันฝันสนุกอีก (สนุกแบบเนิร์ดๆ นะ เตือนไว้ก่อน) พอตื่นมาเลยต้องรีบทวีตไว้ก่อน เดี๋ยวลืม แล้วก็ตามฟอร์ม บันทึกไว้เพราะเดี๋ยวทวีตแม่งก็จม (ยากจริงชีวิตกู)


(เผื่อใครไม่เก็ต ลองค้นหาวิดีโอเกี่ยวกะอนุบาลฝันในฝัน อะไรสักอย่าง สตีฟจ็อบส์ร่างยักษ์ก็อยู่ในนั้น)


ความเนิร์ดมาละครับ


อันนี้เจ๋ง พี่เม่นมายืนครีติกหน้าชั้นเลย ว่าถ้าจะมีความสามารถนี้จริง ทวิตเตอร์น่าจะเสียเอกลักษณ์เรื่องความง่ายไป เพราะผู้ใช้ต้องคิดเยอะขึ้นมาก เราเลยอ้อมแอ้มอ้างไปว่า มันก็ควรจะมี default ที่ดีพอ นั่นแปลว่า user ระดับทั่วไปไม่ต้องมานั่งนึกเรื่อง Circles นี้หรอกครับ ก็ใช้ตามปกติไปนั่นแหละ คนที่จะนึกน่าจะเป็นทวิตเตอร์ของแบรนด์มากกว่าที่จะเลือกเจาะจงว่าจะให้ข้อความนี้ส่งถึงใคร
นอกจากนี้แล้วยังมีฟีเจอร์ที่ไม่ได้ทวีตอีกแต่มันต่อเนื่องจากข้อนี้ เช่น ระบบกึ่งบังคับให้ผู้ใช้ใส่ profile ของตัวเองให้ละเอียดหน่อย เพื่อให้ความสามารถเรื่องการส่งข้อความให้เห็นเฉพาะลิสต์ที่ว่าเนี่ย ส่งไปถึงตัวคนง่ายขึ้น เช่น อาศัยอยู่แถวประเทศไทย (อันนี้ user ไม่ต้องปรับอะไร เพราะเขียน location อยู่แล้ว ยกเว้นพวกเขียนว่า “อยู่กลางใจเทอ” ไรงี้ มึงต้องแก้) หรืออายุ เพศ การศึกษา ฯลฯ สรุปคือลอกความสามารถนี้มาจากเฟซบุ๊ก


อันนี้พี่เม่น(ในฝัน)กับใครอีกคน น่าจะพี่อาท บอกว่าดูแล้วมันส่งเสริมธุรกิจใต้สะดือนะเนี่ย ซึ่งเราว่าจริง และทวิตเตอร์ก็คงไม่แคร์เพราะเป็นช่องทางหารายได้ของเขา แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือคนจะเริ่มรู้สึกว่าเออ ข้อความที่ทวีตออกไปเนี่ยมันมีลิขสิทธิ์ มีค่าสมองได้เหมือนกัน เผื่อใช้ในกรณีทวีตข่าว Exclusive หรือบทกวี หรือนิยาย (เคยเห็นที่ไหนไม่รู้แต่งนิยายในทวิตเตอร์เลยเก็บมาฝันเนี่ยแหละ)


ข้อนี้ติ่งเกาหลีหรือคนที่ใช้ทวิตเตอร์ไว้เพื่อแช็ตคุยกันหลายๆ คนเป็นหลัก (แบบเรา) จะสบายใจมาก ที่จริงมีอย่างอื่นอีกนะข้อนี้ แต่ในฝันเราเถียงกันว่าแบบไหนถึงจะดี เช่น ตั้งชื่อแบบ @[…] ซึ่งอย่างหลังนี่เสียพื้นที่ตัวอักษรไปอีกสองตัว ซึ่งไม่พอแน่ แต่ก็มีอีกข้อที่เสนอไปว่า ระบบใหม่ของทวิตเตอร์จะจำ username เป็นเพียง 1 ตัวอักษร (ข้อจำกัด 140 ตัวอักษรนั้นมาจาก SMS ซึ่งเลิกใช้ไปนานมากแล้ว) ดังนั้นถ้าใช้ร่วมกับข้อนี้ก็คงโอเค

ที่จริงมีอีกเยอะมากเลย ไม่รู้ไอเดียมันผุดขึ้นมาตอนหลับได้ไง แล้วทำไมต้องฝันซ้อนฝันด้วย เดาว่าคงเพราะกังวลว่าวันนี้เรานอนน้อย แล้วต้องขับรถไกลๆ กลับกรุงเทพฯ อีกแหงเลย เลยกังวลนิดๆ จนเก็บไปฝัน

จบครับ ไปขี้ละ

[Nerd Alert] ไอติมในโค้ดสีที่มีคำว่า face

เมื่อวานซืน อยู่ดีๆ ก็อยากรู้ครับว่าไอ้รหัสสีแบบ Hex color ที่ใช้สำหรับทำเว็บเนี่ย ถ้าพยายามบังคับมันให้เป็นตัวอักษรที่อ่านออก หรือคำที่อ่านง่ายเลย มันจะมีคำว่าอะไรบ้างไหม เผื่อจะเอามาใช้สุ่มสีมั่วๆ ซะหน่อย

แล้วก็เจอครับ!
ดีใจมาก ดีใจอยู่คนเดียวแบบไม่รู้จะอธิบายให้ใครฟังว่าไงดี เพราะแม่งเป็นเรื่องความสนใจส่วนตัวและเนิร์ดมากๆ :30:

เอาสั้นๆ เผื่อใครงง ก็คือไอ้เจ้าโค้ด #000000 ถึง #ffffff เนี่ย ถ้าเปลี่ยนตัวเลข (ฐาน 16 มีตั้งแต่ 0 ถึง f) ข้างในให้มีคำว่า “face” เป็นส่วนหนึ่งปั๊บ รับรองสวยเลย จบเลย (ซึ่งทั้ง f a c และ e นี้ก็เป็นหนึ่งในตัวเลขฐาน 16 เหมือนกัน) แล้วพื้นที่ที่เหลือก็ใส่อะไรไปก็ได้ตั้งแต่ 0 ยัน f ปั๊บ รับรอง ผลออกมาจะดูสวยดีมีรสนิยมทั้งหมด ที่สำคัญมันเป็นโทนสีที่คล้ายๆ กับไอติมในร้าน i-berry น่ะครับ คือจะว่าแว้นก็ไม่แว้น จะทึมก็ไม่ทึม แต่มันหวานๆ เปรี้ยวๆ น่ากินชะมัด!

พูดไปก็คงนึกภาพไม่ออกเท่าไหร่ ยิ่งคนที่ไม่ได้ทำเว็บก็ยิ่งงงว่าไอ้นี่มันพูดอะไร ..อ้ะ งั้นดูตัวอย่างนะ
Continue reading [Nerd Alert] ไอติมในโค้ดสีที่มีคำว่า face

ใช้ผีปราบเด็กแว้น

ที่ยูเครนมีปัญหาที่แก้ไม่ตกซะที
ก็คือปีนึงๆ มีอุบัติเหตุที่เกิดจากการขับรถเร็วเกินกำหนดแล้วไปชนคนเดินถนนตั้งมากมาย
วิธีแก้ของเขาไม่ได้เอาจ่ามาตั้งด่านรีดไถ เอ๊ย ตรวจจับความเร็วนะครับ.. แต่ใช้ผี!

ที่เจ๋งคือเขาคำนวณเผื่อไว้ว่าถ้าใครขับเร็วเกินกำหนดปั๊บ ผีถึงจะโผล่ขึ้นมาพอดี
ดังนั้นระยะทางกับความเร็วก็น่าจะพอดีๆ ที่รถจะไม่เบรกแหกโค้งหัวทิ่มลงคูข้างทางไปก่อน
แต่ถึงจะยังงั้นก็เหอะ พอดูในคลิปแล้วแม่งยังหลอนแสรดอยู่ดี ไม่แหกโค้งชนต้นขนุนก็ดีถมเถแล้ว
ถ้าเอามาประยุกต์ใช้กะเด็กแว้นบ้านเรา คงได้มีตายกันเกลื่อนแหงๆ ครับ

แต่ก็คงใช้ได้แค่รอบเดียว เพราะมันจะเหมือนจ่าเฉยที่มีไว้จนคนชิน ก็เหลือแค่ให้นกขี้ใส่กบาลเท่านั้นเอง

สรุปว่าเจ๋งดี อยากได้เครื่องผลิตผีมาใช้เองที่บ้านบ้าง
เวลาดูคนอวดผีช่วงคลิปจากทางบ้านจะได้มีอะไรใหม่ๆ หน่อย
เอะอะก็ไปขุดคลิปโบราณจากยูทูบมาฉายอยู่ได้ กากจริง

ที่มาและเครดิตคนคิดแคมเปญนี้: Guerrilla Ghost Installation Scares Speeders To Slow Down

047 | The Next Designer’s Generation

หัวข้อบล็อกวันนี้เป็นชื่องาน Thesis จ้ะ
ใครที่เป็นเยาวชนยังไม่รู้จักคำนี้ก็จงตามอ่าน

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมกะโบว์มุ่งหน้าไปมหาวิทยาลัยเพื่อไปดูงานนี้โดยเฉพาะ
(เรียกว่า “มุ่งหน้า” เลยแหละ เพราะอยากดูจริงๆ)
มันคืองาน Thesis (เขาเรียกว่าอะไรนะ – วิทยานิพนธ์ / ศิลปนิพนธ์ / ปริญญานิพนธ์)
ของคณะมัณฑนศิลป์ – คณะที่เหมือนกับเพื่อนสนิทของคณะผมเอง
แต่เสียดายมากกกกกกก ที่ดันมีธุระที่จะต้องไปต่อถึงสองงาน
ก็เลยมีเวลาชมงานแค่ชั่วโมงเดียว

ตอนแรกก็แว้บเอารถไปจอดในตรอกหลังศิลปากร (ค่าจอด 20 บาท โดยมาเฟียท่าช้าง)
แล้วเข้าไปดูที่หอศิลป์ของคณะเดค (ชื่อเล่นของคณะนี้)
เจอน้องเก้อ (blueology) ทำหน้ามึนๆ (คงเมา) เดินอยู่ในนั้น มันก็ทัก
แล้วก็บอกว่าที่พี่เห็นในห้องนั้นมันแค่ 2 ภาค จาก 6 ภาคของคณะนี้นะพี่
อยากดูอีกเยอะๆ ต้องไปนู่นเลย ในหอศิลป์
เอ้า.. เอาก็เอาวะ ผมเลยรี่เข้าไปที่หอศิลป์มหาวิทยาลัยศิลปากร
ซึ่งเป็นท้องพระโรงเก่าที่เขาดัดแปลงมาไว้เป็นหอศิลป์ (ตอนตีสิสของผมก็จัดงานในนี้ล่ะ)
Continue reading 047 | The Next Designer’s Generation

046 | NewWebPick E-zine | 02

yagoohoogle
คลอดแว้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
ไชโยววววววววววว โห่ววววววววววว ฮิ้ววววววววววววว
รอเธอมานานแซ้นนนานนนนนนน (เพ้อเหี้ยอะไรมึงนักวะ)

เอ้า เข้าเรื่อง
คือ NewWebPick E-Zine เนี่ย มันเป็น E-Magazine ไง
เนื้อหาภายในก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับกระแสของกราฟิกดีไซน์ในปัจจุบัน
ฉบับนี้เป็นฉบับที่สองแล้ว (พิมพ์ไปโหลดไป ผมยังไม่ได้อ่าน)
โดยฉบับแรกคลอดตอนกันยา ๒๐๐๔
มีเนื้อหาเน้นไปทางความอึ้งที่เกิดจากกระแสพายุงานออกแบบจากฝั่งเอเชีย

เห็นไหมล่ะ
เป็นไปทุกวงการเลยไม่ว่าจะหนัง วรรณกรรม ศิลปะ หรือกระทั่งงานออกแบบ
ก็บอกแล้วว่าฝรั่งมันเบื่อความเป็นฝรั่งอย่างเต็มเอียนแล้ว
ใครที่เพิ่งนมแตกพานแล้วดันไปเห่อคลั่งมันก็รู้ตัวไว้ด้วยว่าคุณเชยมั่กมากกกก

เฮ้ย เดี๋ยวโม้ยาวฉิบ — ลองโหลดมาอ่านดู
แม้จะดูเหมือนยาก แต่จริงๆ แล้วอ่านง่าย หมือนพลิกหนังสือธรรมดานี่แหละ
แล้วจะได้แรงบันดาลใจมากมายสำหรับคนที่นั่งออกแบบแล้วเกิดสมองตันขึ้นมา
ขอแนะนำอย่างยิ่งยวดเลยครับ

ดาวน์โหลดได้ที่ www.newwebpick.com

ป.ล.
ขนาดไฟล์ของเล่มแรกราวๆ ๓๐ เม็ก ส่วนเล่มสองนี่ล่อไป ๔๐ กว่าเม็ก!

ป.อ.
บังเอิญมาก
เว็บโมนามาเฟียที่ผมเพิ่งมานั่งทำ (บอกจะทำตั้งนานแล้วนี่หว่า) ก็ใช้ Engine แบบเดียวกัน
คือทำให้มันอ่านง่ายๆ เหมือนพลิกหนังสืออ่าน (ขำๆ ครับ ขำๆ)
แต่คงเป็นแค่เล่มเล็กๆ โหลดเร็วๆ ไม่ใหญ่เกือบครึ่งร้อยเม็กยังงั้นหรอก

ป.ฮ.
แต่ก็ยังไม่เสร็จอยู่ดี ..ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก — กำลังต่อสู้กับตัวขี้เกียจอยู่ง่ะ