พอดีนึกขึ้นมาได้ จดไว้หน่อย กลัวแก่กว่านี้แล้วลืม
หวั่นซ้ำรอยคดีอากง
สวัสดี Galaxy Note: มันคือ PDA พร้อมปากกาแห่งยุคนี้
บล็อกตอนนี้ทุนนิยมสุดขั้วครับ
ใครคิดจะถือศีลแปดศีลสิบกรุณากดปิดแท็บซะ และไปหาอะไรสร้างสรรค์ๆ ทำแทน
ผมจะคุยโอ้อวดว่าตัวเองเพิ่งซื้อมือถืออันใหญ่เท่าควายมาเมื่อกี้
มันเป็นมือถือที่ไม่มั่นใจว่าสรุปแล้วนี่กูเป็นมือถือหรือแท็บเล็ตกันแน่?
ใครไม่เก็ต ให้ดูโฆษณานี้ก่อน
สรุปว่ามันคือของเล่นครับ ของเล่นราคาแพง (มาก) ชิ้นล่าสุดที่ขอเงินเมียไปซื้อมา
เป็นของไม่กี่อย่างที่จ่ายตังค์ซื้อเลยโดยยังไม่เคยเห็นของจริงมาก่อน
และเป็นของบันเทิงไม่กี่อย่างที่ผมเสียเงินซื้อ นอกจากการ์ตูนและแผ่นซีดีเพลง
คือผมอยากได้ Galaxy Tab มานานมาก ตั้งแต่มันออกรุ่น 7 นิ้วแรกๆ ละครับ
เนื่องจากพนันข้างแอนดรอยด์มานาน แบบเดียวกับที่พวกสาวกแอปเปิลทำกับสินค้าตระกูลไอต่างๆ นั่นแหละ
แต่นี่อยู่ค่ายแอนดรอยด์ครับ เพราะชีวิตตัวเองผูกกับกูเกิลมาตลอด กะว่าถ้าบริษัทมึงเจ๊งกูคงเจ๊งตามแน่
แล้วก็กะว่าเดี๋ยวจะเลิกใช้มือถือ หันมาใช้ไอ้พวกนี้เป็นหลัก ตัดขาดกับโลกแห่งโทรศัพท์ไปเลย
ใครจะติดต่อกรุณาผ่านทวิตเตอร์และอีเมลเท่านั้น สันโดษมาก อยากโทรจงเอาเบอร์เมียไปซะ
คือผมไม่ชอบการคุยโทรศัพท์มาแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว ถ้าจะคุยกันมาเจอตัวเป็นๆ กันเลยดีกว่า
ซึ่งเอาเข้าจริงก็โดนปฏิเสธไอเดียนี้จากคุณเมีย (จะไม่โทรหาใครก็ได้แต่ต้องโทรหาเมีย)
ก็เป็นอันพับโครงการไป
ทีนี้พอ Galaxy Tab 8.9 และ 10.1 นิ้วโผล่มา ก็อยากได้อีก เก็บเงินตั้งแต่ตอนนั้น
แต่พอได้เห็นได้จับของจริงกลับผิดหวัง คือรุ่น 10.1 นิ้วที่มันน่าจะชกรุ่นเดียวกะไอแพดได้สักหน่อย
แต่นี่ไม่เลย อึดอัดกว่ากันมากๆ หน้าตาอินเทอร์เฟสก็ไม่สวย (เป็นพวกจุกจิกกับความไม่สวยตรงนี้)
ก็เป็นอันพับโครงการไป
จนได้เห็นการเปิดตัว Galaxy Note ตามคลิปข้างต้น
มันคือคำตอบของสิ่งที่หามานานครับ กูอยากได้ไอ้นี่แหละ เพราะมันมีปากกา..
พี่เช่ @suppakit_ แกบอกว่ามันคือมือถือราคาหมื่นแปด ที่ขายพ่วงปากกาอีกสี่พัน ก็ฟังดูสมเหตุสมผล!
สมัยก่อนผมเคยทำเว็บให้พี่ที่สนิทสนมกันคนนึง แกมีอาชีพขาย PDA มือสอง
และได้ค่าจ้างเป็น PDA เครื่องเก่าๆ ที่ข้างในยัด WindowsCE รุ่นเก่ากึ้ก แต่โคตรเปิดโลกจินตนาการเลย
มันทำให้ผมรู้ว่าเฮ้ย ไอ้อะไรที่ถือในมือและวาดด้วยปากกาลงไปบนจอได้เนี่ย มึงครองโลกได้เลยนะ
เพราะผมเป็นพวกขี้วาด วาดแบบทิ้งขว้าง ไม่สวยกูก็จะวาด สมัยนั้นสมุดบันทึกกี่เล่มก็ไม่พอรองมือรองตีน
พอได้ไอ้ตัวนั้นมาเลยตอบโจทย์ และพกพาเป็นของเล่นอย่างสนุกสนาน (ยุคนั้นไม่ได้ต่อเน็ตใดๆ)
จำได้ว่านึกสนุก นั่งวาดๆ เขี่ยๆ ออกแบบตัวอักษรใน PDA จนเสร็จออกมาเป็นฟอนต์ผีชื่อ iannnnnPDA
ที่ตอนนี้กลายเป็นหนึ่งแบบอักษรแฟนซีที่เป็นตัวแทนแห่งเรื่องผีเอย หนังผีไทยเอยไปแล้ว เย้! ขี้อวด!
แล้ววันหนึ่งมันก็เจ๊งไปตามสภาพ
พร้อมกับการล้มหายตายจากของสมุดบันทึก ที่เขียนได้ร้อยกว่าเล่มก็ยุ่งกับชีวิตวัยทำงาน จนไม่ได้เขียนอีก
ผมเลิกทำฟอนต์ตั้งแต่ตอนนั้น ความสนุกของรสสัมผัสที่หลายปากกา มันหมดลงที่ตรงนั้น
เสียดายลายมือตัวเอง เดี๋ยวนี้ลายมืออย่างเหี้ย
จนได้มาเจอไอ้เครื่องนี้แหละครับ ที่เขาคุยว่าปากกามันไม่กากเหมือนแท็บเล็ตของอีกค่ายที่ออกมาก่อนหน้า
ก็เลยสนใจ ศึกษาข้อมูล เปิดโหมดสาวกเต็มที่ ต่อสู้กับเมียเสร็จเรียบร้อย ทำเรื่องผ่านและเตรียมเสียเงิน
และแล้วมันก็มา..
ของเล่นราคาแพงชิ้นล่าสุด ในราคาสองหมื่นกว่าบาท
ราคานี้สามารถซื้อ Nexus S ได้สองเครื่อง (เป็นรุ่นที่ผมว่าคุ้มสุดละตอนนี้)
หรือซื้อมือถือโนเกียรุ่นขาวดำ(ที่เคยซื้อตอนรอซ่อมมือถือเก่าแล้วประทับใจมาก) ได้ถึงเกือบ 30 เครื่อง
หรือซื้อไอโฟน มือถือที่มนุษย์ครึ่งรถไฟฟ้าในเมืองหลวงเขาถือกันได้ 1 เครื่อง (เออ ราคาเท่ากันนี่หว่า)
อืม.. ไม่รู้จะเขียนรีวิวช่วยซัมซุงเขาโฆษณาบ้างดีไหม เพราะเขาเขียนกันเกลื่อนเมืองแล้วนี่
งั้นไม่เขียนละกันครับ แต่ยินดีจะตอบคำถามในฐานะคนที่ซื้อใช้จริง(หรือเรียกอย่างสุภาพว่าสาวก)ละกันจ้ะ
ขอบคุณมือถือเครื่องเก่าที่ต่อไปเจ้าจะเป็นเครื่องฟังเพลงและนาฬิกาปลุกต่อไป: HTC Legend อันเป็นตำนาน
คือไม่มีใครขุดมาอัปเกรดให้เป็นปัจจุบันเลย ปล่อยให้แม่งตกรุ่นไปจนแทบจะลงอะไรไม่ได้เลย
จบ.
เออเดี๋ยวๆ นี่เป็นภาพแรกที่ใช้ปากกาของมันนี่แหละวาดครับ
ลื่นดี ประทับใจ สมเป็นปากกาญาติๆ ของ Wacom รุ่นแพงๆ ที่วาดลงบนจอได้เลย
แต่ยังไม่ดีที่สุด คือมันจะหน่วง “นิดนึง” สู้ปากกาสมัย PDA โบราณที่วาดปุ๊บติดปั๊บไม่ได้
เออแปลก สงสัยอยู่ที่ซอฟต์แวร์ของมันด้วย ซึ่งผมไม่ห่วง ไอ้ตัวนี้อนาคตไกล เดี๋ยวก็มีพัฒนาเรื่อยๆ แหละ
ยังไงขอใช้ไปสักพักให้คุ้นมือ น่าจะใช้ประโยชน์ได้จากมันมากกว่านี้ครับ!
ป.ล.
#กินมาม่าที่เหลือจากการตุนไว้ตอนน้ำท่วมต่อไปได้อีกเดือน
มันน่าสกรีนเสื้อน้ำท่วมแบบนี้มั่งนะ
ตะกี้พี่เม่น @iMenn ทวีตมาให้ครับ ชอบมาก ถึงกับอู้งานมาเขียนบล็อกเลย
แถมยังมีคนอื่นร่วมแจมอีกเยอะเลย ทั้ง @warong @kafaak และ @everysundays
เห็นว่านี่มันเป็นมุกสดที่ผ่านไปสามปีคนก็ไม่เก็ตกันแล้ว เลยเอามาลงซะหน่อย
พอทำออกมาก็รู้สึกว่าเฮ้ย น่าใส่จริงๆ ด้วย นี่ถ้าเครื่องสกรีนเสื้อที่ร้านว่าง จะทำขายจริงๆ นะครับ 555
ป.ล.
ตอนนี้ร้านโมนามาเฟียกำลังเร่งเคลียร์เสื้อยืดการกุศลที่เอาตังค์ไปช่วยน้ำท่วมอยู่
(อ่านรายละเอียดได้จากโครงการเสื้อยืดน้ำ(ใจ)ท่วม) งานหลักเลยหยุดไปก่อนครับ
เสียดายเหมือนกัน ช่วงน้ำท่วมนี่เล่นอะไรฮาๆ ได้เยอะเลย แต่บ้านผมดันเป็นผู้ประสบภัยเองซะงั้น
แถมถ้าผลิตจริงก็ไม่รู้จะส่งยังไงอีก เพราะไปรษณีย์แถวบ้านก็โดนท่วมเหมือนกันหมด โวะ!
สำนักข่าวจักรยานแม่บ้านรายงานน้ำท่วมลาดปลาเค้า – ม.อารียา /2
//บล็อกตอนนี้อัปเดตเรื่อยๆ ทุกวันในช่วงน้ำท่วมครับ ไล่ดูตามวันที่ได้เลย
ส่วนชาวอารียา สามารถเข้าไปใน Facebook ได้ครับ มีกรุ๊ปรวมชื่อ Areeya Sky และกรุ๊ปย่อย Areeya Mova ครับ
และเนื่องจากเห็นว่าตอนที่ 1 มันยาวเกินไปแล้ว ก็เลยขอหั่นบล็อกเพิ่มเพื่อไม่ให้โหลดโหดไปจ้ะ
.
6 พฤศจิกายน 2554
วันนี้ออกไปเก็บภาพบรรยากาศรอบๆ หมู่บ้าน และหน้าวัดลาดปลาเค้ามาครับ
กดไปดูขนาดเต็มได้นะ

ลาร์ทพลาเค้าท์ แกรนด์ คาแนล

หน้าวัดลาดปลาเค้า

ป่าชายเลนหน้าโครงการ

The Colors เฟสหนึ่ง เริ่มผุดขึ้นมาเป็นสัญญาณแรก

โครงการบ้านเดี่ยวไม่มีวัยรุ่นอยู่เลยขาดแรงงานครับ อันนี้ขอแสดงความเสียใจจริงๆ

ลูกหมาของช่างที่ยังคงก่อสร้างบ้านเพิ่มในโครงการครับ
(โครงการยังคงมีการก่อสร้างอยู่นะครับ ใช่ ยังไม่หยุด! ท่วมลูกบ้านโวยแค่ไหนก็ไม่หยุด!)
และนี่คือคลิปจักรยานแม่บ้านรายงานน้ำท่วมเหมือนเดิม
คลิปนี้ยาวหน่อย แต่ลองหัดทำเมนูให้เลือกจิ้มดูเฉพาะที่สนใจได้จ้ะ
.
7 พฤศจิกายน 2554
วันจันทร์ วันทำงาน (สำหรับบริษัทไหนที่ไม่หยุด) ครับ
ตอนเช้าสั้นๆ ถ่ายตอนไปขอข้าวกินฟรีที่ ศปม.ครับ
ส่วนตอนเย็น จัดยาวๆ เห็นความเปลี่ยนแปลงของเพื่อนบ้านชัดเจน

.
8 พฤศจิกายน 2554
วันนี้ตื่นเช้ามาถ่ายแป๊บนึง แล้วกลับมาทำงานตอนกลางวันครับ เลยไม่ได้ออกไปไหนจนเย็น
ตอนเย็นลองเปิดเส้นทางใหม่ โดยขี่ไปตลาดรามอินทรา ก.ม.2 ซะเลย
อยากรู้ว่ามันจะเป็นไงแค่ไหนกันเชียว แล้วก็พบว่าค่อนข้างแห้งสบายครับ เพราะถนนเขาสูง
แต่พอถึงตลาดก็ท่วมระดับเข่าครับ

ที่ตลาดรามอินทรา ก.ม.2 มีคนพายเรือยางเล่นกันทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ชิวโคตรเลยล่ะ

เห็นตึกมันเยอะดีเลยถ่ายพาโนรามามาฝากอีกทีครับ (กดไปดูขนาดอื่นๆ ได้ ใหญ่บะเล่ง)
.
9 พฤศจิกายน 2554
วันนี้ทำงานเต็มวัน ปกติจะทำช่วงกลางวันแล้วพักไว้ทำกลางคืน (ที่บริษัทใช้ระบบจับเวลาวันละ 8 ชั่วโมง)
ก็เลยไม่ได้ออกไปไหนเว้นแต่ช่วงบ่ายๆ ที่ไปดูการประชุมเพื่อนบ้านหลายๆ โครงการ เลยเอามาฝาก
ก็เป็นวันเบาๆ สักวันละกันครับ ใครไม่ได้อยู่ในหมู่บ้านจะได้รู้ว่านี่เขาทำงานกันเป็นระบบนะเนี่ย
.
เว้นวรรคไปสองวันเพราะทำงานตอนกลางวันเต็มเวลาครับ
จนมาวันเสาร์ค่อยได้ออกเดินทางไปถ่ายบรรยากาศมาอีกที
12 พฤศจิกายน 2554
คราวนี้เลยได้ลุยน้ำไปถึงตลาดบัวจนได้ น้ำลึกและถีบเหนื่อยโคตร
ที่เจ๋งคือมีปลาตอดตีนระหว่างขี่จักรยานกลางถนนด้วย เกิดมาไม่เคยเจอ
.
17 พฤศจิกายน 2554
หายหัวไปหลายวันครับ ติดทำงาน (ออฟฟิศผมต้องอัดเวลาให้ครบวันละ 8 ช.ม.)
กลับมาคราวนี้ได้ก็เพราะเมียใช้ไปซื้อผลไม้ที่ตลาดครับ ระดับน้ำลดลงเยอะเลย