เกิดมาเพิ่งเคยทำผู้หญิงท้องครับ

ก็เลยไม่รู้ว่าควรจะต้องรู้สึกยังไงดี
คือไอ้เขินก็เขินนะ เพราะเมียผมทวีตบอกตอนที่ผมเองกำลังเข้าห้องประชุมอยู่
พอออกมาจากห้องก็โห่รับกันยังกะขบวนแห่เหรียญทองโอลิมปิก
แถมมาเปิดคอมดูไทม์ไลน์ปั๊บ ก็ยิ่งบิ๊วกันไปใหญ่
แต่ก็รู้สึกประหม่าเหมือนกัน ต่อไปนี้มันต้องยังไงดีวะเนี่ย ขอเรียบเรียงก่อนได้ปะ :55:

https://twitter.com/monamafia/status/97977207573590016

เคยมีมนุษย์รุ่นพี่กล่าวไว้ว่า:
“ชีวิตคนเรามันจะมีจุดเปลี่ยนใหญ่ๆ อยู่ไม่กี่ครั้ง นั่นคือเรียนจบ แต่งงาน และมีลูก”
ผมผ่านมาสองด่านแล้ว นี่คือด่านที่สาม เห็นบอสไกวมือรออยู่ลิบๆ อีกไม่ถึงเก้าเดือน

มนุษยชาติผ่านประสบการณ์เดียวกันนี้มาเป็นพันๆ หมื่นๆ ล้านครั้งแล้ว
เราก็ขอเฝ้าดูและก็เป็นหนึ่งในครรลองนั้นละกันครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ของตัวเองด้วยละกันนะ :51:

ป.ล.
อุตส่าห์มีคนจำได้ว่าเคยมีนักข่าวบิ๊วว่าให้ตั้งชื่อสันติคนพี่ ไมตรีคนน้องนะ อีห่า :30:

คอมเมนต์

เขี้ยวเสือ

19 ก.ค.54 พี่เต้ข้างบ้านเอาลูกแมวมาให้ตัวนึง อายุเดือนกว่าๆ

บ้านพี่เต้แกมีแมวอยู่ 18 ตัว ตอนนี้กำลังโมดิฟายบ้านตัวเองทั้งหลังเพื่อเป็นสนามแมวเล่น
วันก่อนไปคุยกะพี่แกเรื่องการต่อเติมบ้านและกำจัดปลวก ผลที่ได้คือโบว์ไปเห็นแมวเขาแล้วอยากได้
เลยถามไปว่ามีลูกแมวพันธุ์ขาวมณีมั่งไหม คำตอบคือ “มี”
เท่านั้นแหละครับ ผมก็ได้รับการ “แจ้งให้ทราบ” ว่าบ้านเราจะมีแมวขาวมณีมาเพิ่มอีกหนึ่งตัว
โดยมีรุ่นเดอะคือป้าเหมียว และเหมียวจิ๋วอยู่กันมาสองตัวป้าหลาน (เป็นอดีตแมวจรจัดทั้งคู่)

สองสามวันต่อมา พี่แกก็หิ้วกรงใส่ลูกแมวตัวผู้สีขาวมาให้ถึงบ้าน พร้อมยาและอาหารแมวอีกหน่อย
สภาพของมันสกปรกมอมแมม สภาพอิดโรย และตาแฉะสุดๆ ดูท่าทางจะอ่อนแอมากๆ จนเราแอบกังวล
ธรรมชาติของแมวโดยเฉพาะลูกแมวตัวเล็กๆ เวลาแปลกที่ผิดทาง มันจะแสดงอาการหวาดกลัวและซึมเศร้า
แมวขาวตัวนี้ก็เช่นกัน

เขี้ยวเสือ

ภรรยาผมซึ่งสถาปนาตัวเองเป็นเจ้าของแมวอย่างเป็นทางการ(มีโลโก้ขึ้นบนมุมจอ) จึงให้ยาและหยอดตามัน
ระหว่างนี้ก็ประกวดตั้งชื่อไปด้วย ก่อนหน้านี้โบว์บอกว่าจะให้มันชื่อ มณี (หรือมานีก็ยังได้)
แต่มันดันเป็นตัวผู้ จะให้ชื่อมาะเลยก็กระไรอยู่ ระหว่างนั้นก็คิดชื่อกันไปสารพัดสารเพแต่ยังไม่ลงตัวสักที
เลยลองทวีตหยอดดู เผื่อจะได้ชื่อสวยๆ กะเขาบ้าง..

ตั้งชื่อแมวว่าอะไรดี

ส่วนมากจะเน้นฮานะครับ จริงๆ ผมเป็นคนจริงจังและเคร่งขรึมนะ :05:
แต่บรรดาชื่อทั้งหมดที่เสนอมา และบวกกับที่ผมคิดไปเสนอ ครม. (คณะรัฐเมีย) อีกกว่าสามสิบชื่อก็ยังไม่ผ่าน
จนอยู่ดีๆ ก็นึกถึงเพลงของวงมะขามป้อม(ผมชอบมากจนร้องติดปากทุกวันมาเป็นเดือนแล้ว)ขึ้นมา
มันคือเพลงนี้ครับ

โบว์ถามขึ้นมาว่า เอาชื่อ “เขี้ยวเสือ” ไหม — เอา!! :25:
และลูกแมวขาวตัวนี้ก็ได้ชื่อเป็นที่เรียบร้อย ต่อไปเราจะเรียกมันว่า “เขี้ยวเสือ” ครับ :22:

หลังจากนั้นจนถึงวันนี้ก็วันที่ห้าแล้ว ไอ้เขี้ยวเสือก็เลยมาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเรา
โดยที่อีแมวเจ้าถิ่นสองตัวก็งอน ไม่ยอมเข้าบ้านตามธรรมชาติของแมวแต่ไหนแต่ไร
ต้องอีกระยะหนึ่งแหละกว่ามันจะรับน้องใหม่ได้และไล่ฟัดกันทุกวันแบบที่อีเหมียวและไอ้จิ๋วเป็นครับ

ปิดท้ายด้วยภาพเขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ

เขี้ยวเสือ
ภาพนี้เป็นตอนคืนที่สาม

เขี้ยวเสือ
ส่วนภาพนี้ใช้มือถือถ่ายตะกี้ เลยเข้าใจละว่าทำไมใครๆ ก็อยากได้กล้องมือถือที่มันถ่ายออกมาสวยๆ กัน :05:

และปิดท้ายด้วยคลิป ไปแอบอัปโหลดตอนเตรียมงาน Hackathon แหละ (เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเขียนเรื่องงานนี้)
ที่ CSLoxinfo เน็ตขาขึ้นเร็วยังกะจรวด อัปไฟล์กิ๊กกว่าๆ ใช้เวลาแป๊บเดียวเอง
กรี๊ดดด :05: (ที่บ้านเป็น TOT)

จบ

//แก้ไขเพิ่ม 20.15 น.

อันนี้ที่บอกว่าเหมียวเดิมมันยังไม่ยอมรับครับ
แต่อีแมวเด็กก็เกรียนๆ เที่ยวไปแหย่คุณป้าเขาไม่ได้กลัวเลย แบบนี้แหละ

.

//ยังเห่อได้อีก เพิ่มตอนตีสองครึ่ง

มันกำลังจะหาที่ซุกหลับครับ ทุกวันนี้จะนั่งจะนอนก็ลำบาก เกรงใจแมว
(ขออภัยที่แต่งองค์ไม่เรียบร้อย อยู่บ้านชอบใส่เสื้อสมัยเป็นทหารครับ สบายดี ใส่มาเจ็ดแปดปีละ)

คอมเมนต์

มาสร้าง Twitter Infographic ส่วนตัวกันป๊ะล่ะ

เจอเว็บนี้มาครับ น่าสนใจดี: Visual.ly
เป็นเว็บที่รวมงาน Infographic สวยๆ จากทั่วทุกแห่งหนตำบลไหน
คือต้องเข้าใจว่าธรรมชาติมนุษย์ยุคออนไลน์มันขี้เกียจอ่านกันจริงๆ
ข้อมูลดิบทุกอย่างต้องผ่านการปรุงและใส่หีบห่อให้ดูสวยงามสราญตาเสียก่อน ไม่งั้นไม่มีใครอ่านกันหรอก
(แม้กระทั่งข้อมูลแก้ที่เขาบอกว่าคนไทยไม่ได้อ่านหนังสือปีละเจ็ดแปดบรรทัดโว้ย ..ก็ยังไม่มีใครอ่าน)

visual-ly

หน้าตาเว็บมันเป็นแบบนี้ครับ มีงานสวยๆ ให้เสพเพียบเลย
นักศึกษาที่โดนอาจารย์สั่งให้ทำอะไรแบบนี้ก็เที่ยวมาเปิดลอกกันสบาย
แต่ไอ้ที่เตะตาคือแบนเนอร์อวบๆ ด้านบนนั่นครับ
ที่บอกว่า “อยากเปรียบเทียบกะเซเล็บทวิตเตอร์ที่คุณปลื้มไหมล่ะ” นั่นแหละครับ กดเลย
(มีคนบอกว่าในทวิตเตอร์เนี่ย คำว่า “เซเล็บ” คือคำด่าที่อีคนโดนด่าไม่รู้ตัวและคิดว่าถูกชม ..เออจริง)

แล้วล็อกอินด้วยทวิตเตอร์ พลันกรอกข้อมูลผมเผ้าโหงวเฮ้งของคุณและคู่เปรียบเทียบ
ในกรณีนี้ผมนึกหน้าคุณเมียออกเป็นคนแรก ก็เลยใส่ชื่อและรูปพรรณเมียลงไปด้วยความศรัทธา

twitter-yourself

อ้อ เตือนไว้ก่อนว่าใกล้ๆ ปุ่มโอเคด้านล่างสุดจะมีข้อความดักให้ติ๊กว่าจะ Follow มันด้วยนะครับ
เสียใจ เราไม่หลงกลแกหรอก แค่นี้ไทม์ไลน์เราก็รกจะตายห่าอยู่แล้ว โฮะๆๆๆ (ป้องปากแบบตุ๊ดญี่ปุ่น)

เสร็จแล้วเมื่อกดโอเค ผ่านไปสักพักนึงชั่วครู่ตดหายเหม็น
มันก็จะ Generate ผลมาให้เป็นที่สวยงามและน่าอูอาอวดมิตรสหายเป็นยิ่งนักชินวัตร (นั่นมันยิ่งลักษณ์!)

twitter-yourself-result

แถ่แด๊มมมม จบแล้วครับ ลิงก์ของจริงอยู่ที่นี่

  • ถึงในบ้านผมจะเป็นรองหัวหน้าครอบครัว (ในบ้านมีสมาชิกอยู่สองคน) แต่ในทวิตเตอร์ ผมชนะเมีย
  • เสียดายว่าโปรแกรมมันไม่เข้าใจภาษาไทย ดังนั้นค่าที่ประมวลออกมาจึงดักแค่บางคำที่เป็นประกิตเท่านั้น
    ไม่งั้นในภาพคงเป็นผมกำลังถือขี้อยู่ และเมียอุ้มแมว หรือหิ้วกระเป๋า ขายเสื้อยืดอะไรแบบนั้น
  • แล้วผลมันก็ดูมึนๆ ไม่รู้ไปเก็บสถิติมาจากไหน อย่างช่วงท้ายๆ นี่บางคนผมไม่ค่อยได้คุยแต่ก็ดันติดมาด้วยเฉยเลย
  • ถ้าเว็บนี้มันเก็บสถิติเอาไปวิจัยซากอะไรต่อ ฝรั่งคงมึนนะครับว่าคนไทยทำไมผูกใจกับเลข 555 จัง
  • สนุกดี เจอแบบนี้แล้วอยากบอกต่อครับ นักพัฒนาบ้านเราก็สามารถเขียนอะไรแบบนี้เท่ๆ ได้อยู่นะ
คอมเมนต์

ทำไมไม่ค่อยมีสาวๆ ใน Google+

อีกละ เขียนเรื่อง Google+ อีกละ..

Girls-in-Google-Plus

คอมเมนต์

สร้างสรรค์ด้วยการทำลาย

เวลาไปเที่ยว ผมชอบเก็บ “ลาย” ครับ
ชอบไปเจอลายสวยๆ ไม่ว่าจะเกิดจากธรรมชาติ หรือจากมือของมนุษย์เอง
ลายจากธณรมชาติเราเจอกันเยอะแล้ว แต่ลายจากมนุษย์เนี่ยสนุก

ชุดแรกเป็นลายจากโรงงานเซรามิก “Tao Hong Tai” ที่ราชบุรี
ที่เป็นโรงปั้นโอ่งมาตั้งแต่นมนาน พอกาลเวลาผ่านไปก็ปรับตัวเองกลายเป็นโรงเซรามิกที่มีชื่อเสียงสุดๆ
แถมเจ้าของเขาก็ไม่ได้รวยอย่างเดียว แต่มีใจรักด้วย ก็เปิดโรงงานของตัวเองเป็นสวนศิลป์ซะเลย
ผมไปราชบุรีมาสองครั้งในรอบสองเดือน ก็ได้ไปทั้งสาขาที่อยู่ริมแม่น้ำ กับสาขาโรงงานเลยครับ
อุ้ย เผลอพิมพ์ยาวอีกแล้ว พอๆ ดูภาพเลยดีกว่า

Tao Hong Tai Tao Hong Tai Tao Hong Tai Tao Hong Tai Tao Hong Tai

อีกชุดมาจากราชบุรีเหมือนกัน แต่ถ่ายมาตั้งแต่ไปเที่ยวกับมนุษย์ฟอนต์อีกกลุ่ม
ทีนี้เป็นของ “ชมรมจัดพิมพ์อิเล็กทรอนิกไทย” เขาพาผูั้ชนะการประกวดออกแบบตัวอักษรไปทัศนศึกษากัน
แล้วผมในฐานะกรรมการและวิทยากร (ที่ไม่ค่อยจะได้พูดอะไรกะเขาเลย) ก็ได้ไปเปิดหูเปิดตาด้วย
ลายที่จะเห็นด้านล่างนี้มาจากพิพิธพภัณฑ์วัดขนอนหนังใหญ่ครับ ไม่รู้คนอื่นเขาถ่ายแผ่นหนังหรืออะไรกัน
แต่ผมบ้าลายก็เลยไปส่องใกล้ๆ แล้วเก็บเฉพาะแบ็กกราวด์ของผืนหนังใหญ่อย่างเดียว
พอถึงบ้านมานั่งเปิดดู ก็พบว่าตัวเองลืมถ่ายหนังทั้งผืนซะฉิบ แบบนี้เรียกเสียเที่ยวไหมเนี่ย :30:

ลายฉลุหนังใหญ่วัดขนอน ลายฉลุหนังใหญ่วัดขนอน ลายฉลุหนังใหญ่วัดขนอน ลายฉลุหนังใหญ่วัดขนอน ลายฉลุหนังใหญ่วัดขนอน

ผืนสุดท้ายนี่มีรูแหว่งตรงกลางเลย หาส่วนอื่นที่แสดงลายชัดๆ ก็ไม่เจอ เลยถ่ายมาแบบนี้ :58:

ในทุกยุคทุกสมัย เราจะเห็นศิลปะการออกแบบลวดลายต่างๆ
โดยศิลปินเองจะพยายามสร้างลายที่ไม่ซ้ำกับของเดิมที่มีมาก่อนแล้ว
อีโก้แบบนี้แหละครับที่สนุก มันเหมือนกับการ Planking ของสมัยนี้
คือเห็นคนก่อนหน้าทำ กูต้องทำได้แจ๋วกว่า และทำให้คนอื่นว้าวให้ได้
อีโก้แนวสร้างสรรค์แบบยอมกันไม่ได้เนี่ย ทำให้โลกของนักออกแบบไม่เคยตายครับ

คอมเมนต์