(ช่องแรกนั่นเรื่องจริงนะ)

ไม่ได้มีจุดหมายอะไรครับ แค่อยากวาดขึ้นมาเฉยๆ เท่านั้นเอง

ตะกละ

ป.ล.กลับจากโพนยางคำรอบล่าสุด พบว่าตัวเองน้ำหนักทะลุ 80 กิโลเป็นครั้งแรกในชีวิตครับ

100 ขั้นตอนสู่ความขี้เหลว

100-ขั้นตอนสู่ความขี้เหลว

ขั้นตอนที่ 1: เชื่อเมีย

ป.ล.
ดองบล็อกมาปีนึง มีอะไรจะเขียนเยอะแยะ สุดท้ายเอาเรื่องขี้เหลวก่อนละกัน :08:

พลังไพร่ใน Social Network (บันทึก #SMCON)

หายหัวไปเลย!!

คราวนี้หายหัวของจริงครับ เรียกว่าโคตรหายหัวไปจากขอบโลกเลยแหละ
พอไม่ได้เขียนบล็อกแล้วก็อึดอัด นึกอะไรออกขึ้นมาตอนขี้แล้วก็ขี้ไม่สุด
แต่เหมือนเดิมครับ ปัญหาเดิมที่อยู่คู่กายมาตลอดของผมก็คือ
ไม่มีเวลาว่างติดกันเป็นก้อนๆ ประดุจการนอนทีละงีบ ก็จะเหมือนไม่ได้หลับ

โอเค ในเมื่อโผล่หัวมาแล้วก็จะเอางานมาแปะซะหน่อยครับ
พรีเซนต์ที่กำลังโหลดอยู่ข้างล่าง (อ่านผักบุ้งโหรงเหรงถ่วงเวลาก่อนนะ) นี้
ผมทำขึ้นเพื่อใช้ในงาน (Social Media Conference 2010) #SMCON
ที่จัดโดย NECTEC Academy และกระปุก.คอม เจ้าเก่าอีกแล้ว อีกแล้ว!
นี่เป็นงานที่ผมได้รับเกียรติแกมกรรโชกจาก @iwhale ให้ไปขึ้นพูดบนเวทีทีสิ
ก็โอว งานเข้าอีกแล้วกู เคยขึ้นเวทีมาแล้วสองครั้งในชีวิตก็สั่นมันซะสองครั้ง
(ถึงจะบอกยังงั้นแต่ก็เอามาอวดในบล็อกทั้งงาน WordCamp และ TWTCON)

แล้วครั้งนี้มีหรือจะไม่พลาด ก็เห่อซะขนาดนี้~

โจทย์คราวนี้ที่เขาตั้งมาให้ก็คือเรืองการตลาดและประชาสัมพันธ์ครับ
แต่ผมไม่มีความรู้ในตำราอะไรเลยไปเล่าให้ใครฟังใครดู ก็เลยบิดโจทย์นิดนึง
เป็นการเล่าเรื่องของ Social Media ที่วิทยากรทุกท่านพูดไปหมดทุกประเด็นแล้ว
จะมีก็แต่เรื่องเดียวที่ผมว่าตัวเองน่าจะปุกหมุดเอาตัวเองมายืนอยู่ตรงนี้
นั่นคือเรื่อง Social Media นี่แหละ แต่เป็นจากมุมมองของคนธรรมดาๆ

นั่นเพราะผมเป็นไพร่ และพวกเราทุกคนก็เป็นไพร่!

(อัปโหลดยังไม่เสร็จเลย พิมพ์ต่อละกัน)

เอ้า มาละๆ
ขออัปใน Flickr เหมือนเดิมนะครับ แปะใน Slideshare มันเล็ก ไม่สะใจ
แต่มันแทรกคลิปได้ด้วย แถม “ดูโปร” อีก ถ้าจะเอาไปใช้ต่อก็เลือกเอาละกันจ้ะ

อัปเดต 2/1/2020: เปลี่ยนลิงก์เป็น Google Drive ครับ

ลองใส่เสียงพากย์กันเอาเองนะครับ
สไลด์แบบแอนๆ เนี่ยอาจจะสนุกตอนพากย์เสียงมั่วๆ ตามภาพก็ได้

และสุดท้ายก็ปิดท้ายด้วยภาพบรรยากาศที่แอบๆ ถ่ายมาจากในงานครับ
มีจิ๊กภาพจากผู้เข้าร่วมงานและวิทยากรที่อัปโหลดตอนผมขึ้นเวทีตอนท้ายด้วย
ถือเป็นการเนียนขออนุญาตเลยละกันนะครับ

ป.ล.
ขึ้นเวทีมาสามครั้งแล้ว ถือว่าซวยมากครับที่ต้องถือว่าตัวเองไม่ใช่มือใหม่แล้ว
เพราะยังไงก็รู้สึกตื่นเต้นเมื่อขึ้นไปมองคนเต็มห้องสัมมนาอยู่ดี ..ฮ่วย

ป.อ.
รำพึงกับแฟนดังๆ ตอนขับรถ ว่าปีนี้ผมอยากทำฟอนต์ตัวใหม่ซะที อัดอั้นมานานมาก
รอให้ Fontlab มันออกรุ่นใหม่ตูจะซื้อแล้วใช้ให้คุ้ม! (รุ่นเก่าแม่งออกมาเกิน ๕ ปีละ)

ป.ฮ.
ว้าย ผมลืมเขียนบล็อกเรื่องพรีเซนต์งานแต่งพี่เม่น @iMenn :05:

#TWTCON #CODEFAIL (มันคืออะไรวะ)

เดือนนี้แค่เดือนเดียว มีงานที่ผมโดนหลอก(!)ให้ไปพูดบนเวทีแบบปากคอสั่นตั้งสองครั้ง
แล้วก็เลยสบโอกาสเอามาแปะในบล็อกแก้เปรี้ยว(อาการเปรี้่ยวนี้เกิดจากการดอง) ซะนี่

ซึ่งจะว่าไป ตลอดชีวิตนี้ถ้านับรวมสองงานที่ผ่านมา (#TWTCON และ #WordCampBKK)
ก็นับรวมจำนวนครั้งที่ผมได้ขึ้นไปพูดอะไรแบบนั้นได้ถึงสองครั้งแล้ว!
(ถ้าคุณงงสองบรรทัดข้างบน ก็จะขอแปลไทยเป็นไทยให้ว่า ผมไม่เคยขึ้นเวทีเลยครับ :08: )

สำหรับคราวนี้ เลิกงาน(แน่ล่ะ เป็นมนุษย์เงินเดือนแล้วนี่) แล้วก็กินข้าวเย็นอยู่ดีๆ
พี่เอ๋อ (@iwhale นั่นแล) ก็โทรมาบอกผมว่า
“เฮ้ยแอน งานเข้าว่ะ คุณเก่งที่เป็นวิทยากรของงาน TWTCON BKK เขาไม่ว่าง
ก็เลย.. เอิ่ม.. คริคริ ..มาพูดเรื่องทวิตเตอร์กับการโฆษณา และทวิตเตอร์บล็อกแทนทีสิ”


Continue reading #TWTCON #CODEFAIL (มันคืออะไรวะ)